Na trzepaku [Mati, Seba, Aqua i Ven]

[Ventruma]

Lwica odwróciła się jeszcze na chwile.- To nie było polowanie tylko debilstwo czyli to co mają wszyscy samce.- Powiedziała trzymając się za ramie gdzie miała siniaka.- Żegnam.- I szła dalej. Nie było jej do śmiechu, jej plan się nie powiódł, ale i tak stąd idzie. Nie miała czasu na wygłupy jakiś kolesi.

[Sebastos]

Parsknął ubawiony, chyba udało mu się zdepnąć dumę Ventrum.
- Bo dostałaś wpierdol? Cieńka ciota, a nie lwica.- Wyśmiał dąsy lwicy głośno krzycząc za nią, tak by pół okolicy słyszało. - Tak, spierdalaj bo następnym razem Mati dupy Ci nie obroni. - Dodał na dokładkę. - Chodz coś upolujemy, nie ma co tracić czasu na takie frajerki.

[Ventruma]

Ven już się wkurzyła. A więc odwróciła się i skoczyła na Sebastosa.

Ventruma wyrzuca 3d50:
14, 29, 4

14, 29, 4+ zręczność (40)= 54, 69, 44

[Sebastos]

Sebastos wyrzuca 3d50:
19, 7, 49

+50 Sebka.
=69, 57, 99

(Zaraz będzie też odpis zgodny z kostkami.)
Było do przewidzenia że młoda lwica nie wytrzyma obelg Seby, kiedy ta wykonała zwrot i skoczyła ku niem z odwetem uskoczył w bok unikając ataku. Skąpa młodzieńca grzywa na grzbiecie lwa nastroszyła się odrobinę.
- Do mnie sapisze, a sama to co?- Fuknął na nią, zagrywka poniżej pasa mimo że była obrażona o to że ją sponiewierał wcześniej w podobny sposób.
- Lubię takie ostre dziunie. - Skwitował uśmiechając się, ma charakter, więc tym razem nie zaatakował chociaż mógł, czujny pozostał bo cholera wie, co takiej odpierdoli.
- To, fikasz dalej, bo ja tak umiem cały dzień? Czy idziemy coś ujebać do szamy razem?

[Ventruma]

-Idziemy.- Powiedziała wstając i ruszyła za Sebastosem i Matanjahem. Ta rozmowa była dziwna, ale się nie pozabijali. Wszyscy żyją i idą coś zjeść. Czyli spoko. Seba i Mati są głupi, ale fajnie się z nimi gada. Ven przeskoczyła zwinnie przez pień i dogoniła ich.- Co tu robicie sami?- Zapytała. Ciekawiło ją to. Może przeżyją razem ciekawe przygody? Warto poznać przyjaciela, bądź wroga. Zależy jak to się potoczy. Nie zapomniała o swojej misji. I nie mówię o jedzeniu, tylko o rodzicach. Ale chwila odpoczynku jej się należy. Po za tym była już trochę głodna po ''dawaniu forów'' Sebastosowi. W głębi duszy wiedziała, że jakby się postarała, wygrałaby. Ale wolała tego nie pokazywać. Jest uprzejma. Mati i Seba byli braćmi, nie zauważyła tego, bo tak mówili, ale, bo to było widać. Po wyglądzie i charakterze. Co prawda Mati ten mądrzejszy, ale Seba był słodki. Chociaż oba to pajace.

[Matanjah]

Mati zasadniczo już się nie wtrącał. Doskonale wiedział, że Seba sam sobie poradzi z tą dziunią ale uważał, że powinien wszystko obserwować z boku na wypadek gdyby jego szablastozębny brat posunął się gdzieś za daleko. Nie miał zamiaru napierdalać się z całym stadem gdyby ona do jakiegoś należała a znając życie zaraz z krzaków by wyskoczył jakiś Super Giga Ultragrzyw Wielkojajec ze Zjebostada Ciot i Fujar. Zaśmiał się pod nosem. Mimo wszystko nie chciał spuścić wpierdolu tej lwicy mimo, że jej się należało.
W końcu Seba chyba doszedł do jakiegoś konsensusu z tą loszką. I dobrze. Mati pokiwał łbem ale nie zamierzał przełykać dumy.
- Macie ciekawe sposoby na załatwienie sobie randki - powiedział i o dziwo zdanie to nie zawierało żadnego przekleństwa. - Obyś się kurwa znów mi nie owinęła wokół gir.
I znów bluźnierstwa.
Uniósł nos ku górze.

[Ventruma]

-Randki?- Powiedziała zdziwiona.- Chyba cie głowa boli.- Powiedziała przyśpieszając kroku.- Owinęła w okół gir? Serio?- Randki? Kto powiedział, że to randka? Na randkę chodzi się we dwoje, nie w troje. To tylko wspólne jedzonko. Matanjah powinien się przymknąć. Więc szli tak dalej, aż nie wyszli na łąkę. Na łące było stado. Stado antylop. 3 lwy z łatwością poradzą sobie z dorosłym samcem antylopy, więc taki cel wyznaczyła Ven.