Podnóża Baobabu

[Kisulisuli]

Kisulisuli ocknęła i słysząc jak Kron krzyczy natychmiast łapą przysłoniła mu dziób i przysunęła bardziej za baobab.
-Zwariowałeś?! Teraz mogą wiedzieć o naszej obecności!-wyszeptała poddenerwowana-Zresztą ruszajmy zanim nas zauważą, i ileż możemy tu być? Chciałabym w końcu zacząć tą przygodę.-powiedziała ostatnie zdanie z lekkim podekscytowaniem.

[Silver Hunter]

Gepard usłyszał przeraźliwe skrzeczenie. - A cóż to? Czyżby był tu ktoś jeszcze? - zapytał i zaczął obchodzić baobab, rozglądając się uważnie wokoło. Wyczuł zapach jakiegoś ptaka i innego kota, dlatego spojrzał w górę, jednak przez gęste listowie nie zdołał nikogo dostrzec.
- Wiem, że tam jesteście. Dłuższe ukrywanie się nie ma żadnego sensu - oznajmił.

[Kisulisuli]

Kisulisuli zadrżała, i powiedziała do Krona:
-Miejmy nadzieję, że nasza przygoda zacznie się tu, lub przynajmniej nie zakończy się.
Po czym wychyliła łebek ostrożnie do geparda i spytała:
-A nie zjesz nas?-zapytała z przerażeniem w głosie.

[Sheila]

Shae bardzo lubiła przebywać pod Drzewem Życia, szczególnie, odkąd została uczniem szamana i szczególnie gdy potrzebowała coś przemyśleć lub pobyć sama. A to zdecydowanie był jeden z takich momentów. W końcu przegapiła tak ważną ceremonię. Co powie Athastan, gdy ją w końcu odnajdzie? A Tunu? Czy będą źli? Czy... czy pozwolą jej się dalej szkolić? A może uznają to za tak wielką zniewagę, że wyrzucą ją ze stada? Jednak tego akurat dnia nie mogła liczyć na ciszę i spokój. Ze zdziwieniem stwierdziła, że pod baobabem ma miejsce dość niecodzienne spotkanie, a co więcej, wydawało jej się, że zwierząt tych jeszcze nigdy w życiu nie widziała. Nieco zbita z tropu usiadła nieopodal, chcąc najpierw lepiej przyjrzeć się grupce.

[Mistrz Gry]

- Ooo łoołissz?? - próbował mamrotać dalej z dziobem zakrytym łapą. Jeżeli wołał o pomoc, to oczywiste, że chciał zostać zauważony. Przecież jeszcze przed chwilą nie dawała znaku życia i musiał coś z tym zrobić.
Podskoczył, słysząc za sobą głos geparda. Do tej pory nie zauważył, że ten skradał się w ich stronę.
- Doprawdy, ciepłe powitanie. Ktoś tu mógł właśnie umierać! - rzekł oburzony orzeł. Odwrócił się na powrót do Kisuli. A więc nie usłyszała rozmowy o Lwiej Ziemi. To świetnie, mógł kontynuować swój plan. Tylko żeby kłamstwo nie zostało ujawnione, musieli opuścić to miejsce, gdzie Lwioziemców było tyle co pcheł.
- Tak, właśnie, przygoda czeka! Nasze poszukiwania! - mówił z wymuszonym entuzjazmem.

[Silver Hunter]

Gepard bardzo się zdziwił, kiedy wśród gałęzi wychyliła się głowa pantery zadająca mu pytanie, czy nie zje jej i jej pierzastego towarzysza. - Kpisz sobie ze mnie? Nie zjadam ptaków ani tym bardziej innych kotowatych. Co to w ogóle za pytanie? - zmarszczył brwi. - To raczej ja powinienem was zapytać o to, co robicie na terenie mojego stada - oznajmił posyłając im groźne spojrzenie.

[Kisulisuli]

Kisulisuli wyskoczyła z kryjówki i powiedziała:
-Co za szczęście. A nie kpię sobie, tylko pytam, bo nigdy nie spotkałam takiego kogoś jak Ty.-po czym dodała-A jestem tutaj, bo szukałam kogoś tak mądrego jak ten oto orzełek.-wskazała łapką na ptaka-I spokojnie my już sobie idziemy.

[Mistrz Gry]

Nastroszył pióra, słysząc kolejne ostre słowa od cętkowanego jegomościa. Jeśli na prośbę o pomoc medyka reaguje się tutaj w taki sposób, to tym lepiej by Kisuli jak najdłużej nie dołączyła do tego stada.
- I nikogo mądrzejszego tutaj nie znajdziesz. Ptaki są powszechnie znane ze swojej inteligencji. - przekonywał cicho Kisuli. Co prawda mówiło się tak o sowach, nie orłach, ale pewnie ptak to dla niej po prostu ptak, podobnie jak jemu nie chciało się rozróżniać gatunków kotów.
- Dokładnie. Żegnamy, na nas już czas. - rzekł do Silvera. Cały czas nie mógł pozbyć się wrażenia, że gdzieś już widział tego kota. Może to było pod Lwią Skałą kiedy był tam ostatnio? Były tam wielkie tłumy. A może po prostu wszystkie koty wyglądają podobnie.

[Sheila]

Obcy nie wyglądali na groźnych albo niemiłych, może tylko ten gepard, ale on twierdził, że też jest z Lwiej Ziemi, więc chyba Shae mogła czuć się tu bezpieczna.
- Co to za przygoda? Czego szukacie? - zapytała, podchodząc bliżej. Może mogłaby im pomóc, a jednocześnie nieco odwlec spotkanie z wujkiem?

[Kisulisuli]

Lamparcica spojrzała na młoda lwiczkę:
-Szukamy zaginionego królestwa. Kto wie? Może pozwolą mi wstąpić do nich?-podskoczyła z podekscytowania-Może chciałabyś poszukać z nami? Tylko nie wiem, czy nie jesteś na to za młoda.