W objęciach śmierci [Ndogo]

[Mistrz Gry]

Wąż niewzruszenie wpatrywał się w szczura.
- Nie zginę. Jadłem już ssszczury. Ssssą sssmaczne. - wysunął jęzor, sycząc przy tym groźnie.
Wtedy Ndogo się poruszył. Pyton tylko na to czekał. Instynkt łowcy kazał mu łapać uciekającą ofiarę. Wystrzelił do przodu z otwartą paszczą, próbując schwycić szczura.

[Ndogo]

Widział nacierającego węża i spróbował odskoczyć. Jeśli się mu to udało sam skoczył w miejsce tuż za głową węża, próbując go tam ugryźć i znów się wycofać. atak chciał powtórkowy tak długo, aż jego przeciwnik poszuka sobie innej ofiary, lub dopóki nie zdoła przegryźć wężowego gardła tudzież innej szkody.

► Pokaż Spoiler

Statystyki pytona: K-15 Z-55 P-30
Test zręczności Ndogo vs pyton
Ndogo

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
38, 1, 16

Pyton

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
15, 5, 35

2 porażki Ndogo

[Mistrz Gry]

Ndogo próbował odskoczyć, by uniknąć ataku węża, ale ten okazał się zbyt szybki. Pyton dopadł szczura i zamknął w swoim uścisku.
- Mam cię sssszczurku. - wyszeptał do ucha ofiary - Jednak nie jessssteś taki mądry.
Gad był na tyle zajęty chełpieniem się porażką Ndogo, że nie kontynuował ataku. Na razie tylko ściskał ofiarę swoim ciałem, uniemożliwiając jej ruchy.

[Ndogo]

Klapa. Klops. Życie przelatujące przed oczami i inne światełka w tunelu. Czy tak wlasnie umiera inteligencja? Stłamszona przez okrutnosc i sile tego świata? Co to, to nie!Zębiska szczura w mgnieniu oka zacisneły się na gadzim gardle. A masz fujaro, miekka niczym żelka haribo! Pełzający po ziemi glucie żałości! Przekonaj się jak smakują szczurze zęby potrafiące przegryźć wszysko i posiadajace w sobie żelazo

► Pokaż Spoiler

Rzut na rodzaj rany (szanse na ranę ciężką - 2,5%)

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
61

Rana lekka
Obrażenia

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
2

2+6=8

[Mistrz Gry]

Tego pyton kompletnie się nie spodziewał! Jak szczur śmiał go ugryźć? To one w ogóle mają zęby? Wąż był tak zaskoczony nagłym atakiem, że nawet nie zdążył się obronić. Zresztą byłoby trudne, skoro pysk Ndogo był tuż obok jego skóry. Wąż syknął z bólu i poluźnił uścisk.
- Jak mogłeśśś? - oburzył się - Nie powinieneś mnie gryźć! To ja jesssstem drapieżnikiem. - pyton spojrzał ze smutkiem na uszkodzone łuski na swoim pięknym gładkim ciele. To nie do pomyślenia.

[Ndogo]

Ndogo zdumiał się widząc reakcję węża. Szybko jednak uciekł ze splotu węża i zastygł kilka kroków dalej. Jej trafił na wrażliwca. Albo aktora mającego jakiś interes. On również zagrał (ale jakże przekonująco!) wrażliwą istotkę.
- Przepraszam, ale nie sądzisz,że zjadanie mnie jest niemiłe? Ja też mam uczucia...-powiedział urażony. Czego ten wąż mógł chcieć.
- Jestem Harper a ty? - spytał.

[Mistrz Gry]

Smutne oczy węża spoczęły na Ndogo.
- Popssssułeś mi łuski. Moje śliczne łussski. A dopiero co wyliniałem. - gdyby gady potrafiły płakać, zapewne uroniłby w tym momencie łzę.
- Przepraszam - pyton wyglądał jakby nagle się załamał. - Kłamałem, jeszcze nie upolowałem żadnego szczura. Ale ty jesteś taki tłuściutki i tak ładnie pachniesz, że aż chce ssssię ciebie zjeść. Myślałem, że mi ssię uda. - zwiesił smutno łeb.
- Nazywam ssssię ...- tutaj wydał z siebie syk, którego zwierze niebędące wężem nie potrafiłoby powtórzyć, który niewątpliwie był jego imieniem - Mamussssia tak na mnie mówiła.
Przekrzywił łebek robiąc błagalną minę.
- Harper... może jednak mógłbym chociaż ciebie sssspróbować? Zawsze chciałem wiedzieć jak ssssmakuje szczur. Wystarczy kawałek ogonka. Do tej pory nie polowałem jeszcze na ofiary twojej wielkości, może coś mi doradzisz? Albo mógłbym na tobie poćwiczyć?

[Ndogo]

- Jeszcze raz przepraszam, nie miałem takiego zamiaru.- powiedział patrząc ze smutkiem na węża. Przekrzywił łepek na dźwięk yyyy imienia gada.
- Wybacz, ale nie potrafię tego powtórzyć. Mogę mówić do ciebie Syk? To dla mnie łatwiejsze.- powiedział uśmiechając się. Jednak błagalna mina węża go nie przekonała. Musiałby być głupcem.- Może nie koniecznie? Nie jestem w nastroju. Możemy zrobić coś innego na przykład...pozadawać sobie zagadki!

[Mistrz Gry]

Bardzo lubił swoje imię, ale zdrobnienie wymyślone przez szczurka też przypadło mu do gustu.
- Fajny pomysł! Będę nazywał się Ssssyk, bo ssssyczę. Podoba mi się. O, a ssskoro używamy teraz pssseudonimów, to ja będę mówił na ciebie Chrzęst, bo twoje kości tak przyjemnie chrzęszczą, kiedy się je zgniata. - mówił z zapałem wąż.
- Szkoda, że nie chcesz poćwiczyć. Ty też mógłbyś przy okazji czegoś się nauczyć. Zagadki ssssą nudne, trzeba przy nich myśleć. A od tego boli głowa! - pyton skrzywił się na myśl o intelektualnym wysiłku. Używanie mięśni było znacznie prostsze.

[Ndogo]

Ech no tak. Mięśniak. No cóż. Obawiał się że wąż go nie przepuści jeśli się z nim nie ,pobawi". Ale z drugiej strony chyba nie chciał wiedzieć jak ta zabawa może wyglądać.
- Wiesz co wydaje mi się, że muszę już iść. Zaczyna się ściemniać i muszę wracać do mojej nory pełnej innych Chrzęstów- powiedział i cofnął się kroczek na próbę.