Kamienne Pole

[Tendai]

Wrócił do domu. Zmęczony, trochę starszy ale ten sam. Wiśniowemu brakowało innych i powrót tutaj miał to zmienić. Łudził się, że jego bracia, siostry, rodzina będzie tutaj. Nie czuł nikogo. Wiele się zmieniło. Przechadzał się w ciszy aby wskoczyć ostatecznie na jeden z kamieni i mieć dobry widok na okolice. Nie chował się. Spędzi tutaj trochę czasu potem... Potem pomyśli co dalej.

[Theluji]

Kręciła się po okolicy od dawna. Wierzyła, że lwy kiedyś powrócą i natknie się na kogoś znajomego. Najbardziej brakowało jej Thabo, w zasadzie z nim zawsze była najbliżej. z nim spędzała najwięcej czasu. Niestety, dawno nie trafiła na żaden ślad, który mógłby jej podpowiedzieć, co stało się z bratem lub gdzie go szukać.
- Thabo? - zawołała w eter, kiedy dojrzała z oddali jakąś sylwetkę. Ruszyła w jej stronę. Jednak im bliżej się znajdowała, tym bardziej docierało do niej, że się pomyliła. Zatrzymała się wpół kroku i westchnęła. To nie był Thabo...

@Tendai

[Tendai]

Doszło do niego to zawołanie. Skierował spojrzenie w ów stronę. Machnął mocniej ogonami spoglądając na jasną lwicę. Zeskoczył ze swojej skałki i skierował się do lwicy.
-Kim jesteś i co tutaj robisz?- zawołał do niej będąc bliżej nie ale nie na tyle aby ją zaatkować. Nie planował tego ale sam musiał też uważać.

@Theluji

[Theluji]

No, tak. Czego mogła się spodziewać, jeśli nie nieufności? Ostatnie wydarzenia jednak zaszczepiły w jej młodym sercu sporo pewności siebie, zaciętości. Wyprostowała się więc, prawdopodobnie chcąc podświadomie prezentować się bardziej okazale.
- Theluji, ze Szkarłatnych Grzyw - przedstawiła się głośno, hardo. Nawet, jeśli dawny porządek zdechł, a stada przestały istnieć, wciąż uważała ten etap za element własnej tożsamości.


@Tendai

[Tendai]

Poruszył lekko uchem słysząc jej imię i jak się przedstawiła. Sam urodził się tutaj i stado było częścią jego. Uważał zawsze to za coś więcej niż tylko osoby, które po prostu żyją na jednej przestrzeni. Stado to była jego rodzina.
-Córka Nuziry?- Uniósł lekko jedną brew. Nadal ciężko było mu się pogodzić, ze zapomniałą o jego ojcu i wybrała sobie kogoś takiego. Z czasem rozumiał to ale mimo wszystko nadal w głębi siebie odczuł pewien ból z tego powodu i niechęć do tego typka. Możliwe, ze dlatego z najmłodszym rodzeństwem nie bardzo miał kontakt? Zresztą po pewnym czasie odszedł, musiał. Nie umiałby wtedy z tym tak żyć.

@Theluji

[Theluji]

W porządku, nieco zaskoczyła ją reakcja @Tendai'a. Przekrzywiła lekko łeb, tracąc pewnie na moment czujność. Od początku czuła, że było w samcu coś podobnego, jednak była pewna, że tylko sobie wmawiała, pragnąć spotkać kogokolwiek, kogo miałaby okazję spotkać.
- T... Tak, skad wiesz? - zapytała, odrobinę nieufnie.

/ przepraszam, nie zauważyłam odpisu wcześniej

[Tendai]

-Bo to i moja matka i cię znam, chociaż ty możesz mnie niezbyt pamiętać- Tak nie będzie obu faktów ukrywać. Co miałoby to dać?
-Widziałaś jeszcze kogoś z rodzeństwa?- A on miał je większe niż lwica, bo wchodziło jeszcze to od jego ojca, nie tylko matki. Rozejrzał się dookoła. Pustka i cisza. Wszędzie. Trochę było to dołujące.
-Wędrowałem po dolinie i nie wyczułem nikogo-Może jednak ona miała więcej szczęścia.

@Theluji

[Theluji]

Faktycznie, pamiętać go nie mogła. Odszedł, nim na dobre zaczęła ogarniać co się wokół dzieje. Niemniej trwał w jej podświadomości, dzięki czemu odniosła wrażenie, iż kiedyś danym było im się znać. Poruszyła uchem, jeszcze znaczniej rozluźniła mięśnie.
- Jesteś... Moim bratem? - Bardziej słowa jej podyktowało zaskoczenie, niźli brak umiejętności dodania dwóch do dwóch oraz zrozumienia, jak działają powiązania w drzewie genealogicznym. Trochę jakby nie dowierzała, po prostu.
Zaraz jednak odzyskała rezon (a przynajmniej tę jego część, która pozwoliła jej odpowiedzieć na jego pytanie). Uśmiechnęła się smutno.
- Niestety... Dawno nie spotkałam nikogo znajomego - przyznała, bez żadnego entuzjazmu. Trudno było się jej dziwić, prawda? - Dawno... Wróciłeś? - A może nigdy nie odszedł, nie uciekł jak ona, lecz był tu obecny, krążąc przez ten cały czas w okolicy?

Zrobię sobie testa na wyczucie @Nabo, czemu nie?

Theluji wyrzuca 3d100:
81, 23, 70

> 1 sukces, na razie nie złapałam jego tropu

[Tendai]

Pytanie go zaskoczyło ale nie powinno. Nadal jego myśli tkwiły trochę jakby wszystko było tak oczywiste. Nie było przecież. Może jakby został i zaakceptował to wszystko byłoby prościej.
-Tak, jestem twoim starszym bratem- Miał duża rodzinę, dużo rodzeństwa i kochał je i chciał być częścią ich życia. No ale było ich dużo i było to trudne, a potem odszedł.
-Jakiś czas temu i nie czułem żadnej znajomej woni, temu postanowiłem poczekać- Miał mimo wszystko w głębi nadal znikoma iskrę nadziei, ze będzie dobrze. Koniec końców uznałby te ziemie za swoje i byłby zdziadziałym pustelnikiem czy coś. Nie poradził sobie ze swymi demonami przeszłości.
-Skoro wróciłaś to może ktoś pojawił się też gdzieś- zawsze jeszcze istniała taka możliwość. Tylko gdzie pójśc sprawdzić?
-Może przejdziemy się po ziemiach?- Zawsze może kogoś się sprawdzi a dwie pary oczu mogą być skuteczniejsze niż pojedyncza.

@Theluji

[Theluji]

/ Sorry, @Nabo, za przypadkowego pinga. A nawet dwa, hehe. Oczywiście testy robię na wyczucie Thabo! Nie wiem, czemu się rąbnęłam x'D

Był starszym bratem. Cóz, wciąż nie był to Thabo, z którym zawsze miała najlepszy kontakt pośród rodzeństwa (oraz przyrodniego, jak do niej właśnie docierało), jednak... Uśmiechnęła się szeroko. Nawet, jeśli obraz @Tendai'a niemal całkowicie jej się zatarł, był częścią rodziny. Miała nadzieję na spotkanie kogoś bliskiego. Tymczasem z samcem tutaj dzieliła część genów. Świetna rzecz!
- Pytanie o twojego ojca byłoby bardzo nie na miejscu? - zagaiła. Nie wydawało jej się, by był synem Elandira, niemniej nie mogła być tego pewną. Może był bliżej z mamą, stąd właśnie ją wspomniał pierwszą? Poza tym... Miał nieco nietypowe oczy, miała wrażenie, że spotkała kiedyś kogoś o ciemnych białkach. Ale... Pewnie to wcale nie było aż tak rzadkie. Ogony zresztą też nie naprowadziły jej za mocno na to, że ma przed sobą syna Nuziry. Prawdopodobnie próbowała więc na siłę dopisać teraz do lewka ojca. Skarciła się w myślach. Będzie chciał, sam jej o tym opowie.
- Też miałam nadzieję, że ktoś gdzieś jest. Wiesz... To jedyny dom, jaki miałam, więc nie miałam nawet gdzie indziej iść. Mam nadzieję, że jest nas więcej - przyznała mu rację, skłoniła pyskiem.
Powoli ruszyła w kierunku rzeki, nie wiedząc nawet, czy to dobry trop. Dlatego zatrzymała się, spojrzała na wiśniowego. Prawdopodobnie samiec miał więcej doświadczenia w tropieniu.
- Masz pomysł, dokąd pójść?


/ będę rzucać, aż będą min 2 sukcesy, dla własnej satysfakcji chociażby

Theluji wyrzuca 3d100:
12, 87, 30

> 2 sukcesy.


Odniosła wrażenie, że wiatr przywiał w jej stronę pewien zapach... Czy to możliwe?
- Thabo?! - zawołała w eter.