A i B poszło na spacer... [Arjana i Bomvu]

[Bomvu]

Tylko tutaj A raczej nie spadnie, a B nie przepadnie.
Rzecz się ma w dolinie za Kościanym Szczytem. Rudy był w trakcie swojej wędrówki do nieco żyźniejszych gleb, które przyciągają sporo zwierzyny. Tutaj nie było jakiegoś wielkiego powodu do narzekania, ale polowanie było o wiele żmudniejsze. Szedł na ślepo, bo był tu zupełnie nowy. Nie znał okolicy, ani niczego i nikogo. Przydałyby mu się jakiekolwiek kontakty, żeby mieć się zahaczyć o jakiekolwiek stado, grupkę, bandę, czy nawet pojedynczych osobników. Na razie nie jednak szedł sam, dziarsko i dzielnie przed siebie.

[Arjana]

Arjana była nowa tak samo jak samiec na tych ziemiach. Przybyła z innych krain ale jak dla niej nie miało to znaczenia. Nie zatrzymywała się zbytnio na dłużej. Stawiała łapy pewnie ale i ostrożnie, kto wie czy nie wpakuje się w otwarte łapy jakiś prymitywów. W oddali dostrzegła rudogrzywego. Zatrzymała się i lekko machnęła końcówka ogona. Zastawiała się czy podejść czy zniknąć nim stanie się bardziej widoczna. Samiec wydawał się na dobrze zbudowanego osobnika ale z tej odległości nie dostrzegła aby nosił na sobie znamiona walk. Ostatecznie postanowiła wyjściu ma przód.
-No hej przystojniaku- Może to zbyt zuchwałe przywitanie ale hej! nie należała do tych samic, które chowają się przed każdym za krzakiem.

[Bomvu]

Ta kraina miała go jeszcze nieraz zadziwić i oto był ten pierwszy raz, bo oto szła sobie ku niemu lwica. Aż zgłupiał i obejrzał się, czy to nie jakaś pułapka. Niczego niepokojącego nie dostrzegł. Skupił się na nieznajomej. Szła pewnym, rześkim krokiem. Aż nazbyt luźno. Zresztą gadkę też mu rzuciła jak jakaś napalona małolata kokietująca rówieśników. Tutaj było sporo prawdy, bo nie wyglądała na jakąś młódkę, a na dojrzałą lwicę. Może nawet oboje byli w podobnym wieku. Rudy uniósł brew i rzucił podejrzliwe spojrzenie na nieznajomą.
- Bądź pozdrowiona i ty, nieznajoma. - nie, nie będzie jej rzucać szczeniackich tekścików o łażeniu w krzaki i tym podobnych. Aż nim wzdryga na samą myśl.

[Arjana]

Będąc już na tyle blisko aby móc mu się przyjrzeć- zrobiła to.
-Mówisz jak jakiś kapłan- Miał do czynienia z takimi. Byli specyficzni, to też zależy jaka mieli gadka czy wierzenia. Ona jednak nie miała zamiaru wchodzić w temat wierzeń. Każdy wierzy w co chce a ona sam nie będzie mówił o tym za dużo.
-Wnioskuję, że nie są to twoje tereny- Inaczej nie zachowałby się jak chwile temu. Lwica mimo bycia pewna siebie nie zbliżyła się bardziej do samca. Nie był jakimś chuchrem, które mogła by pogonić.
-Gdzie moje maniery- Dodał lekko szczerząc kiełki i dygnęła lekko po czym spojrzała na samca- Jestem Arjana- Tak po prostu bez bawienia się w tytuły czy inne rzeczy, które tutaj nie maja znaczenia.

[Bomvu]

Rozbawiła go taka uwaga i to dość szczerze, bo zaśmiał się rozkosznie jak Mufasa po lekcji polowania Simby.
- Naprawdę dużo mi brakuje do bycia kałanem. Przywitałaś się ze mną nietypowo to też chciałem być oryginalny.- zachował jednak czujność mimo całej tej zabawnej sytuacji. Całe szczęście, że lwica już nie podchodziła bliżej, bo by to znaczyło, że albo go zaatakuje, albo zacznie kokietować i łasić się. Na szczęście nic podobnego się nie stało.
- Tu masz racje. Jestem zupełnie nietutejszy i aby przechodzę tędy w poszukiwaniu lepszego jutra.
Przekrzywił nieco łeb po jej powitaniu, w sumie sam zapomniał o tym przez to wszystko co sie już wydarzyło. Skłonił się w kierunku obcej w geście powitania.
- Miło mi pozwać. Ja jestem Bomvu.

[Arjana]

Samiec jak widać był w dobrym nastroju ale to dobrze. Mniej kłopotów czy coś.
-No tak pewnie każdy wita się czymś w rodzaju "witaj" czy "hej"- Raczej nie było to pytanie tylko stwierdzenie. Nie przeszkadzało to Arjanie.
-Lepsze jutro?- Zaskoczył ją trochę- co masz na myśli mówiąc o lepszym jutrze?- No dla każdego to co innego, była ciekawa jaka interpretacje ma samiec.
-Bomvu?- Zlustrowała samca- Nawet pasuje- No imie sugeruje kogoś dużego i silnego a taki zdawał się być ten samiec.

[Bomvu]

Przytaknął tylko na pierwszą uwagę, ten temat chyba już zakończony.
- Lepsze jutro, czyli poszukiwanie swojego miejsca na ziemi. Stada, jaskini, może lwicy. Zależy co mi będzie dane odnaleźć jako pierwsze. Póki co nie szukam niczego specyficznego, a bardziej chciałbym się zapoznać z tutejszą okolicą, zwyczajami i tym podobne. - ich rozmowa zaczęła przybierać normalne tony po tej pierwszej dawce dziwactwa.
Bomvu uśmiechnął się lekko ku nowej towarzyszce.
- Dziękuję, chociaż tutaj cała zasługa zapewne mojej matki, że tak mi dała na imię.

[Arjana]

Samiec widać, że miał sprecyzowane plany na swoją przyszłość.
-To widzę, ze wiesz co byś chciał- Arjana też miał swoje cele ale nie był aż tak dalekie i duże. Na stadzie jej nie zależało. Było miło by znaleźć sobie drugą polówkę i dobry rejon do życia.
-A dowiedziałeś się już czegoś ciekawego o tutejszej okolicy lub mieszkańcach?- Zapytała i obeszła samca dookoła. Dobrze byłoby wiedzieć coś więcej nim spotka się już takowych.
-No to trafiła idealnie- Nie ukrywała swojej pewności siebie- w moich rejonach mawiało się, że nadając imię nadaje się tym samym pewne cechy i sprawia, że osoba nosząca takie lub inne może być kimś, imię wojownika sprawi, że młody lew będzie dzielnym wojownikiem i takie tam- Spojrzał na samca aby sprawdzić czy zrozumiał o co jej chodzi.

[Bomvu]

Przytaknął, bo wiedział, co by chciał w życiu. Zresztą zostało to już powiedziane. Niemniej na kolejny temat nie miał nic do powiedzenia.
- W ogóle. Nie było mi dane spotkać innych tutejszych lwów. Jesteś pierwsza. Cały czas jestem w drodze i dlatego każdy kolejny krok jest dla mnie nowym odkryciem. - słuchał jej z dużym zainteresowaniem, w końcu każdy sposób jest dobry, by polepszyć kontakty z okolicznymi.
- Ciekawa teoria, ale to chyba tylko bajki. Imię przecież samo nie sprawi, że ktoś się nauczy walczyć czy polować. To bardziej ciężka i mozolna praca i treningi z bardziej doświadczonymi lwami.

[Arjana]

-Nie mówiłam, że to prawda ale kto co tam wierzy- Dla Arjany imię miało jakąś tam moc ale nie zmiany. Na samo imię potrafią inni drżeć a inni nienawidzić.
-Ale przyznam ci racje, ze samo w sobie nie da siły i trzeba dążyć do pewnych celów- No chyba, że jest się królem czy coś, co i ich rodziny maja inaczej.
-Może w takim razie jeśli ci to nie przeszkadza, potowarzyszę ci trochę w drodze?- W końcu w grupie raźniej i bezpieczniej?