Jaskinia Shani i Jasira

[Jasir]

Jasir udał się odwiedzić swoją rodzinę. Szukał po całej LS, aż w końcu spotkał ich w Jaskini. Dzieci musiały umierać z nudów i sam się dziwił, jak to można usiedzieć w miejscu przez tyle czasu. Spodziewał się, że wszystkie dzieci są pod opieką matki. Cichym krokiem wszedł do pomieszczenia przywitać się ze wszystkimi.
- Haloo...Wróciłem. Długo mnie nie było, wybaczcie.

[Sheila]

Ledno Shae usłyszała kroki, poderwała się i pognała do przodu, prosto na Jasira.
- Tata, tata, gdzie byłeś? A widziałeś, jaka już jestem duża? A pokażesz nam Cmentarzysko Słoni? Proooszę! Mama mówiła, że tam poszedł król Simba jak był mały. Musiał być bardzo odważny! Ja też tak chcę! - trajkotała uroczo, skacząc z zapałem wokół rodziciela.

[Shani]

Lwica czekała na swojego partnera ze swoimi pociechami. Jednakże nadal była zmartwiona odejściem Jasminy, która nie wiadomo czemu wyparowała od tak. Była przygnębiona na swoim pysku okazując drobne emocje związane zaginięciem córeczki. Nie chciała żeby inne lwiątka były zagrożone.
- Jasmina zaginęła, nasza córka - odparła do Jasira.

[Malahir]

Owszem, samczyka porządnie znudziło to czekanie. Ogólnie był nie w sosie odkąd mama zabrała ich z powrotem do jaskini. Chciał jeszcze trochę pobyć na zewnątrz, pozwiedzać okolicę, pobawić się, może nawet poćwiczyć polowanie? W końcu był już całkiem duży i powinien już umieć polować, prawda? Nie był już małym lwiątkiem, żeby siedzieć całymi dniami w jaskini!
Przez jakiś czas siedział w kącie, nadąsany, wyładowując swoją złość na jakiejś gałązce, którą przywlókł ze sobą. Ta niestety szybko ustąpiła pod naciskiem jego kiełków i nie nadawała się już do niczego.
Całe szczęście w końcu pojawił się tata, bo chyba by się tu zanudził na śmierć.
Swoim zwyczajem zerwał się z miejsca i popędził w jego stronę, by spróbować chwycić jego ogon.
- Taaak! Też chcę iść! - podjął szybko pomysł siostry, podskakując z podekscytowaniem.
Przestał, kiedy usłyszał słowa matki. Odwrócił łebek, by na nią spojrzeć, a następnie znów zerknął na Jasira.
- Musimy jej poszukać! - rzucił przejętym tonem. - Może gdzieś się schowała?

[Jasir]

- Jojo zaginęła? - myślał, że się przesłyszał. Faktycznie Jaśmin nie było, więc Jasir zaczął się niepokoić. Kiedy jeszcze Malachir potwierdził zaginięcie córki, było to już pewne. Z początku oczywiście nie można było zakładać żadnego wypadku czy co gorsza porwania, ale nawet jeśli Jojo błądzi gdzieś po Lwiej Ziemi, mogła przyciągnąć na siebie jakieś kłopoty. Młoda nie poradzi sobie sama. Już od pewnego czasu stał się bardziej ostrożny i nieufny do tych, co 'odwiedzają' Lwią Ziemię. Nie było co się bawić, a już na pewno poza jej granicami. To zabawa tylko dla nielicznych...
- Spokojnie...- zaczął do Shani. Lwica pilnująca dzieci musi się martwić o swoje młodę dziecię. Ona nie mogła jej odszukać, bo na głowie jest cała trójka (był jeszcze Tunu, króry też zniknął).
- Znajdziemy ją. Zrobię to. A tymczasem uważajcie na siebie. - popatrzył na wszystkich po kolei.
- Cmentarz do dobry pomysł. Niech tylko wykonam ważne zadanie, które mi powierzono. A tymczasem chodźcie z mamą na Podnóże. Poszukajcie siostry w okolicy Skały. Bardzo się martwimy i nie chcemy byście wy też zaginęli, dlatego trzymajcie się mamy. Jest bardzo niebezpiecznie w okolicy. Jak chcecie to możecie zaprosić do zabawy wujka Athastana. - niech zajmie się rodzinką, pomyślał o szwagrze. Miał jeszcze coś ważnego dla Shani. Chciał, by pozostało to pomiędzy nimi.
Zbliżył się do niej i powiedział jej wprost do ucha.
- Na Lwią Ziemię może spaść niebezpieczeństwo. Uważajcie. Gdyby cokolwiek się stało, zabierz siebie i dzieci z domu. Upendi powinno być bezpieczne. - po czym odszedł szybkim krokiem.

/zt

[Shani]

- Dobrze dzieci w takim razie idziemy na poszukiwania waszej siostrzyczki Jojo - rzekła wstając powoli spoglądając na swoje pociechy. Nie mogła sobie tego wybaczyć, zaginięcia córki.
- Idziemy na podnóże - odparła. Po usłyszeniu słów Jasira o niebezpieczeństwie zachowała zimną krew. Kiwnęła głową na znak zrozumienia.
- No dobrze Malahir, Sheila i Zafir - odparła wychodząc z trójką pociech z jaskinii.

z.t x3 (z trójką dzieci).