Wzniesienia

[Bastet]

W sumie nie zdziwiły jej słowa jasnej lwicy, która widocznie znała Viktora. Bastet nie byłaby sobie w stanie wyobrazić jak taki mały lew miałby polować, zwłaszcza sam. W swoich stronach nigdy takich rzeczy nie widziała - pewnie nie bez powodu, skoro jej rodzinne ziemie wyglądały na bardziej zdziczałe.
I przynajmniej utwierdziła się w przekonaniu, że faktycznie nie ma jakichś zwidów. Obserwowała uważnie kątem oka, co robi karzeł, nie usiłując przy tym kryć zdziwienia w swym spojrzeniu. Dalej wylizywała skaleczenia. Nie chciała iść na pierwszy ogień, dlatego też nic nie powiedziała.

@Zeus @Davu @Viktor @Hathor

[Davu]

Majeraha miała racje, ale i tak zawsze warto na medyka wpaść, bo zdarzają się przypadki, że z tak małych ran stało się coś nieprzyjemnego. Mimo to nie odpowiedział jej, obserwował jak ta zdecydowała się odpocząć po siłowaniu się słoniem - mu też przydałby się taki odpoczynek.
Hathor zdecydowała się iść na ochotnika, żeby mogli sprawdzić umiejętności nowo poznanego medyka, o co trochę się zmartwił, ale to pewnie tylko paranoja.
- Nie, nie, wszystko dobrze. - Odpowiedział jej cicho, z lekkim uśmiechem, żeby nie myślała, że kłamie. No, bo nie kłamał, po prostu trochę nie spodziewał się takiego przebiegu tej interakcji. On zawsze uważał, że dobrze jest szanować tych co posiadają wszelkie umiejętności - jest to dobra strategia, bo zawsze mogą się przydać, a także w ogóle im się to należy. Tymczasem tutaj odniósł wrażenie, że wszyscy do Viktora zwracali się z góry pun intended gdy tylko przyszedł.
Obserwował dalsze wydarzenia również wylizując swoje rany.

[Hathor]

Cóż, mały samiec postanowił zignorować czarną, co już dla niego źle wróżyło, wszak co jak co ale jej się nie powinno olewać. Może nie jest tu najwyższa rangą, mimo to miała swoje pochodzenie i nie dawała sobie w pysk pluć. Nie zamierzała jednak się nad nim pastwić, to jej nie przystoi, dlatego też skupiła się na swoich ranach i ich wylizywaniu, oraz na rozmawianiu z Davu, który to od początku był przy niej mimo że znali się raptem kilka godzin. -Cieszę się, bogowie najwidoczniej mają nas w opiece.- zaśmiała się, wszak walka ze słoniem, nawet w grupie, była bardzo ryzykowna więc nie tylko umiejętności się tu liczyły. Czarna uważała w głębi ducha, iż przodkowie nadal nad nią czuwali i być może uprosili bogów by jej się powiodło. Po części przykro jej było, że zamiast wskrzesić dawne stado i zostać w końcu lwicą faraonem po prostu dołączyła do jakiejś bandy, jednakże samotnie stada by nie stworzyła, więc coś zrobić musiała.

@Davu @Bastet @Zeus

[Bastet]

Małego lwa chyba zatkało. A Bastet skończyła już wylizywanie swoich ran - nie chciała ich w końcu jakoś podrażnić, bo przecież lizała już przez dłuższy czas. Zależnie od tego, w jakim będą stanie, wyliże je jeszcze raz po wypoczynku.
Wśród sporawej grupy lwów wraz ze swoją samotniczą duszą nie chciała - i nawet nie wiedziała jak - wtrącić się do rozmowy. Teraz zaczynała myśleć tylko o odpoczynku, by dać swojemu ciału zregenerować siły po polowaniu na słonia. Podeszła więc do... Majerahy - o ile dobrze zapamiętała imię. Ku swojemu własnemu zaskoczeniu, trąciła ją lekko ogonem w grzbiet na wybudzenie.
- Hej, zbudź się. Przydałoby się wybrać na spoczynek. - zagadała miękkim, przyjaznym tonem. Nie wiedziała jak reszta się na to zapatrywała, ale jej na pewno trochę snu by się przydało, zwłaszcza, że mieli stawić się pod uschniętym drzewem o samym wschodzie słońca.
Mogła się tylko domyślać, że jej gest był spowodowany tym, że... właściwie czym? Jej nieufność do innych wciąż była... spora. Choć nie aż tak duża jak jeszcze kilka tygodni temu - ostatnie wydarzenia temperowały trochę temperament i przewidywania Bastet. Pewnie miało to też związek z tym, że miała do czynienia z samicą. Swoją drogą całkiem atrakcyjną. Ta czarna lwica też wyglądała całkiem zacnie, a nawet jeszcze zacniej niż ta szara, może właśnie przez jeszcze ciemniejsze umaszczenie - jakby jeszcze tylko nie było tego pędzelka na ogonie...! I Davu... i to pewnie właśnie dlatego, że nie miał grzywy. Co swoją drogą wpisała już na listę dziwności jakie znalazła w tej krainie. Choć chyba nic nie przebijało miniaturowego lewka.
To w końcu rosły lwi samiec ją okradł i zostawił jej szramy biegnące przez oko - i im podobniejszego osobnika spotkała, tym bardziej spięta była. A ci tutaj nie byli jakoś podobni. W tym charakterem - lwy z jej rodzimych ziem tak jak i inne gatunki przy porównaniu do tych tutaj były dzikusami, o czym zdążyła przekonać się już kilka dobrych razy.
"No patrzcie, chyba zaczyna ci ze zmęczenia na łeb padać, kobieto."
Pokręciłaby łbem na własne myśli, a nawet by się skrzywiła, ale stwierdziła, że dziwnie by to wyglądało. Samotność trwająca chyba już miesiącami też zapewne miała tutaj sporo do powiedzenia. W każdym razie teraz spoglądała na Majerahę z neutralnym wyrazem pyska, może nieco zmęczonym.

@Mistrz Gry @Hathor @Zeus @Davu

[Mistrz Gry]

Nauczyciel Viktora przyglądał się całemu zajściu. Pozostawał w ukryciu, na wypadek gdyby ktoś z obecnych posiadał dar widzenia duchów.
- To dobry początek Viktorze. Leczysz tych, którzy potrzebują medyka. Ale czy myślałeś kiedyś, by pomóc komuś z czystej dobroci serca, nie licząc na nic w zamian? - duch szeptał do ucha Viktora. Miał nadzieję, że jego uczeń szybko zrobi postępy i będzie mógł powrócić w zaświaty. Ziemia nie była najlepszym miejscem do życia dla ducha i chętnie wróciłby tam gdzie jego miejsce. Niestety, brama między światem żywych a zaświatami, która była otwarta gdy tu się zjawił, teraz już się zamknęła. Musi więc liczyć na to, że z uwolni się od Viktora i wtedy droga do świata duchów znów stanie przed nim otworem.

@Viktor

[Viktor]

Viktor słysząc ducha swojego mistrza wkurzył się niewyobrażalnie.
- Jeszcze czego gupia maupo. Jestem tutaj, żeby leczyć i mieć z tego korzyść. Poza tym wynoś się stąd i daj mi w spokoju żyć. Nic tylko mnie męczysz za nic. - Powiedział Viktor głośno i wyraźnie po czym nabrał aloesu na łapę i wtarł kolejno w siniaki bądź rany Hathor. Następnie dodał do dyni dwie sztuki aloesu, wymieszał i wtarł jedną porcję w Zeus, a drugą w Baster o ile nie stawiali oporu.
Głupi duch, głupi mistrz. - pomyślał zdenerwowany Viktor.
- Zadowoleni z kuracji? - zapytał obecnych.

@Mistrz Gry

[Zeus]

Zignorowałam słowa pozostałych i wbrew temu, co mówił do siebie Viktor, zdecydowałam się pozwolić mu opatrzeć rany. Kiedy to zrobił odczułam ulgę, ale to nie wszystko. Gdzieś tam zostało coś wspomniane o rzemieślniku, co wywołało mój uśmiech. Okazja do rozwinięcia umiejętności rzemieślniczych zawsze jest dobrym urozmaicenie. Czekałam na dalszy rozwój wypadków patrząc kolejno na czarną lwice, lamparcice oraz bezgrzywego samca, a także na karła.

[Hathor]

W końcu mały lew postanowił zakończyć leczenie każdego, co zabrało mu zdecydowanie za dużo czasu. Gdyby któreś z nich umierało pewnie byłoby już po nich, nie wspominając już o fakcie iż gadał sam do siebie albo wymyślonego znajomego, kto go tam wie. Tak czy siak, miała już dość leżenia i czekania nie wiadomo na co, wstała więc i również podeszła do lwicy. -Majeraha, czas na nas.- szturchnęła ją, by zbudzić ją ze snu. Wystarczająco sobie odpoczęła, czas by wskazała im drogę do jaskiń czy innych miejsc spoczynku. Później pewnie czarna uda się na spacer by poznać tereny, a może w końcu pomówi z Davu, wszak nadal nie wiedziała co o tym wszystkim myślał. Póki co wydawał się taki... zdystansowany do całej grupy.

@Mistrz Gry @Zeus @Davu @Bastet @Viktor

[Mistrz Gry]

Nie pospała długo, bo zaraz ktoś zaczął ją trącać. Otworzyła oczy i zauważyła, że stoją nad nią dwie czarne samice.
- Słyszałyście kiedyś o przestrzeni osobistej? - przeciągnęła się i wstała z ziemi.
- Chodźcie, pokażę wam gdzie będziecie spać. - powiedziała i ruszyła w kierunku Uschniętego drzewa.

ZT

Majeraha prowadzi was do Podziemnych Jam. Są tam wszyscy członkowie stada. Pomijajcie mnie do momentu, aż będziecie chcieli porozmawiać z którymś NPC.

@Hathor @Zeus @Bastet +5 HP, regeneracja zdrowia zwiększona do 10 HP/tydzień
@Davu @Viktor

[Tendai]

Wędrował i szukał rodziny ale nie znalazł. Kroki przyprowadziły go tutaj. Słyszał coś tam, ze jest tutaj jakieś stado. Pewna myśl mu się w głowie kłębiła. Najpierw moze ciut sie dowiedzieć. Może sojusznika zdobyć i wtedy zadziałać. Wydał z siebie ryk, nie na tyle potężny aby całe ziemi to usłyszały ale okolica tak.

@Hathor