W ciemność [Trening percepcji (+4/4), Danusia i Thanatos] zakończone

[Danuta]

Minęły dwa tygodnie od ostatniego szkolenia i na dzisiejszy wieczór szamanka wyznaczyła datę kolejnego treningu. Tym razem poprzeczka była wyższa niż spacer po jaskini. Czekała na skraju lasu na nadejście ucznia, spoglądając jak zza chmur zaczynają wyglądać pierwsze gwiazdy. Noc była idealnym czasem na ćwiczenie percepcji. Miała szczerą nadzieję, że gwardzista nie zapomniał wszystkiego, czego nauczył się ostatnio i że tym razem obejdzie się bez ofiar.

@Thanatos

[Thanatos]

Był umówiony z Daturą na późny wieczór na skraju lasu.
Podczas drogi zastanawiał się, co teraz mogła wymyślić za niespodzianki. Widział jak na niebie powoli pojawiają się wszystkie gwiazdy. Trochę światła dawał też księżyc. Był już niedaleko, więc postanowiło niczym przez chwile nie myśleć i skupić się.
Przypomniał sobie też o wszystkim co mówiła gwardzistka pod koniec poprzedniego treningu.
Gdy był już naprawdę blisko zaczął podchodzić do niej od tyłu po cichu. Usiadł kawałek za nią i powiedział spokojnym tonem. - Hej. Już jestem. - po czym odwrócił jedna z łap i popatrzył na nią i powiedział z ironią. - Mam nadzieje, że teraz nie będą podziurawione.

[Danuta]

Powitała go krzywym uśmiechem i delikatnym skinieniem łba. Już miała nadzieję, że gwardzista się nie pojawi i będzie miała wolny wieczór.
- Widzę. Czyli nie zgubiłeś się po drodze. Świetnie. - rzekła zdawkowo, nie będąc w nastroju na dłuższe pogawędki o niczym.
- To zależy tylko od ciebie. A dokładniej rzecz biorąc, od tego ile się ostatnio nauczyłeś. - wstała ze swojego wygodnego miejsca na trawie i podeszła bliżej Thana.
- Może najpierw małe przypomnienie, żebym nie musiała mówić tego kolejny raz. Jakie są najważniejsze rzeczy, o których powinieneś pamiętać? - miała szczerą nadzieję, że gwardzista będzie bardziej wygadany niż ostatnio i nie będzie musiała ciągnąć go za język.

[Thanatos]

Więc przede wszystkim muszę polegać na wszystkich swoich zmysłach. - Zrobił chwile przerwy. - No i oczywiście trzeba też dodać to, że nie można niczego zakładać. Nie można zakładać, że na przykład przeciwnik coś zrobi. - popatrzył wyczekując odpowiedzi, czy o taką właśnie chodziło Daturze.

[Danuta]

Przytaknęła łbem na znak, że ta odpowiedź wystarczy. Przynajmniej na razie. Oby umiejętności praktyczne przyswajał lepiej niż wiedzę teoretyczną.
- Dokładnie. Spodziewaj się niespodziewanego. - uśmiechnęła się tajemniczo.
- Przygotowałam dziś dla ciebie coś specjalnego. Ale bez obaw, powinieneś wyjść z tego cało. - spojrzała pokrzepiająco na Thana.
- Jeśli jesteś gotowy, to ruszamy do lasu. - zarządziła i zwróciła się w stronę gąszczu.

[Thanatos]

Już jestem ciekaw co to będzie. - powiedział i popatrzył się na nią z zaciekawieniem.
Tak jestem, możemy iść. - Po czym ruszył za Daturą. - A powiesz co takiego będę dzisiaj robić?

[Danuta]

- Nie martw się, zaczniemy od czegoś prostego. - rzekła nie odwracając się do Thanatosa. Prowadziła go ścieżką między drzewami.
- Przekonasz się kiedy będziemy na miejscu. - odpowiedziała zdawkowo.
- Tymczasem postaraj się wykorzystać pożytecznie ten spacer. Wysil zmysły i spróbuj mimo panującej ciemności, dowiedzieć się jak najwięcej o otoczeniu. Użyj słuchu i dotyku, smaku bym nie próbowała, nigdy nie wiadomo kto był tu wcześniej i co zostawił. - zwolniła lekko kroku, by gwardzista mógł skupić się w czasie marszu na badaniu okolicy.

[Thanatos]

Skupił się więc i wyczulił zmysły.
Więc tak, słyszę świerszcze. Słysze też jak wiatr porusza liśćmi na drzewach. Czuje zapach lasu, takie świeże powietrze. A pod łapami czuję miękka ziemie. - po czym podniósł łeb i popatrzył na Dature. - Co mi da takie mówienie?

[Danuta]

Początkowo dobrze mu szło, ale myślała, że uda mu się dostrzec więcej szczegółów.
- Równie dobrze mógłbyś to sobie mówić w myślach, ale wtedy nie będę miała pewności, że nie bujasz w niebieskich obłokach. - zatrzymała się i odwróciła do Thana.
- Gdzieś tam może czaić się wróg. - wskazała na otaczający ich las. - Gęste drzewa to raj dla szpiegów i zwiadowców, którzy mogą niepostrzeżenie przemykać w cieniu. Nie zawsze ma się do czynienia z lwami, które grzecznie czekają na ziemi aż ktoś ich odkryje. Lamparty i serwale potrafią wspinać się na gałęzie. Nie mówiąc już o małpach. Ptaki mają doskonały wzrok i mogą obserwować każdy szczegół z wysokości koron drzew. Więc jeśli w porę nie zauważysz, że jesteś pod obserwacją, już po tobie. - rzekła spokojnym głosem.
- Jeszcze raz. Widzisz tutaj jakieś zwierzęta? Albo miejsca, w których mogłyby się łatwo schować szpieg?

[Thanatos]

Po pierwszym zdaniu lekko podniosły mu się kąciki ust.
No dobrze zwiadowcy i szpiedzy, ale czy wrogowie maja w takiej roli lamparty czy małpy? Wątpię w to. - Raczej nie było to możliwe. Nasz wróg raczej nie ma takich gatunków na takich stanowiskach.
Po chwili namysłu powiedział. - Widzisz te bardzo gęste krzaki? - Powiedział patrząc na Dature i wskazał łapą. - To myślę jest idealne miejsce na kryjówkę.