Centralny grobowiec

[Tendai]

Będąc już dalej od krzaka spojrzałem za bratem. Trochę sie wystraszyłem keidy ten nie ruszył od razu. Nie chciałbym go tu zostawić. No w końcu brat. Sam może podejmować decyzje i konsekwencje ale to jednak rodzina. nie darowałbym sobie jakby coś mu sie stało. Na szczęście byliśmy blisko wyjście. Nie było czasu aby marnować go na siedzeniu an dupie.
-Banek jeszcze kawałek i lecimy poszukać kogoś...- No właśnie i tylko kogo... dorośli sie rozpłynęli ehm... Mówiłem te słowa do brata cicho, tylko teraz by nam brakowało aby przez moja głupotę to coś nas usłyszało...

[Kurdybanek]

Udało im się dostać bezpiecznie do celu. Mimo to strach nie ustąpił. Dobrze że to coś nie zaatakowało, ale nie ma jeszcze co świętować bo wszystko może się zdarzyć. Kudi trochę się zdenerwował gdy brat się odezwał, pomimo że zrobił to bardzo cicho. Nie wiadomo jak czuły słuch ma ten mutant. Miał tylko nadzieję że go nie usłyszał. Dla bezpieczeństwa zagestykulował żeby Tendai się nie odzywał. Powinni dać radę porozumieć się bez słów. Następnie wskazał głową, sugerując żeby prowadził dalej. Nie mogli zbyt długo czekać. Liczyła się każda sekunda.

[Mistrz Gry]

Ruszyliście dalej krótkim tunel, stąpając ostrożnie jednak znacznie szybciej niż jeszcze chwilę przed tem. Istota nie goniła was, pewnie nawet nie zdawała sobie sprawy, że ktoś kto był w grobowcu, właśnie go opuszczał…

(@Tendai i @Kumeza zapraszam do “Zielonego placu przed wejściem”)

[Tendai]

Wszedłem do środka grobowca. rozejrzałem sie bardziej. Troche miałem stracha ale nie chciałem tego okazywać lwicom. Chciałem być przydatnym i w ogóle. Machnąłem lekko ogonami czekając na lwice i rozglądając się i nasłuchując aby w razie czego spróbować ukryć się gdzieś...

MG wykonuje test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
68, 10, 71

Interpretacja rzutów: 1 sukses

[Nataka]

Nataka szybko dogoniła Tendaia, po drodze rozglądając się z uwagą naokoło. Wchodząc do środka wytężyła wszystkie swoje zmysły - wzrok, słuch oraz węch. Nie mogła sobie teraz pozwolić na chwilę nieuwagi, tak więc każdy jej krok był ostrożny.
-Więc to tutaj to wszystko się wydarzyło?-
Spojrzała na samczyka, by potem obejrzeć się jeszcze na Lyannę, która zapewne podążała za nimi. Wyszła nieco przed Tendai'a, aby w razie czego mogła obronić młodego samca.


MG wykonuje test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
87, 32, 82

Interpretacja rzutów: 1 sukces

[Lyanna]

Przywódczyni Szkarłatnych Grzyw twardo stąpała po podłożu za bliskimi, osłaniając im tyły i chroniąc w razie gdyby coś miało ich po drodze zaskoczyć. Nie obawiała się ewentualnej śmierci, gdyż nie przewidywała tak krwawego scenariusza, a jeśli nawet... oddanie życia za lepsze jutro stada było warte poświęcenia. Omiotła spojrzeniem grobowiec, nie tracąc czujności. Zaschło jej nieco w gardle, więc nerwowo przełknęła ślinę.


MG wykonuje test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
30, 64, 24

Interpretacja rzutów: 2 sukcesy

[Mistrz Gry]

Gdy weszliście do środka od razu przywitała was woń rozkładu, ta jednak nie należała do padliny... W powietrzu mogliście wyczuć również woń należącą do jakiegoś obcego zwierzęcia, jednak Tendai wiedziałeś, że należy ona do tej mrocznej antylopy. Idąc dalej tunelem w stronę centrum groty, bez problemu dostrzegliście polanę... a raczej to co z niej zostało. Teraz prawie wszystkie mniejsze rośliny były już martwe, uschnięte jakby ktoś zabrał im dostęp do wody. Kilka drzew, które również się tam znajdowało, miały się lepiej, lecz w ich pękniętej korze delikatnie mieniła się długa purpurowa linia ciągnąca się aż do ich czubków. Z krzaków natomiast zaczęły wyrastać kolce, a ich liście, jeśli jakieś im się ostały, miały ciemnofioletowy kolor. Jednak zaraz gdzieś z oddali usłyszeliście odgłosy uderzających kopyt o ziemię. Dobiegały one z któregoś korytarza w tej jaskini, gdyż niósł się do was jedynie ich odbijające się echo. Bez wątpienia coś się do was zbliżało i prawdopodobnie z korytarza prowadzącego do kryształowej wnęki...

[Tendai]

Było gorzej niż sie mogłem spodziewać. Wcześniej jeszcze było w miarę dobrze, a teraz... teraz było źle. Aż trudno było w to uwierzyć.
-Okropne- Mruknąłem widząc to wszystko i wtedy usłyszałem to...
-To coś ... to ten głos- powiedziałem patrząc najpierw na szamankę a potem królową.
-Musimy tam sie udać ale jakoś ominąć to coś chyba...- Mówiąc to patrzyłem an Natakę, w końcu ona jest szamanką.

[Nataka]

Gdy do jej nozdrzy dotarł ten smród charakterystyczny dla rozkładu Nataka skrzywiła się delikatnie na pysku. Świeża padlina była kompletnie czymś innym, niż żywe, śmierdzące truchło...
Nim jednak do jej uszu dotarł dźwięk kopyt szamanka spojrzała na drzewa, na których ujrzała tą dziwną purpurową linię biegnącą wzdłuż pnia... Nataka podeszła do owego pnia, chcąc przyjrzeć się tej linii dokładniej. I wtedy - usłyszała dźwięk kopyt. Spojrzała na Tendaia w zastanowieniu.
-Wspominałeś coś o jakimś kręgu, prawda? W której części grobowca to jest?-
Spytała, a potem spojrzała w kierunku, z którego dochodził odgłos zbliżającej się zmory.
-Najpierw... Chciałabym zobaczyć to na własne oczy. Być może... Uda mi się coś zrobić. Nie mam wszystkich potrzebnych mi rzeczy przy sobie... Ale bądźmy dobrej myśli.-
Odparła przygotowując się na spotkanie z żywym truchłem, bo zapewne i tak nie zdążyli by już go ominąć...

[Lyanna]

Nieprzyjemna woń szybko dobiegła do nozdrzy Lyanny i skwasiła wyraz jej dumnego, pewnego siebie pyska. Potem jednak dostrzegła obumierającą florę, wyglądało to bardzo nienaturalnie i nielogicznie, zrobiło jej się naprawdę bardzo przykro. Jednocześnie wrzał w niej gniew i agresja, którą można było wyczytać z mordki lwicy, która zapewne zaszlachtowałaby powodującego całe to nieprzyjemne wydarzenie zwierza, jeśli w ogóle nim było.
Dźwięk dudniących kopyt przypominał jej jedynie o zwierzynie łownej na którą polowała, więc nie widziała obaw na spotkanie ze zmorą, a wręcz przeciwnie chciała go. Była gotowa pozbyć się problemu jeśli Nataka uzna to za rozwiązanie problemu.