Solnisko

[Praojciec]

Pamiątką po wielkim obszarze zajmowanym kiedyś przez skurczone przez lata jezioro jest ciągnąca się wokół niego przesycona solą ziemia. Ma ona niemal całkowicie białą barwę i jest pozbawiona roślin. Długotrwałe przebywanie tutaj sprawia, że skóra wysusza się od soli, co może nawet powodować powstawanie piekących ran. Zalety białego minerału, który można stąd pozyskiwać przewyższają jednak te niedogodności.

[Goliath]

Orłosęp właśnie przybył do Słonego Jeziora, jak sama nazwa wskazuje, jest tu w celu poszukiwania soli. Zdaje się, że od dawna nikogo tu nie było, na co wskazuje brak śladów po innych zwierzętach, trudno dziwić się takiemu stanowi rzeczy. Droga do tutejszego miejsca prowadzi przez Pustkowia, które mogą stanowić wyzwanie dla byle lądowego ssaka, na szczęście Goliath jest orłosępem z krwi, kości oraz potu. Na początek stwierdził, iż okrąży jezioro kilka razy celem znalezieniami potencjalnych miejsc, gdzie może znajdować się upragniona sól.

Goliath wyrzuca 3d100:
21, 38, 84

Rzemieślnik z łatwością wypatrzył sól. Wzrok padlinożercy i drobnego drapieżcy pozostaje niezastąpiony. Choć bywają czasy, kiedy zawodzi, ale na pewno nie z winy Goliatha tylko z powodu złej pogody, o tak, to przez przeklętą pogodę nie znalazł drzewa żelaznego oraz wikliny. Orłosęp podleciał do miejsca, gdzie wypatrzył surowiec i zgarnął go do sakiewki. Teraz wypada znaleźć miejsce do odpoczynku, o to może być trudno, a poszukiwaczowi soli brak sił, żeby polecieć dalej. Po długim rozglądaniu wybrał najwyższy kamień i tam postanowił odpocząć.

+1 sól,

[Ignis]

Słońce dopiero wchodziło powoli oświetlając krainę, a już byłem w drodze jakiś spory kawałek czasu, a zależało mi na szybkości, gdyż tutaj panowały pustkowia... o wiele bardziej nieprzystępne dla zwykłego drapieżnika. Bujna roślinność bardzo szybko po przekroczeniu pewnego pasu drastycznie zmalała, aż nie ostało się tutaj totalnie nic. W ogóle ziemia miała białą barwę, co było dziwne, ale i za razem ciekawe. Chcąc przyjrzeć się bliżej temu fenomenowi podszedłem do jeziora, a co dziwniejsze piasek również był biały, a roślin absolutnie brak. Pochyliłem się nad taflą wody, aby jej spróbować i odskoczyłem niemalże szybciej niż ktoś by mnie oblał lodowatą wodą. Słone... Bardzo Słone. To teraz zagadka tego miejsca się powoli wyjaśniła, co? Zapytałem sam siebie, a pierwszy raz widziałem... i poczułem tak duże nasilenie soli w wodzie. Jednak miało to również dobre strony, a szczególnie na tworzenie rzemieni, ale za nim to, rozejrzałem się za kawałkiem tej przydatnej substancji.

Wykonuje rzut zręczności na zdobycie surowca - sól (61)

Ignis wyrzuca 3d100:
82, 8, 56

// + 1 sól

Nie musiałem zbyt długo takowej poszukiwać, wszędzie wokół niemalże walały się bryłki soli, jednak nie potrzebowałem tak dużo, swoją drogą nie miałbym gdzie tego trzymać. Zebrałem, zawinąłem i schowałem. Po czym spojrzałem jeszcze raz na jezioro, zazwyczaj w takich pływały chociażby ryby, a tutaj. Woda dawczyni życia w połączeniu z solą była zbyt nieprzyjazna. Niezmiernie mnie to ciekawiło, gdyż wcześniej sól używałem głównie do tworzenia rzemieni, albo zabezpieczenia skóry od razu po oskórowaniu. Czyżby nadmiar soli był trucizną? Stałem tak zastanawiając się dłuższą chwilę. Po czym spojrzałem, na ścięgna, to na sól. Teraz na pewno nie będę ich robił...
Dlatego wziąłem jeszcze jeden kryształek, zawinąłem i schowałem, po czym póki słońce jeszcze nisko, postanowiłem opuścić to miejsce, jednak na pewno jeszcze tutaj wrócę.
// + 1 sól - zniszczone złoże

/ZT/

[Ignis]

Przybył szmat drogi, aby w końcu dotrzeć do znanego mu jeziora, przy którym wszystko jest martwe oraz parzy w łapy. Dlatego zabezpieczył się rozwijając nieco karwasze, aby zasłoniły mu łapy, chociaż było to dziwne uczucie nie czuć ziemi. Wiedział, że przed nim najnudniejsza część całego zbieractwa, czyli wgrzebanie delikatnie brudek soli do pojemnika, nim je rozbije na mniejsze i o wiele trudniejsze do pochwycenia.

► Pokaż Spoiler

Ignis wyrzuca 3d100:
18, 73, 29

+ 2 soli

Zebrał dwa większe kawałki, po czym schował pojemnik do torby i ruszył dalej. Kierując się w stronę północy.

/ZT

[Mistrz Gry]

Tego dnia nad solnisko zawędrowała para lwów. Poruszali się w milczeniu a ich czujny wzrok uważnie skanował otoczenie. Ich ciała okrywały skórzane pancerze, przyozdobione tajemniczymi symbolami. Dwójka obcych przemierzała okolice zbierając przy tym informację o okolicznych terenach oraz zamieszkujących je osobnikach.

[Mistrz Gry]

Po zebraniu interesujących ich informacji zwiadowcy spotkali się na granicy stada, po czym oddalili się w kierunku północy.
z/t