Bród

[Haki]

Haki myślał, że jego syn albo da nogę albo najzwyczajniej go zignoruje a on wejdzie do rzeki z nadzieję, że potknie się o jakiś wystający kamień i już nigdy stamtąd nie wyjdzie. To by dopiero była beznadziejna śmierć, zupełnie jak całe jego życie. Kiedy brązowy miał postawić łapy w wodzie, jego uszu doszedł głos Nejlosa. Haki zatrzymał się, po czym zwrócił łeb w kierunku syna. Młody lew mógł dostrzec, jak w jego z obojętny wyraz pyska wkrada się smutek.
Żeby nie zdradzić się ze swoimi emocjami, Haki spuścił łeb, tak, że praktycznie cały jego pysk zniknął pod gęstą brązową grzywą. Zwykle wygadany zielonooki rzadko miał problem ze znalezieniem właściwych słów ale teraz najzwyczajniej w świecie nie wiedział co powiedzieć.
-Ciebie też synu-odparł po chwili ciszy.

[Nejlos]

No jak widać jego pojawienie się wcale nie poprawiło rodzicowi nastroju. No okej, nie spodziewał się wielkiej imprezy powitalnej, panienek wykonujących taniec brzucha i hektolitrów marulówki, ale te minimum entuzjazmu pewnie by nie zaszkodziło. Widocznie ojciec miał do niego większy żal, niż Nejlos z początku przypuszczał. Oblizał pysk i ruszył bez ostrzeżenia w stronę Hakiego. A kiedy znalazł się całkiem blisko po prostu otarł się pyskiem o bok jego szyi.
- Przepraszam, tato. Nie chciałem nigdy cię zasmucić - powiedział niegłośno.
Sam też nie czuł się najlepiej. Wiedział doskonale, jak paskudnym synem momentami bywał i dlatego wiedział, że smutek ojca był wywołany jego osobą. Przykre że dopiero w kompletnej samotności zrozumiał jak bardzo zależało mu na rodzinie...

[Haki]

Kiedy Nejlos potarł pyskiem o jego szyję, do oczu Hakiego napłynęły łzy. Tym jednym gestem młody lew sprawił, że jego ojciec znów poczuł się potrzebny.
-Daj spokój, jestem beznadziejnym ojcem- odparł, po czym szybkim ruchem starł z pyska łzy a następnie delikatnie uniósł łeb.
-Nienawidziłem swojego ojca za to, że kiedy byłem młody i pragnąłem jego uwagi ten traktował mnie jak powietrze. Praktycznie dla niego nie istniałem. Kiedy się urodziliście, postanowiłem, że będę lepszym ojcem jednak wychodzi na to, że jestem równie beznadziejny jak Tib- powiedział zniżonym głosem, po czym pozwolił sobie na ciche westchnienie.
-Powiedz mi tylko, jakiego ojca chciałbyś mieć a obiecuję, że będę się starać- dodał, pod koniec zdobywając się nawet na delikatny, nieco wymuszony uśmiech.

[Nejlos]

No bo to tak zwykle jest, że dopiero z czasem dociera do nas ile mogliśmy wyrządzić komuś krzywd. Krzywdzimy najmocniej najbliższych, czyli w tym przypadku członka własnej rodziny. Nejlos miał nadzieję, że to tylko chwilowy kryzys i wszystko jeszcze da się odbudować.
- Mam ojca, jakiego chciałbym mieć - odpowiedział.
Nie przerywał tatuśkowi, chociaż nie do końca się z nim zgadzał. Nie uważał go za beznadziejnego i bardzo mocno go kochał, tylko zwykle jest też tak że te "najprostsze" wyznania przychodzą najtrudniej więc póki co owijał jeszcze trochę w bawełnę. No ale jednak chyba jego słowa mogły wiele powiedzieć i to niekoniecznie wprost. Uśmiechnął się delikatnie i trącił nosem ojca.
- A teraz już się nie mażemy. Mam kilka pytań i wolał bym, żebyś był w stanie mi pomóc - powiedział jeszcze.
Próbował jakoś podnieść ojca na duchu i odciągnąć jego uwagę od zmartwień.

[Haki]

Haki odwzajemnił uśmiech, po czym ponownie starł z pyska resztkę łez. Tymi kilkoma drobnymi gestami Nejlos sprawił, że zielonooki znów był w stanie uwierzyć w siebie. Niezależnie od tego co mówił jego syn, Haki miał zamiar zmienić się na lepsze.
-Jasne, postaram się już ogarnąć- odparł, po czym wyprostował się, doprowadził do porządku grzywę, po czym posłał synowi delikatny uśmieszek.
-Dobra młody, mów o co chodzi-

[Nejlos]

Obserwował w ciszy jak ojciec znowu zaczynal przypominać dumnego lwa. A potem uśmiechnął się do niego delikatnie. Zaraz też zachęcony przez Hakiego odezwał się:
- No więc... Coś się zmieniło w kwestii stada jak mnie nie było? Nadal jesteśmy mile widziani w stadzie dziadka? I w zasadzie gdzie Newton, nie towarzyszy ci?
Nie żeby uważał, że brat jest na stałe uczepiony ogona Hakiego, ale jednak doskonale pamiętał że kiedy on zniechęcił się randeczkami z tamtą białą to właśnie Newt został z rodzicem, więc nieco zdziwił go brak obecności samca. No ale może i on w końcu dorósł, znalazł sobie może jakąś babę albo coś, kto wie.

[Haki]

-Cóż, z jednej strony już dłużej dla nich nie pracuję ale znając Tiba to pewnie popłacze się z radości na twój widok. Na Khalie jest w związku z księciem Ushindim, więc na Lwiej Ziemi raczej ciepło nas powitają- odparł. Kwestia drugiego syna była już nieco trudniejszym tematem. Jak w miarę łagodnie powiedzieć, że drugi syn go znienawidził?
-Newton postanowił, że pójdzie w swoją stronę-wyrzucił z siebie w końcu.
-Pokłóciliśmy się i rozstaliśmy w niezbyt miłej atmosferze- dodał po chwili.

[Nejlos]

- No proszę, się siostra ustawiła - rzucił wesoło słysząc o Khalie i jej związku.
Nie, żeby zazdrościł. Znaczy nie tego, że wyrwała księcia. Ale samego faktu bycia w związku, to jakby nieco nawet i owszem. Jak widać nie każdemu to pisane. Po części sam sobie zawinił, bo w dżungli to nie łatwo spotkać jakąś młodą lwicę jednak...
- Emocje opadną, spokojnie, tato. Ja też byłem młody i gniewny i raczej też nasze stosunki momentami... Najlepsze nie były. A jak mu przejdzie, to pogadacie jak facet z facetem. Wybaczy. W końcu jesteśmy rodziną - mówił z pełnym przekonaniem.
W sumie nieco zdziwiło go, że Newton się postawił. Przecież wyglądał na tego najbardziej ojcu oddanego, a tutaj taka akcja? Przynajmniej wiedzizał już, skąd ten wisielczy nastrój u Hakiego. Jak widać nie tylko on dołożył swoją cegiełkę do samopoczucia ojca. Byle tylko nie zaczął chlać na umór tego cholernego świństwa, po którym padł ostatnio jak długi na spotkaniu... Przecież nie był to jego jedyny raz... Martwiło to nieco Nejlosa. Ale tata był dorosły więc nie miał prawa go pouczać.
- Czyli co, wciąż jesteśmy samotnikami. Nie wybierasz się do Lwiej Skały? Nie myślałeś ostatnio nad powrotem do stada? - spytał.
Skoro już gadali poważnie jak ojciec z synem, to czemu miał pozostawać w niepewności w tej kwestii. Najwyżej tata odmówi odpowiedzi, nic nie stracił pytając.

[Haki]

-Mam taką nadzieję- odparł, po czym pozwolił sobie na ciche westchnienie. Nejlos mógł bez problemu dostrzec, że ojciec zdecydowanie nie podziela jego optymizmu. Kiedy emocje już nieco opadły Haki najchętniej zawróciłby, żeby poszukać Newta, jednak zdawał też sobie sprawę, że nawet gdyby go odnalazł, to ten zapewne nie chciałby do niego wrócić. W kończy, czy nie tego od niego chciał? Żeby tamten dorósł?
-Prawdę mówiąc nigdy nie czułem się Lwioziemcem. Przyzwyczaiłem się do życia na własną łapę i stado to nie moja bajka. Jeżeli chciałbyś dołączyć do Lwiziemców, to nie będę mieć nic przeciwko, ale ja najwyższej mogę tam wpadać w gości. Poza tym, jeden z tamtejszych medyków ma na mnie stanowczo zły wpływ- zażartował. Od kiedy Haki wyruszył na poszukiwania Nejlosa nie tknął marulówki, więc jego rodzinne perypetie miały też swoja jasną stronę.

[Nejlos]

- Mówisz o tym cholernym napoju, który cię kiedyś zdrowo przeciorał? - spytał bez ogródek.
Uśmiechnął się nawet delikatnie, bo chciał jakoś rozładować atmosferę chociaż wiedział doskonale, że raczej nie było to możliwe. Sytuacja zbyt ciężka i zbyt mocno przygniatała ojca, żeby nagle Haki chciał sobie posyłać z jednym z synów żarciki. No ale trudno. Jakoś trzeba próbować co nie?
- Rozumiem. W zasadzie też nie wiem, czy chcę do nich dołączyć. Po prostu... Nic mnie tam nie ciągnie, nie ma nikogo kto by mnie tam trzymał... Sam nie wiem, co robić - przyznał.
- Ostatnio siedziałem w dżungli. Miałeś rację, jest fascynująca. I w sumie pasowało mi, kiedy byłem sam... No ale wiesz, jesteśmy młode wilki, to jeszcze znajdziemy swoje miejsce - rzucił.
Nie mówił póki co o głupich myślach, które ciągle krążyły mu po głowie. Szkarłatni. Ojciec nie poparł by go z pewnością. No i on sam też w sumie nie wiedział czy na pewno by chciał. Na razie po prostu był wdzięczny jednemu z tamtych lewków i tak naprawdę poza rodziną chyba tylko on był przyjacielem Nejlosa więc siłą rzeczy go do niego ciągnęło. Ale też chyba nie aż tak, żeby tam iść...
- Tato, co wiesz o... tym stadzie na zachodzie, za Martwą Rzeką? - spytał.