Wiekowa akacja

[Nana]

Gdy cała reszta spędzała czas na przyjemnych pogawędkach ona w międzyczasie kończyła wić swoje gniazdko. Pozostało tylko udekorować, pościelić czymś miękkim i będzie skończone. Jedak nie miała ochoty zabierać się za to jeszcze dzisiaj. Wygrzebała się z nory, wypychając ostatnią porcję piachu. Otrzepując łapy z ziemi, rozejrzała się po tutejszych. Nie dostrzegła tej cichej hieny brunatnej. Najwidoczniej tamtej nie odpowiadało nasze towarzystwo. Trudno, może kiedyś zmieni zdanie albo trafi wśród swoich.
Zmęczona wędrówką oraz kopaniem, legła na trawie korzystając z ostatnich promieni słonecznych. Przymknęła powieki rozkoszując się przyjemnym ciepłem.

[Ndevu]

Ndevu nie widział potrzeby powtarzania się po bracie, więc tylko przytaknął... czas wykopać norę – pomyślał, wtedy zobaczył, że znowu pojawiła się Nana. Poszedł powoli w jej kierunku, szturchając ogonem po pysku Mtego, gdy zbliżył się wystarczająco blisko samicy, usiadł i powiedział delikatnym głosem:
— Przepraszam, że przeszkadzam miła pani... — po tych słowach położył się na brzuchu i kontynuował — czy mogę się przyłączyć? — powiedział z uśmiechem na pysku, zadowolony czekał na odpowiedź, patrząc w stronę oczu Nany.

[Alfajiri]

Alfajiri na chwilę utkwiła spojrzenie w brunatnej, która odmówiła przyłączenia się do nich. Ogarnął ją na chwilę trudny do wytłumaczenia żal. Może i nie rozmawiały nawet zbyt długo, lecz mimo tego zdołała zapałać wobec Roho niejako sympatią. A może było to zwykłe współczucie? Całkiem możliwe. Fiołkowooka nigdy nie była mistrzynią jeśli chodzi o rozumienie nawet i swoich uczuć.
- Rozumiem. Żegnaj więc i uważaj na siebie. W razie czego chętnie cię tu ugościmy - rzuciła do samicy na odchodne, posyłając jej lekki uśmiech. Zależało jej na dobrych relacjach z brunatną, w końcu kto wie, kiedy przyjaźń z kimś spoza klanu się przyda? Dobrze jest posiadać sprzymierzeńców nie związanych ściśle z ich niedużą grupą, takim w końcu łatwiej jest zdobywać informacje jak i zaufanie innych. Co prawda nie widziałaby Roho w roli szpiega, niemniej znajomość z niezależnym medykiem z pewnością przyniosłaby jakieś korzyści.
Następnie wysłuchała każdego z samców, skinąwszy krótko głową.
- Nie ma sensu przejmować od razu wielkich połaci terenu, których później nie będziemy w stanie utrzymać - zgodziła się. - Pierwszym, co powinniśmy przejąć jest równina otaczająca to drzewo, to jest pewne. To całkiem dobre tereny łowieckie, choć pewnie na przyszłość niewystarczające. Więc rozejrzenie się po okolicy to całkiem dobry pomysł.

[Chester]

- To jest dobry pomysł - uśmiechnął się do swojej partnerki. - To co, kto wybiera się na wytyczanie granic i znakowanie terenu? - zapytał potoczywszy wzrokiem po zgromadzonych. - Może przy okazji udało by się na coś zapolować - dodał dla zachęty.

[Mtego]

- Dokładnie, tak. - Zgodził się z królową i z jej partnerem.
To rzeczywiście był dobry pomysł, oznaczenie terytorium w tamtym miejscu jest koniecznością.
Samiec był również dumny z tego, że samica przyznała mu rację co do zbadania całego obszaru.
Gdy usłyszał pytanie Chestera, jakby bez zastanowienia odpowiedział:
- Ja! -

[Ilanga]

Brak zaprzeczenia na jej pytanie uznała za potwierdzenie. Czyli jest ich sześcioro. Nieporównywalnie mniej niż w jej dawnym stadzie, ale była to już liczba, którą można nazwać klanem. Kiedy już na dobre zajmą ten teren.
— Ja też idę — oznajmiła i przeciągnęła się, gotowa by wyruszyć. Musiała poznać najbliższy obszar, a w grupie będzie raźniej.

[Alfajiri]

Pokiwała głową i popatrzyła po każdym z kolei. Zdecydowanie podobał jej się ich zapał, w końcu takich, którzy by tylko leżeli i pachnieli do niczego nie potrzebowała. Było ich niewielu, przynajmniej na razie, dlatego będą musieli sporo się natrudzić, jeśli chcą z małej, nic nie znaczącej grupki stać się silnym klanem, z którym liczą się okoliczne zwierzęta. Czekało ich dużo pracy.
Uśmiechnęła się do każdego po kolei.
- Dobrze. Zajmiecie się tym, dobrze? Chętnie bym dołączyła, niemniej czuję, że... No cóż, potrzebuję nieco odpoczynku. Uważajcie na siebie i wracajcie w miarę szybko. W razie kłopotów wołajcie - rzekła krótko, po raz kolejny obdarzając ich uśmiechem a Chestera przelotnie liznęła po pysku. Następnie odwróciła się, kierując swe kroki z powrotem do jamy.
Chętnie by do nich dołączyła, lecz niestety z jakiegoś powodu czuła się zmęczona. W takim stanie zapewne się na nic im nie przyda, a pewnie tylko ich spowolni. Zresztą, nie chciała, by pozostali zbytnio oglądali ją, gdy nie jest w pełni sił. Mogłoby to zmienić sposób w jaki ją postrzegano na gorszy.
Wkrótce zniknęła pod korzeniami.

/zt
(Muszę zrobić małego skipa, bo fabularnie jest jeszcze tan sam dzień, wybaczcie X'D)

[Mtego]

Mtego podniósł uszy na słowa Alfajiry. Jak by nie patrzeć, to będzie jego pierwsze zadanie w tym klanie.
Nie znał dobrze tego terenu, więc to był idealny moment żeby się z nim zapoznać.
Z uwagi, że Chester jest tu dłużej, Mtego spojrzał na niego i powiedział.
- Prowadź kochasiu - Mówiąc to uniósł prawą brew i uśmiechnął się.

[Nana]

Nana leżała spokojnie, nie przejmując się zbytnio otoczeniem aż do momentu...Kontynuacja.

Po wszystkim postanowiła opuścić to miejsce z/t

[Ndevu]

Gdy Nana sobie poszła Ndevu zajął się w końcu wykopaniem nory, rozglądnął się trochę za dobrym miejscem. Gdy wybrał, jak uznał: idealne miejsce, zaczął kopać. Szło mu to całkiem sprawnie, w swoim życiu wykopał parę norek, jego silna budowa oraz fakt, że Ndevu nie zależało na jakimś super ładnym gniazdkiem, powalało na zrobienie tego w dość szybkim tempie, ot, tak norka średniej wielkości. Niemniej potrwało to trochę... gdy wypchał ostatnią kupkę ziemi, przeciągnął się, wydając ironiczny jęk ulgi. Rozejrzał się i, jako że nikogo nie było w pobliżu, oddalił się od nory, kierując się nigdzie...

z/t