Łomot na zawołanie [Ari,Tazabana. Trening krzepy(+2)]

[Ari]

Zauważyła to już przy pierwszym uderzeniu. w ostatniej chwili zdążyła się uchylić i zaskoczona cofnęła się o krok prawie się potykając. Tym czasem pień powrócił. Lwica spięła się i tym razem już gotowa kopnęła w niego tylnymi nogami po czym obróciła się i jeszcze raz uderzyła przednią łapą. Pień kiwnął się w bok na co lwica zareagowała odskakując nieco w tył. I kolejne uderzenie. I kolejne. Tańczyła w okół pniaka uderzając, padając, odskakując w jednym momencie nawet się turlając. Nie wiedziała jak długo ma to robić. Pewnie do pierwszego błędu. Który oczywiście nastąpił. Lwica niechcący wbiła pazury i zgodnie z przewidywaniami pniak pociągnął ją ze sobą. Wyciągnęła pazury i upadła. W szoku próbowała wstać i właśnie wtedy pniak uderzył w jej bark odrzucając ją na kilka kroków.
-Ughhh..- wyrwało jej się, gdy powietrze uszło z jej płuc. Przez chwilę nie mogła złapać oddechu, jak ryba be wody. W końcu jej się to udało i lwica leżała, próbując uzupełnić brak tlenu.

[Tazabana]

Trener obserwował praktykę notując w myśli plusy i minusy taktyki obranej przez Ari, z początku szło jej wybornie, pień dosłownie tańczył jak mu lwica zagrała i nagle jeden zły krok, wszystko posypało się jak w domino. Lwica oberwała pniakiem, odrzuciło ją na bok. Taz zerwał się z miejsca by unieruchomić cel. Wziął go na swoje bark. Chociaż nie był to już zbyt wymagający przeciwnik źle byłoby, gdyby lwica wstała i przywaliła w niego nie daj przodkom głową.
Poklepał łapą worek treningowy i obrócił się do samicy.
- Wszystko w porządku? Nie wstawaj, pozwól sobie na dojście do siebie.