Wnętrze chatki

[Nabo]

Opiekun zaśmiał się cicho pod nosem na taki obrót sprawy. To teraz on był Sprite a ona pragnieniem.
-Puszczę Cię, ale pod warunkiem, że pozwolisz mi się tego napić. Plus przez miesiąc będziesz chodziła ze mną na wyprawy po zioła w roli mojego przydupasa- dodał uśmiechając się przy tym wrednie.

[Datura]

Warknęła i na pewno spróbowałaby dziabnąć go zębami, gdyby nie to że odległość od jego brzucha do reszty ciała była zbyt duża i zwyczajnie nie dosięgała.
- A pij, proszę bardzo. Ale jak potem będziesz zdychać to na mnie nie licz. - po cichu liczyła, że Nabo dostanie rozwolnienia albo przynajmniej kaca, którego zapamięta do końca życia.

[Nabo]

Nie zważając na nic, Nabo rzucił się w kierunku butelki, jednak nim na powrót przystąpił do walki z korkiem w jego umysle zrodził sie kolejny "genialny" pomysł. Spojrzał na Daturę, potem na butelkę. Gdy cały cykl zostało powtórzony kilkanaście razy na pysku Opiekuna pojawił się szeroki uśmiech.
-Szykuj torbę, trzeba zabrać trochę tego specyfiku na Lwią Skałę i tam zbadać- powiedział pełnym ekscytacji głosem.
-I nie próbuj się teraz wykręcać, nasza umowa dotyczyła również odwalania za mnie brudnej roboty.

[Datura]

Wreszcie mogła odetchnąć, gdy uwolniła się od brzuszyska Nabo.
- O nie! - zasłoniła swoją torbę - W przeciwieństwie do ciebie zajmuję się leczeniem, a nie chlaniem i potrzebuję jej na zioła. -rzekła stanowczo. Kiedy była uwolniona samiec stracił kartę przetargową.
- Chcesz, to sam sobie nieś tę... chyba nawet wolę nie wiedzieć co jest w środku. -skrzywiła się na samą myśl co Nabo zamierza pić.
- I lepiej się pospiesz, czas wracać zanim wróci właściciel. Umowa dotyczyła wypraw po zioła. Masz przy sobie jakieś zioła? Nie. A więc jeszcze nie obowiązuje. - odwróciła się od rudego i skierowała w stronę wyjścia.

[Nabo]

-Co za...- Nabo już drugi raz tego dnia spuchł ze złości. Pomimo, że to on był najinteligentniejszym osobnikiem na Lwiej Ziemi to Daturze udało się go przechytrzyć.
-Jeszcze będziesz czegoś ode mnie chciała...- burknął, po czym chwycił butelkę w pysk i skierował się ku wyjściu.

[Datura]

Nie zauważyła szczególnego spuchnięcia Nabo, gdyż zawsze był okrągły ponad normę.
- Jasne. Już pędzę, żeby cię o coś prosić. Bo taki mi jesteś potrzebny. - mruknęła pod nosem. Nie zauważyła do tej pory, by miał inne zastosowanie poza pędzeniem podejrzanych substancji wyskokowych.
Nie oglądając się więcej na szamana ruszyła w stronę, z której przyszła. Gdzieś tam czeka Lwia Ziemia.


ZT