Centralny grobowiec

#111

Po dłuższej chwili z tunelu wyszła w całej swojej okazałości największy koszmar każdego drapieżnika... no może prawie każdego. Czarna antylopa o białych ślepiach w niczym nie przypominała wam waszych ofiar podczas polowań, była większa i zdecydowanie groźniejsza. Jej czarne rogi były wyrośnięte i grubsze niż przeciętnego osobnika. Postura była umięśniona, lecz na jej ciele mogliście dostrzec pęknięcia z których wylatywał czarny dym, ten z kolei po chwili się rozwiewał. Mogliście sądzić, że jeszcze was nie zauważyła, lecz to była kwestia kilku chwil nim was dostrzeże. Wystarczająco jednak, aby się ukryć bądź zaatakować.

#112

-To, to to- powiedziałem do szamanki. Właśnie to coś ta małpa przywołała do życia. Ja z cala pewnością nie chciałbym mierzyć się z tym stworzeniem. Ale może szamanka będzie wiedziała co robić. Postanowiłem ukryć sie gdzieś za skałkami.
-tylko tego nie dotykać...- Rzuciłem jeszcze nim zabrałem się za szukaniem czegoś do ukrycia.

#113

Gdy Nataka dostrzegła majaczący się kształt ożywionej antylopy spojrzała na Tendai'a, który potwierdził, że to właśnie ta sama zmora, którą spotkał wcześniej. Gdy samczyk odbiegł nieco na bok w poszukiwaniu schronienia Nataka skinęła mu głową, wtem zerknęła na Lyannę i powiedziała:
-Ty także się schowaj, Lyanno...-
Poradziła i szybko rozejrzała się na czymś ostrym. Niestety, ale nie miała przy sobie żadnych poświęconych i przydatnych jej rzeczy, które pomogłyby jej narysować okrąg... Zdecydowała się więc na dość radykalny krok, ale z drugiej strony - w jej wierze niesamowicie potężny jeśli idzie o odprawianie rytuałów - postanowiła użyć własnej krwi. Gdy dostrzegła ostrą skałę nieopodal podbiegła do niej i bez chwili zastanowienia otarła o nią łapą (tą górną częścią nad "palcami" łapy, nie opuszkami) z taką siłą, aby zrobić sobie ranę, z której po chwili lekkim strumieniem zaczęła płynąć bordowa ciecz. Rana nie była zbyt duża, ale wystarczająca, aby starczyło jej krwi na rysowanie rytualnego okręgu. Szamanka skrzywiła się i cofnęła o kilka kroków, przykładając ranę do chłodnej skały, by następnie zacząć szybko naznaczać okrąg i wpisany w nią pentagram. Ułożenie ramion gwiazdy, którą rysowała nie było przypadkowe. Ze swojej perspektywy rysowała pentagram "odwrócony", którego dwa ramiona skierowane były w stronę nadchodzącej antylopy, a "czubek" gwiazdy, czyli jej jedno ramię - w stronę wyjścia z groty, po której stronie stanie ona (Taki pentagram rysowany jest w celu "wypędzenia" złych mocy). Okrąg malowała w prawą stronę, co również miało swoje znaczenie, szepcząc pod nosem inwokację:

-Magiczna krew kreśli po ziemi,
Kreśli granice dla mego kręgu,
W którym mnie magia czeka uśpiona,
W którym moc wzrasta i jest chroniona.
Poza przestrzenią i poza czasem,
Otwieram bramę Innego Świata...
Wszystko, co dobre, spotka się teraz,
Niech przed złem strzeże magiczna sfera.
Otwieram wrota Sztuki prastarej,
Niech me zaklęcie żyje i działa!-

I kończąc inwokację - zamknęła krąg, stając po "swojej" stronie gwiazdy. Teraz tylko czekała, aż antylopa przekroczy linię od swojej strony... Nim jednak zmora to zrobiła, postanowiła wypowiedzieć jeszcze inną inwokację, prosząc Przodków o ochronę nie tylko dla niej, ale i dla Tendai'a i Lyanny:

-W tę jasną noc* wzywam Przodków,
byście dali mi ochrony moc.
Trzy razy trzy wzywam Was,
Byście chronili wszystko i wszystkich, co otacza mnie.
Gwiazdy usłyszycie moje wołanie,
To moja wola,
niech się tak stanie.-

Wypowiadając to przymknęła swoje ślepia, wizualizując sobie Przodków naokoło siebie, którzy raz po raz przybywają jej z pomocą i zasiadają kolejno po jej obydwóch stronach, razem z nią czekając na spotkanie ze zmorą. Intencja i wiara w szamanizmie miała naprawdę niesamowitą moc, tym bardziej, skoro do nakreślenia kręgu użyła swojej własnej krwi... Bez tego wszystkiego, co teraz robiła Nataka nie miałoby sensu. Ale ona wierzyła, że to co robi ma sens i że uda jej się powstrzymać to zło, które zmierzało w jej stronę. Gdy tylko antylopa przekroczy krąg, rozpocznie kolejną inwokację...

W tę jasną noc* - mamy dzień, więc Nataka opisała to w taki sposób, aby zachęcić duchy do przybycia

#114

Doskonale zdawała sobie sprawę, że nie ma najmniejszych czas z siłami nadprzyrodzonymi, nie była idiotką, która bez większego sensu rzuciłaby się na martwe zwierzę. Miała taką ochotę to prawda, lecz wstrzymała się, decydując na słuchanie słów Nataki, jednocześnie nie chcąc jej przeszkadzać. Jeśli gdzieś był jakiś głaz, czy krzak zamierzała się za nim schować, ale nie zamierzała tracić gotowości do ewentualnej pomocy Natace gdyby zaszła takowa potrzeba.

#115

Rozejrzeliście się za kryjówką, na szybko nadawały się do tego krzaki które były 3 kroki za wami, lecz... ich zniechęcający wygląd, woń jaką miały w sobie zdecydowanie skreśliła ten pomysł. Natomiast po niedaleko was po prawej stronie Tendai, leżał sobie jeden większy głaz oraz drugi mniejszy. Były obok siebie i bez problemu użyczyłyby waszej dwójce swojego schronienia, jakim była możliwość ukrycia się za nimi.
Nataka natomiast postanowiła odziana w swoją wiedzę szamańską i wiarę w swoje zdolności spróbować przegnać mroczną moc jaka ożywiła tą istotę. Co prawda nie miałaś niczego przy sobie co pomogłoby ci szybko narysować krąg, wpadłaś na bardzo radykalny pomysł. Rozejrzałaś się i dostrzegłaś na tyle ostrą skałę, aby jednym szybkim cięciem się zranić. I w tym właśnie momencie ślepia... a raczej bielmo bestii skupiło się na tobie. Bez wahania mroczna antylopa ruszyła na ciebie, szarżując zdecydowanie szybciej niż mniej czarny przedstawiciel jej gatunku. Odprawienie w tym przypadku rytuału było niemożliwe w tak krótkim czasie, a co dopiero jeszcze wypowiedzenie inwokacji.

Nataka: -3HP

► Pokaż Spoiler

Na szczęście twój instynkt samozachowawczy nie pozwolił ci stać w miejscu i czekać, aż antylopa zanurzy w twoim ciele swoje rogi. Udało ci się w ostatniej chwili odskoczyć, nim stałabyś się ofiarą szarży. Niestety nie byłaś, aż tak szybka, a co za tym idzie twoje prawe razie zostało zranione. Ta natomiast nie różniła się zbytnio od innych, poza tym, że skóra wokół twojej rany miała barwę ciemno fioletową. Nie czułaś zbytnio bólu od niej, jednak mogłaś mieć wrażenie, że coś było z nią nie tak. Jednak teraz nie jest to najlepszy moment na zastawianie się nad tak mało istotną sprawa w porównaniu do rozwścieczonej bestii, która po chybieniu, miała zamiar znowu ciebie zaatakować...

#116

Plan Nataki nie poszedł po jej myśli, a kierowana relacją łączącą je obie od wielu lat Lyanna zdecydowała się wyskoczyć z swojej kryjówki, nie zważając już na to jak jej wybór może się skończyć, nie pozwoli antylopie zabić lwicy, która mimo różnych chwil w ich relacji była trochę wszystkim matką. Liderka stada zamierzała wykorzystać punkt zaskoczenia i skupienie stworzenia na szamance, by z zaskoczenia zaatakować je od boku, tym samym odpychając od ciemnej kocicy dając jej czas na dokończenie rytuału. Srebrnooka była gotowa trzymać to coś na odległość tak długo jak będzie to możliwe, nawet kosztem swojego zdrowia.

#117

Gdy Nataka zrobiła sobie delikatną ranę i odsunęła się od kamienia obejrzała się na antylopę, która już gnała w jej kierunku- Jak się okazało, nie zdążyła zrobić niczego poza raną, która potrzebna była jej do namalowania kręgu. Gdy uskoczyła na bok przed szarżującą na nią zmorą i poczuła draśnięcie na ramieniu, przelotnie spojrzała na otarcie, które zrobiło się... Fioletowe? Poczuła dziwny niepokój, ponieważ ta zmiana nie bolała tak, jak powinna- W końcu fioletowy kolor skóry często wiązał się z bólem-
Nie miała jednak czasu na dalsze przemyślenia, bowiem Lyanna przyszła jej z pomocą. Nim jednak rzuciła się na bydło krzyknęła do niej.
-Lyanno! Jeśli mogłabyś mi pomóc... Postaraj się zająć antylopę, gdy ja będę rysowała naokoło niej krąg! Tendai, jeśli chcesz, możesz spróbować nam pomóc! I uważajcie na nią... Nie dajcie się jej dotknąć!-
Rzuciła do młodego samca, który w sumie mógłby równie dobrze rozproszyć antylopę, jak teraz królowa-
Następnie, korzystając z okazji, przyłożyła poranioną łapę do ziemi i podjęła kolejną próbę namalowania kręgu, szepcząc pod nosem tą samą inwokację
(nie będę jej przyklejać po raz drugi, okej? Chodzi o tą pierwszą, w której mowa o malowaniu magicznego kręgu).
Co chwilę unosiła swoje spojrzenie na antylopę, by w razie czego - znów postarać się uskoczyć i uciec przed jej atakiem.

#118

Wszystko poszło nie tak... Mogliśmy się wszyscy ukryć i pomyśleć, nie tak działać! Lekko przegryzłem sobie wargę widząc jak to wszystko zaczęło się dziać. Nie było co rozmyślać o tym co było. Wyskoczyłem ze swojej kryjówki. Nie do końca wiedziałem co mógłbym zrobić aby ją rozproszyć ale nie dotykać. Może na początek aby zwrócić jakoś uwagę, chciałem rzucić w nią kamieniem. W końcu to jaskinia a takich to dużo jest. chciałem tym ją tym zdezorientować jakoś aby dac czas ciotkom ...

#119

Skupiona na szamance mroczna antylopa nie spodziewała się nagłej reakcji ze strony Królowej Szkarłatnych Grzyw...

► Pokaż Spoiler

Która pod wpływem siły uderzenia Lyanny poleciała na ścianę, uderzając w nią. Podczas tego uderzenia pojawiło się delikatnie więcej czarnego powietrza wokół niej, lecz po chwili to się rozwiało. Natomiast rozwścieczony roślinożerca zmierzył was wzrokiem, skupiając się na Natace. Lecz nagle coś uderzyło ją kamieniem w głowę, już zapewne wiedzieliście kto to był, lecz wasz wróg nie do końca. Podczas zamieszania wywołanego antylopa zgubiła swój cel, jakim bez wątpienia była Nataka, natomiast zamiast tego zaczęła wymachiwać swoim przeobrażonym porożem...

► Pokaż Spoiler

Które z kolei nie trafiło przywódczyni, ta za każdym razem unikała czarnych jak noc rogów nie dając się nawet zadrasnąć. To całe zamieszanie sprawiło, że Nataka miałaś niezwykle dużo czasu, aby narysować wokół niej krąg i wypowiedzieć inwokację. Poczułaś jak mistyczna i znajoma ci siła rzuciła się na antylopę, zmuszając ją do walki, ale nie z twoimi towarzyszami a samą sobą. Pomimo tego mogłaś odczuć, że wewnętrzne zło w twoim wrogu były silne, opierało się, nie chciało pozwolić, abyś zwyciężyła i przegoniła ją. Tak więc wydając z siebie ostatni krzyk, wyrwała się spod wpływu uciekając w stronę wejścia do grobowca.

#120

Gdy Natace udało się w końcu narysować krąg i poczuła tą siłę, płynącą wprost od Przodków, wzięła głęboki wdech obserwując z uwagą antylopę i poczynania Lyanny i Tendaia.
-Nie pozwólcie jej wyjść poza krąg... Teraz to bardzo ważne.-
Powiedziała na wydechu widząc, co się dzieje z roślinożercą. Czując tą negatywną energię bijącą od niej spróbowała zagrodzić jej drogę nim ta jeszcze nie zaczęła uciekać, będąc skołowaną przez praktyki, które rozpoczęła szmanka z pomocą kręgu i inwokacji. Chciała dokończyć rytuał i pozbyć się tej przeklętej zmory...
Patrząc jej prosto w ślepia postanowiła rzucić nań klątwę, która brzmiała następująco:

-Krzywda została wyrządzona,
Przyzywam żywioły,
Wzywam żywioły,
Zaklinam je w mojej sprawie,
Mur o pięciu strażnicach zalega twe oczy i myśli*,
Niech stanie się strach, wina i zła krew,
Niech będzie klęska i brak litości,
Ja wskażę prawo przeciw Tobie,
Bo przeciw Tobie powinno zostać wskazane,
Trzy klęski, sto nieszczęść za mój gniew i ból,
Będzie przyćmione przez strach,
Przyćmione przez ból,
Przyćmione przeze mnie,
Związany przeze mnie,
Przeklęty przeze mnie,
Zniszczony przeze mnie,
NIECH SIĘ STANIE!-

Zagrzmiała, mając nadzieję, że zdąży wypowiedzieć całą inwokację nim antylopa zdąży wyjść z kręgu. Czując ten niesamowity przypływ energii nie miała zamiaru odpuszczać tak łatwo.

*Mur o pięciu strażnicach zalega twe oczy i myśli - Nataka wspominając tutaj o "pięciu strażnicach" ma na myśli ramiona pentagramu, który narysowała własną krwią

Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Re: Centralny grobowiec

Kto jest online