Tajemnice dżungli [Noir] [zakończona]

[Mistrz Gry]

Zmrużyła oczy, czując oddech lamparta.
- Nie ma strażników. - odrzekła, zdziwiona tym pomysłem. - Przecież to święte miejsce. Nikt nie odważyłby się tam wejść. Są tylko kapłani i służący. - wyjaśniła. Bała się drapieżnika, ale też coraz bardziej zaczynała bać się tego, że chce pójść do świątyni.
- Nie powiem ci gdzie to jest. - rzekła głosem nadzwyczaj pewnym siebie.

[Noir]

Nawiedzeni wyznawcy, skoro tak się sprawy mają nie będzie się z nią cackał. Powinna od samego początku się domyśleć, że nie pyta ze zwykłej ciekawości. Nie należał również do osób, które rzucają wszystko by nieść pomoc potrzebującym. Bez słów, ugryzł małpę w lewe ramię wbijając kły w jej bark, przebijając cienka skórę. Wkrótce mógł poczuć na języku metaliczny posmak, ciepłej posoki.

[Mistrz Gry]

Małpka, nie spodziewając ataku nie zdążyła nawet pisnąć. Zęby lamparta przebiły jej skórę, uszkadzając naczynia, z których trysnęła krew. Głowa małpki opadła bezwładnie do tyłu, gdy z bólu straciła przytomność. Jeśli rzeczywiście miała rację co do mściwych duchów i klątw, Noir powinien zastanowić się, czy chce podjąć ryzyko wejścia do świątyni.

[Noir]

Co za miernota, ledwo ją podgryzł a ta już zemdlała z bólu. A planował co najmniej odrywać kolejne części ciała i zjadać na jej oczach by ta w końcu nie wytrzymała tortur i wyśpiewała wszystko. Trzepnął ją parę razy łapą po pysku by ocucić. Nie wiedział jeszcze co dokładnie zrobi na terenie świątyni, na razie chciał się rozeznać w tym dziwnym miejscu i przyjrzeć temu tajemniczemu kultowi.

[Mistrz Gry]

Uderzenia Noira pomogły i małpka zaraz odzyskała przytomność.
- Nic ci nie powiem! - wykrzyknęła, znajdując w sobie te same pokłady odwagi, któe kazały jej zaatakować lwicę zabijającą kapłankę.
Zaczęła wyrywać się, próbując ugryźć trzymającego ją drapieżnika i uwolnić się z jego łap. Wykorzystywała do tego wszystkie kończyny, ogon i siły zgromadzone w małym ciałku.

[Noir]

Im bardziej małpa zaczęła się szamotać tym bardziej wbijał w nią pazury a ciałem przygniatał. Tym razem wgryzł się w jej kończynę tylną chcąc jak najbardziej ją uszkodzić. Nawet gdy uda jej się wyrwać z jego szpon to kulejąca daleko nie ucieknie.

Test zręczności Noir vs małpka
Noir

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
48, 29, 25

Małpka

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
2, 47, 16

3 sukcesy

[Mistrz Gry]

Mimo ogromnych starań, małpce nie udało się wyrwać z uścisku drapieżnika. Nie miała więc możliwości obrony przed jego kłami, które wgryzły się głęboko w jej nogę. Małpka zawyła z bólu, lecz nie przestawała się szarpać mimo że przez to pazury Noira wbijały się jeszcze mocniej w jej ciało. Wiedziała, że walczy teraz o życie, więc nie mogła się poddać. Już po otrzymaniu poprzedniej rany straciła dużo krwi, a z przebitej nogi ciekło jej jeszcze więcej. Małpka słabła więc z każdą chwilą, wykorzystując jeszcze resztki sił, by spróbować się uwolnić.

[Noir]

Uparcie trzymał ją w swych szponach. Powoli nużyła go ta zabawa. Rozluźnił uścisk swych szczek by się do niej odezwać.
- Masz ostatnią szansę. -Jeśli naczelna dalej nie będzie chciała współpracować i wyjawić dokładnej miejscówki postanowi ją zabić wgryzając się w gardło. Jeśli zaś wyjawi informacje i tak ją też zabije, dobrzy świadkowie to martwi świadkowie. Oblicze ofiary, które zapałałoby nadzieją o wyjściu cało z tego a potem zawód na pysku...to byłoby bardzo ekscytującym widowiskiem. W przypadku pierwszej sytuacji zabierze truchło ze sobą w poszukiwaniu starego węża, gady żyją długo. Małpa przyda się jako prezent dla łatwiejszego uzyskania informacji. Ktoś musi wiedzieć gdzie znajduje się krąg wielkich drzew.

[Mistrz Gry]

Z oczu małpki lały się łzy, a jej krew tworzyła coraz większą kałużę wokół jej ciała.
- Nich nie powiem! - zawołała - Jesteś gorszy niż tamta lwica. Nie jesteś godny wejścia do świątyni. Zabijesz ich wszystkich. - dodała załamującym się głosem.
Przestała się szarpać, a jej ciało się rozluźniło. Zaczęła szeptem recytować słowa w nieznanym języku, brzmiące jak modlitwa lub też klątwa pod adresem lamparta. Wpatrywała się w niego nieruchomym wzrokiem, w którym było widać nową siłę, którą czerpała ze swojej mantry oraz oskarżenie rzucane na drapieżnika. Nie pomogło to jej jednak obronić się przed śmiertelnym ciosem. Zęby Noira wbiły się w jej gardło, natychmiast pozbawiając małpkę życia. Czy jej ostrzeżenie przed zemstą duchów było prawdziwe?

[Noir]

Małpa miała na początku duże szanse na uratowanie swojego życia. Gdyby tylko zechciała współpracować, Noir na początku był bardzo podekscytowany tą zabawą i chęcią wyciągnięcia informacji. Ekscytacja jednakowoż malała z każdym kolejnym pójściem w zaparte przez ofiarę. Wybrała ona śmierć dla idei chronienia informacji dla kilku drzew, patyków i zapewne kamieni, z których zbudowana była rzekoma świątynia. Dla lamparta cenienie czegoś innego, zwykłego przedmiotu ponad swoje życie było czystą głupotą.
Nie interesowało już go co tam szepcze, czy wzywa te swoje rzekome duchy, w które nie wierzył czy rzuca na niego klątwę. Słowa, które miały poruszyć jego sumienie również go nie ubodły. Był drapieżnikiem, pozbawił życia już niejedną ofiarę. Przywykł, że inni nazywają go katem i mordercą. Zdanie pozostałych niewiele go obchodziło, postępował według odwiecznych praw natury a te fanatyzmy i zabobony to jakaś nowomoda na próby odmienienia i zaburzenia równowagi świata.
Przy duszeniu jej swymi szczekami wpatrywał się w ten błysk w oku, który z każdą chwilą gasł aż zrobiły się całkowicie matowe i nieobecne. Matka go tego nauczyła by nie odwracał wzroku tylko dawał pożywieniu ten przywilej, że nie odchodzi w samotności i jej poświęcenie na marne nie pójdzie. A wręcz przysłuży się by dać życie innemu.
Oblizał pysk z nadmiaru krwi, złapał truchło w szczęki i przemierzał dżunglę by znaleźć kogoś kto będzie posiadał trochę informacji oraz udzieli jej za niewielką daninę. Węże nadawałyby się do tego idealnie. Rozglądał się z uwagą chcąc wypatrzyć jakiegoś starszego osobnika.