Kryształowa wnęka

[Wajibu]

Podniósł łeb by lepiej przyjrzeć się białej lwicy, wszak nie wypada olewać rozmówcy, choć też za długo wlepiać w kogoś ślepia. Ciężko było dopasować się do niektórych, przy niej jednak czuł się dość swobodnie. Mało tego, potrafiła go rozśmieszyć jak mało kto ostatnio. -Tyłek mi grzywą nie porósł więc bywa zimno.- szczególnie podbrzusze i miejsca o które raczej powinno się dbać. Grzywę tak gęstą zyskał dopiero niedawno, w sumie rosła mu od czasów gdy to pojawił się w bractwie, lecz dopiero teraz była piękna i można by rzec - dojrzała, nie wspominając już o ciemniejszej barwie przy jej końcach, dokładnie takiej jak na łapach. -Oczywiście że nie, jednakże nowe miejsce potrafiło skutecznie przeszkodzić w zaśnięciu.- odpowiedział i uśmiechnął się, słysząc że mu ufa. Po chwili rozejrzał się naokoło siebie, dostrzegając wcześniej zainteresowanie białej krysztalami.

► Pokaż Spoiler

Rzut na percepcję

Wajibu wyrzuca 3d100:
64, 1, 25

2 sukcesy!

Nieopodal siebie dostrzegł jeden o ładnym kształcie i raczej dobrej wielkości, średnio się na tym znał, tak czy siak postanowił podnieść się, wziąć go w pysk, po czym podejść do @Enasalin i położyć jej go przed nią. -Proszę, dla Ciebie. Na nowy początek- uśmiechnął się, po czym położyła się obok o ile go nie przegoni, może towarzystwo sprawi że poczuje się lepiej? -Pokażę Ci wszystko rano, mamy przed sobą masę czasu, nie ma co się śpieszyć.- dodał jeszcze.

[Enasalin]

- Ha, boisz się, że ci jaja zmarzną? - Zażartowała sobie. - Ale grzywę masz puchatą, w sam raz by żyć w wysokich górach - Dodała tak przy okazji.
W innej rzeczywistości Wajibu mógłby być nawet jej zięciem, wiążąc się z Rodaną, albo Bellanaris. W innej. Wtedy nawet jeśli wciąż byłby niewolnikiem, zdołałby wykupić swoje winy. Ale akurat w to nie wierzyła, że wcześniej by się nie wyswobodził. Oczywiście, rzeczy się zmieniały, wciąż nawiązywała myślami do jej padłego stada. Ale teraz ma nowe. I zamierzała poświęcić swoją rzeczywistość tylko jej.
I pewnej ognistej istocie.
Tak całkiem wybił ja z rytmu kiedy przyniósł jej kryształ. Oczy jej się zaświeciły, bo nawet nieoszlifowany był piękny. Z wdzięcznością przyjęła podarek, nawet jeśli pierwsze sekundy trochę ją zatkało.
- To naprawdę... naprawdę coś - Odpowiedziała, wciąż nie przestając się uśmiechać. Nawet niespecjalnie oponowała by położył się razem z nią, w końcu, oboje byli zmęczeni. Chyba.
- Masz rację. Dziękuję - Położyła się na boku, a jej łeb skierował się na Wajibu. Szary lew był w całości opleciony spojrzeniem szmaragdowych oczu.

[Wajibu]

Zaśmiał się po czym spojrzał na nią wymownie. -Ty już potomstwo masz, ja choć bym chciał, to nie miałem jeszcze okazji spłodzić. A zamierzam więc dbam o jajca, moja droga.- uśmiechnął się, po czym skinął głową. -A dziękuję, może kiedyś odwiedzimy góry? Trochę nam wędrówka zajmie ale czemu nie, może spotkałbym znów Dumata?- zamyślił się przez chwilę, oj zabawiłby się z nim, choć nie do końca tak jak za dzieciaka. No ale nie wypada chyba przy matce o takich rzeczach myśleć, szczególnie że również urodziwa... ale aż tyle odwagi to on nie miał do podrywania jej, jeszcze drogocenne jajca straci. Mimo to zaryzykował i położył się obok, wszak to do niczego nie zobowiązywało a zawsze mogła sobie położyć łeb na tej puchatej grzywie. Zamiast tego położyła się na boku i bacznie go obserwowała, zwrócił więc łeb w jej stronę. -Jeśli czegoś ode mnie potrzebujesz, nie krępuj się, wystarczy słowo.- bo w sumie nie bardzo wiedział czego oczekiwała. Może to już to zmęczenie, może po prostu nie rozumiał kobiet, ale albo mu się wydawało albo go prowokowała.
@Enasalin

[Enasalin]

Zaśmiała się pod nosem.
- Jesteś znacznie młodszy ode mnie - Stwierdziła - Tobie w głowie dzieci jak jesteś jeszcze tak młody? To ja dopiero mając pięć lat zdarzyło mi się mieć młode - parsknęła. - I szczerze, ale baby średnio na tym wychodzą - dodała zaśmiawszy się pod nosem.
Co jak co, ale była dobrym przykładem. To ją Bjorn zostawił lata temu. Samotnie wychowywała dzieci w duchu bractwa, a ostatecznie i tak jej to stado zabrano. Bezpowrotnie. Nawet wspomnienie o Dumacie niewiele dało, bo w końcu, czy nie zgodziła się nie opuszczać terenów stada?
- Z tego co wiem, to nie wolno nam się oddalać - Skwitowała jedynie. Tyle jej pozostało. Jeśli jej dzieci żyją, to ją znajdą. Albo porzucą ją. Nie zamierzała płakać.
Enasalin wyciągnęła się, prężąc swoje ciało, ostatecznie minimalnie przytulając się do grzywy Wajibu.
- Sądzisz, że Cię potrzebuję? - Rzekła, przeplatając pomiędzy palcami, jednej łapy, kosmyki jego grzywy.

[Wajibu]

Prychnął słysząc jej słowa, aż taki młody nie był, trochę czasu już minęło od ich ostatniego spotkania, poza tym wydoroślał w porównaniu do innych w jego wieku. -Oczywiście że mam w głowie potomstwo, nie jestem już takim dzieciakiem jak Ci się wydaje.- machnął ogonem zirytowany, nie przepadał za traktowaniem go przez pryzmat wieku, on sam nie przejmował się tym kompletnie, ważniejsze było co ktoś miał w głowie. -Najwidoczniej te lwice słabo trafiły.- skwitował jej wypowiedź. Sam nie zamierzał porzucić matki czy dzieci, wszak lwica musiała przejść przez piekło rodząc te kliski, należał się więc jej szacunek i powinno się o nią dbać nie tylko przed ale i po wszystkim. -Myślę że Ragir może nagiąć pewne zasady, ale kto wie. Może i masz rację- westchnął, po czym spojrzał na nią lekko zaskoczony. Bawiła się nim czy naprawdę potrzebowała odrobiny przyjemności? -Sądzę że jesteś zaradna, lecz do niektórych rzeczy samiec się przydaje.- mruknął do niej, czując jak się bawi jego grzywą.
@Enasalin

[Enasalin]

- Mhm, właśnie widzę - Enasalin go skompletowała, nawet kilka razy, a ten jedyne co miał w głowie to to, że skrytykowała jego wczesny wiek względem posiadania potomstwa. Fakt, Enka mogła takie rzeczy odbierać inaczej, w końcu ma własne dzieci w jego wieku, ale...
- Jakakolwiek lwica będzie z tobą na dobre i złe zapewne przyniesie Ci wiele dzieci. Wiem cos o tym. - Dodała, szczerząc zęby.
- No, jak go ładnie poprosimy. Ale wiesz, pewne rzeczy warto trzymać za sobą. Masz tutaj stado, pewnie nawet rodzinę... teraz tak na dobrą sprawę nawet masz mnie - Rzekła rozmarzonym tonem. Tak na dobrą sprawę gdyby chciał to pewnie by ją posiadł, ale może Wajibu miał inne zapatrywania na te sprawy? Bo póki co, mimo jej oczywistych sygnałów, trzymał ją na dystans, jakby się czego obawiał.
A Enasalin nie bała się niczego, zresztą, niczego też nie obiecywała. Ale puchatość grzywy Wajibu przypominała jej o kimś. "Do niektórych rzeczy samiec się nadaje", dźwięczało w jej głowie, aż się kurtuazyjnie zaśmiała.
- Mhm, mów dalej.

[Wajibu]

Fakt, wcześniejszych komplementów nie zauważył, jednakże uraziła jego męską dumę więc skupił się głównie na tym. Nie oznaczało to jednak że kompletnie niczego nie słyszał, wszak kolejne słowa sprawiły że ciepło mu się na serduchu zrobiło.-Pytanie czy ja wytrwam w tym na dobre i na złe.- wszak nadal był młodym i pełnym testosteronu samcem, chciał mieć potomstwo lecz po tym czego dowiedział się o ojcu, nie do końca był pewny czy wytrwa przy jednej. -Dobra, dość tego.- to masz mnie i mów dalej spowodowały, iż nie zamierzał więcej się bać, przecież ona ewidentnie dawała mu znaki. Zamierzał więc nie mówić a zrobić, to znaczy sprawić jej przyjemność i pomóc się zrelaksować, samemu przy tym korzystając. Podniósł się więc, pomógł zdjąć jej pancerz co by sobie krzywy nie zrobić i pokazać jej co oznaczała ta jego dorosłość.
@Enasalin

[Enasalin]

Parsknęła.
- Wytrwasz, jak znajdziesz tą jedyną to wytrwasz. Taka jest kolej rzeczy - Wyjaśniła.
Enasalin wyciągnęła swoje przednie łapy. Czas zbliżał się ku temu, żeby pójść wspólnie spać, ale chyba oboje mieli inne zdanie na ten temat.
- Wystarczy, że raz posmakujesz i będziesz wiedział kiedy tego użyć - Dodała po chwili. Ciężko było mówić samcom o tej jedynej jeśli się żadnej nie poznało i też to samo dotyczyło samic. Ona już miała potomstwo, wiedziała co z czym się wiąże, ale nie sądziła, żeby Wajibu miał o tym pojęcie, nawet jeśli do jakiejkolwiek samicy startował.
Wspomogła jego wysiłki w zdejmowaniu pancerza, w końcu sama wiedziała najlepiej jak to zrobić. Jak już pancerz sobie spokojnie leżał na boku zaraz obok podarowanego kryształu, enasalin zawinęła się, by wpełznąć głową pod bródkę szarego, ostentacyjnie się przeciągając.
Nie zna radości ten, co po całych dniach noszenia pancerza, nie zdejmie go.

[Wajibu]

Dowie się jak ją spotka... cóż, biała w takim razie nie pasowała do opisu, czy oznaczało to jednak że nie mogli się zabawić? W żadnym wypadku, wręcz przeciwnie, ona już doświadczona, szary również miał sporo przygód za sobą, co prawda więcej z samcami ale zawsze, dlaczego by więc nie skorzystać i wspólnie się nie zrelaksować? Zdjęcie pancerza na szczęście długo nie zajęło, swoją drogą nie mógł już się doczekać swojego, a gdy lwica była już uwolniona wyglądała jeszcze piękniej, gdy tak się prężyła pod nim. Skoro oboje już byli najwidoczniej gotowi, wziął się za robotę, by sprawić zarówno sobie jak i jej przyjemność tej nocy, a że miał dobrą kondycję, mogli się tak bawić nawet do rana, zależnie od tego jak biała się na to zaopatrywała.

@Enasalin

[Enasalin]

Co prawda żadne konkretne słowa nie cisnęły się jej na usta, ale widać było, że była zadowolona z takiego obrotu spraw. W końcu sama nacisnęła odpowiednie guziki i przekonała szarego do niej. Czyli była jeszcze w stanie kogoś na siebie skusić? Albo najzwyczajniej w świecie znaleźli się oboje w odpowiednim miejscu i czasie.
Enasalin mogła tak do świtu, i pewnie tez tak było, tylko ciężko stwierdzić ile dokładnie czasu minęło skoro siedzieli w jaskini, gdzie światło nie dochodziło. Gdyby nie te kryształy to siedzieliby w totalnych ciemnościach. Jeżeli Wajibu kiedykolwiek pomyślał, że biała miała dosyć, to ta zaskakiwała go raz za razem. Enka była wiecznie głodna.
Chyba jednak ostatecznie oboje mieli dość tych harców bo w końcu trzeba było położyć się spać. Tak wymęczona z pewnością będzie spać jak dziecko.