Patrzcie poza to, co widać [szkolenie na medyka, Bjørn i Sigrun]

[Sigrun]

Zapamiętała sobie ten dziwny sposób wykorzystania maruli. A przynajmniej czego się wystrzegać bo nawet kosztować nie miała zamiaru. Nie ciągnęło ja do takich eksperymentów.
Gdy Daktari zadał pytanie przyłożyła pazury po obu stronach skroni wywróciła oczy do góry by ukazały się białka i zakręciła łbem niczym w pijanym amoku. Chciała mu przypomnieć na czym to skończył opowieść.

[Mistrz Gry]

Roześmiał się na widok min robionych przez Sigrun.
- Ach tak, tak! Oczywiście. - Daktari pacnął się łapą po łbie.
- Jednym z ciekawszych ziół tego typu jest kocimiętka. Jest to dość niepozorna roślinka o fioletowych kwiatach. Niektórzy twierdzą, że jest afrodyzjakiem i wywołuje uczucie miłości. Ja zaś sądzę, że ogłupia i wprawia w błogostan. Ale to w zasadzie jedno i to samo. - dotąd nie udało im się odnaleźć żadnego ciekawego zioła i szaman powoli zaczynał tracić nadzieję na udane zbiory tego dnia, szczególnie że spomiędzy koron drzew docierało już coraz mniej słonecznego światła.
- Inną rośliną tego typu, ale już bardziej przydatną w lecznictwie jest psoralia. W małych ilościach uspokaja i wycisza, a w większych powoduje sen. Jest to niezwykle pomocne przy bardziej skomplikowanych zabiegach lub kiedy ból jest zbyt duży, by chory mógł go znieść. - ostatnie słowa mówił posępnym głosem, przywołując w pamięci te przypadki gdy sam musiał używać tej metody.
Rozejrzał się, dostrzegając że dżungla z każdą chwilą bardziej pogrąża się w mroku.
- Niestety dzieci, dziś nie uda nam się chyba już niczego znaleźć. Ja zaś nie widzę tak dobrze w nocy jak koty. - wsparł się mocniej na boku Bjørna, czując zmęczenie w starych kościach.
- Wracajmy do mojej chaty, a jutro wyruszymy na zbiór ziół. Czasem wraca się z pustymi łapami. - postukał się palcem w łeb - Za to z pełniejszą głową.

ZT
Przenosimy się teraz na oddzielne wątki