Pastwiska

[Mistrz Gry]

Nosorożec przestraszył się, widząc że lwica krwawi. O nie, chyba przesadził z siłą. Nie powinien był tak mocno jej potraktować.
- Boli cię? - zapytał, patrząc wielkimi oczami na spuchniętą łapę lwicy.
- Przepraszam, powinienem ostrzec zanim cię przewróciłem na ziemię. - miał nadzieję, że lwicy nie stało się nic poważnego. Polubił ją podczas tego krótkiego spotkania. Wtem Bob podniósł nagle łeb, gdy w jego głowie narodziła się pewna myśl.
- Zaczekaj tutaj! - zawołał. Rozejrzał się na prawo i lewo, rozglądając się za czymś, po czym popędził w stronę najbliższego baobabu. Po krótkiej chwili przytruchtał z powrotem niosąc nadziany na róg zwój bandaża, który wydzielał silną woń kojarzącą się z gabinetem medycznym.
- Mam tu opatrunek, zawsze trzymam kilka na wypadek gdyby w pobliżu nie było medyka. Przyłóż to na nogę. I lepiej odpocznij chwilę zanim pójdziesz dalej. - powiedział z troską.

@Enasalin + średni opatrunek

[Enasalin]

Uniosła brew ku górze.
- Chyba żartujesz. Gdybyś mnie tak "ostrzegał" to nie byłaby dobra walka - Odpowiedziała trochę zdziwiona jego postawą. No przecież przyszła pojedynkować się tutaj z wojownikiem, a nie pacać się łapami po łapach jak jakieś kocięta.
No cóż, każdy ma jakieś swoje dziwactwa. W każdym bądź razie nie zamierzała podejmować tego tematu. Chwilkę sobie odpocznie teraz i podejmie decyzję w jakim kierunku iść. Choć pierwotnie dalej chciała się kierować na zachód i zobaczyć dokąd dotrze, to obawiała się, że nie znajdzie tam nikogo chętnego do pomocy. Kogokolwiek kto obejrzałby te wszystkie rany.
Aż tu zdziwił ją jeszcze bardziej. Kazał jej czekać, pobiegł nie wiadomo gdzie, chociaż ona sama na razie nie miała zamiaru iść.
A potem przybiegł z jakimś zawiniątkiem. Na początku jakoś nie chciała ufać temu co przyniósł, zwłaszcza, że pachniało okropnie. Ale do tej pory jakoś nie dał jej powodu by mu nie miała zaufać. No jak, takiemu miłemu nosorożcowi? Bleh.
- Nie będę się - Kaszlnęła - kłócić.
Zabrała zawiniątko i owinęła sobie ten cały opatrunek wokół łapy. Dziwne uczucie, jakby bolała mniej. Może nawet będzie w stanie się przemieścić dalej.
- Przemieszczasz się po okolicy czasem, prawda? Widziałeś, albo słyszałeś o czymś ciekawym w pobliżu? - Postanowiła przy okazji zapytać, skoro i tak spędzi tutaj jeszcze chwilę.


@Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Z ulgą zauważył, że Enasalin wygląda dobrze pomimo odniesionych ran. Starał się nie patrzeć zbyt długo w jej stronę, bo nieco bał się krwi, a ta była szczególnie widoczna na futrze białej lwicy. Dobrze, że miał ten opatrunek. Nie wybaczyłby sobie, gdyby lwica odeszła stąd cała obolała.
- Tak, spaceruję to tu to tam. Musiałem jednak ograniczyć swoje wędrówki, bo w okolicy narobiło się sporo stad. Nie wiem, czy znasz Szkarłatne Grzywy? To stado, które mieszkało kiedyś w Dolinie Wichrów. Zniknęli w czasie inwazji, ale teraz powrócili. Na Putkowiach osiedliły się jakieś lwy, które przywędrowały ze wschodu. No i Lwia Ziemia, ona też powróciła. - Bob zrelacjonował podstawowe informacje. Oczywiście, poza tym słyszał też inne ploteczki, ale Enasalin nie wyglądała mu na lwicę, która jest miłośniczką plotkowania.

@Enasalin +30 HP, regeneracja +5HP/tydzień

[Enasalin]

Tak jak się spodziewała. Nie powiedział jej zbyt wiele niż to czego sama zdążyła się już dowiedzieć. Więc jest tutaj gdzieś kolejne stado, ciekawe. Razem to już dawało trzy stada w obecnej sile politycznej, ciężko tylko było stwierdzić, czy zdrajcy z jej dawnego bractwa, czy te szkarłatne grzywy były większym problemem.
W każdym bądź razie grzywy znajdowały się prawie w kierunku w którym miała zamiar iść. Najlepiej by było, gdyby po drodze spotkała jakiegoś medyka, bo ten opatrunek to fajna sprawa, ale nie załatwiał problemu pękniętych żeber. A na bank w środku zadziało się coś jeszcze, w końcu ten nosorożec nieźle ją poturbował.
Pocieszające było to, że ona też trochę go pokiereszowała.
- Trzy stada. Hm. Nie wiem za wiele co się działo przed inwazją. Moje stado żyło w wysokich górach na wchodzie, za kilimandżaro. A po inwazji rozpadło się jak wszystko inne - Westchnęła. Ten rozdział miała już za sobą, co nie znaczyło, że przestała odczuwać tę stratę.
- Ale te grzywy wyglądają na warte zbadania. Gdzie jest ta dolina wichrów? - Musiała spytać o drogę, bo tak, to pewnie szła by licząc, że trafi przy okazji. Właściwie to ledwo pamiętała tę część lwich krain. W końcu złej ziemi już dawno nie ma.

@Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Słyszał kiedyś plotki o stadzie z gór, ale nigdy nie spotkał go osobiście.
- Dolina Wichrów jest ukryta w Zachodniej Koronie, tuż nad morzem. Są tam przepiękne widoki. Nigdy nie widziałem tak pięknych wodospadów! - powiedział z zachwytem Bob. Chyba powinien wybrać się tam na wycieczkę.
- Dasz sobie radę, czy sprowadzić pomoc? - zapytał z troską. Obawiał się, że ranna lwica może narazić się na niebezpieczeństwo wyruszając w taką podróż. Bob spojrzał w niebo i zorientował się jak późna jest już godzina. Jak ten czas szybko leciał przy dobrej zabawie.
- Wiesz, muszę już iść. Ale jeśli chcesz, to mogę cię zanieść kawałek. - zaoferował.

@Enasalin

[Enasalin]

Nad morzem? W sumie nigdy tam nie byłam, no to czas nadrobić zaległości. Pomyślała.
- Skoro tak mówisz.
Jakoś czuła, że trochę koloryzował z tą całą pięknością, ale może faktycznie jest tam ciekawie. Ale góry, eh, jakoś nie czuła się na siłach się przemieszczać, ale może te nie były tak straszne jak kościany szczyt.
- Dam radę sama, dzięki - Odpowiedziała, podnosząc się na cztery łapy. Nie było tak źle, chyba. Poruszyła trochę łapami, żeby mniej więcej ocenić swoją mobilność. Do gór wystarczy.
- Do następnego razu, Bob - Pożegnała się i odeszła w swoją stronę.
Bo zdecydowanie jeszcze go kiedyś odwiedzi. Przecież tej porażki tak nie zostawi, w końcu go pokona.

zt.

[Ignis]

/Jakiś czas później...

Szedł pewnym krokiem, nie potrafiąc ukryć swojej ciekawości na pewne spotkanie, odkąd pewien rozgadany ptaszek powiedział mu, że pewien nosorożec o imieniu Bob szuka partnerów do sparingu. Oczywiście, że pamiętał tego narwanego nosorożca, w końcu doskonale pamiętał każdego przeciwnika z jakim się mierzył. Wyszedł na sawannę, gdzie ochoczo wręcz rozglądał się za nim.
- Bob! Jesteś tutaj? - Zaryczał głośno, aby nie miał złudzeń, że Ignis go szuka. Po czym szedł dalej rozglądając się za nim.

@Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Po walce z Enasalin także i Bob musiał opatrzyć rany. Miał jeszcze jeden opatrunek, ale niestety nijak nie mógł sięgnąć, żeby przykleić go sobie na rany. Szkoda, że nie poprosił o pomoc lwicy zanim poszła. Bob na razie postanowił poleżeć chwilę w trawie i odpocząć, a później pójść poszukać kogoś do pomocy. Nie musiał jednak nigdzie iść, bo już po niedługim czasie usłyszał znajomy głos. Zaraz też zauważył znajomy pysk. Dobrze pamiętał tą rudą grzywę.
- @Ignis! - zawołał, przywołując go do siebie.
- Jak się cieszę, że cię widzę. Mógłbyś mi pomóc? Nie sięgam, żeby założyć sobie opatrunek. - Bob odwrócił się, pokazując ślady pazurów na boku. Obok niego leżał zestaw do opatrywania ran.

[Ignis]

Przybiegł do niego nie ukrywając, że mocno go ucieszył widok Boba, nawet jeśli był nieźle poharatany...
- Kope lat, mój uczniu! Widzę, że próżnujesz - Stwierdził oceniając jego ślady po ostatnim starciu, był żywy, więc na pewno wygrał z agresorem, jeśli takowy się trafił. Podszedł do niego widząc, że rany były o wiele głębsze, obejrzał je aczkolwiek bardziej posługując się wiedzą wojownika i rzemieślnika ocenił szkody.
- Z kim, żeś tak we szranki poszedł? Z bliska wyglądasz jak mój pancerz po walce z chorym na wściekliznę, hmn... Daj mi chwilę - Powiedział już o wiele bardziej poważnym głosem, on mógł ryzykować swoim ciałem, ale od podopiecznych wymagał więcej instynktu samozachowawczego. A Bob i Tendai nie byli wyjątkami od tej reguły. Wyciągnął gliniane naczyńko z marulówką, którą częścią zawartości oblał rany, po czym wyciągnął dodatkowo swój opatrunek oraz dziurkacz, aby zaszyć największą ranę nicią. A następnie nakleił na nią zawartość opatrunku na miejsca, ran. Będzie musiał ich stworzyć więcej, bo jakoś okazują się bardzo przydatne...
- Powinno być już lepiej. A teraz opowiadaj co u ciebie - Powiedział Ignis. @Mistrz Gry

/- Średni Opatrunek.

[Mistrz Gry]

Bob otworzył szeroko oczy.
- Walce z kim? - zapytał z niedowierzaniem. @Ignis nie wyglądał na chorego, więc chyba nosorożec nie miał powodu do niepokoju. Ale nie znał się przecież na chorobach.
Bob odwrócił się tak, żeby Ignis mógł mu przyłożyć opatrunek. Czekał aż poczuje na skórze chłodną ulgę, zamiast tego jednak najpierw poczuł pieczenie, a potem kłucie. Chociaż intencje lwa były dobre, nie znał się on zbyt dobrze na medycynie. Wykonane dłutem dziurki idealnie by się nadały do zszywania pancerza, ale u rannego spowodowały jeszcze większe krwawienie z naciągniętej zbyt mocno skóry.
- Ała! Dlaczego mnie kłujesz? - Bob odskoczył jak oparzony. Gdy tylko się poruszył, szew na ranie puścił. Bob z nieszczęśliwą miną spojrzał na Ignisa. Lew zachowywał się dziwnie. Na szczęście zaraz przyłożył na jego ranę opatrunek i ból nieco zelżał.
- Właśnie ćwiczyłem walkę z pewną bardzo zawziętą lwicą. Nazywa się Enasalin, może ją znasz? - zapytał.

Bob -5 HP za szycie rany, +60 HP za dwa opatrunki