Tib

[Tib]

Imię:Tib
Wiek:6 lat (24.10.2014)
Gatunek: lew afrykański
Charakter: kiedyś wesoły i uśmiechnięty, teraz samotny i balansujący na krawędzi poczytalności. Przez ostatni rok Tib stracił wszystko co było dla niego ważne i jedyne co mu zostało to mgliste wspomnienia minionej chwały oraz zemsta. Były Kanclerz nieustannie obwinia się o upadek Lwiej Ziemi a w snach nawiedzają go wspomnienia osób, które zawiódł. Balansując na skraju obłędu Tib przemierza Lwią Krainę w poszukiwaniu czegoś, co pomoże mu ukoić sumienie.
Mocne strony:
1. Zaprawiony w bojach – Tib od najmłodszych lat szkolił się na wojownika. Najpierw pełnił ważną funkcję w swoim stadzie a po jego upadku, dołączył do Lwiej Ziemi, gdzie awansował na generała gwardii królewskiej. Po inwazji obcej hordy, Tib w ramach zemsty „polował” na nieuważnych najeźdźców.
2. Cierpliwy – nieraz najlepszym działaniem jest jego brak. Czasami najrozważniej jest sobie przysiąść i z uwagą obserwować otoczenie do momentu aż nie nadarzy się odpowiednia okazja.
3. Dobry dowódca – pomimo, że podupadł na zdrowi psychicznym, jego umiejętności dowodzenia zostały nietknięte. Można śmiało rzec, że bez dobrego planowania szybko zostałby pochwycony i zabity. Kiedy trzeba coś zaplanować, gdzieś głęboko w jego duszy odzywa się „stary, dobry Tib”.
Słabe strony:
1.Cierpi na schizofremię-długie miesiące spędzone w samotności spowodowały, że lew często wchodzi w dialog z najróżniejszymi przedmiotami, gdyż w danej chwili dostrzega w nich wspomnienia swoich przyjaciół i nie raz próbuje im się tłumaczyć ze swoich decyzji.
2.Nękany przez własne sumienie- Tib cały czas obwinia się o upadek Lwiej Ziemi i wszystko złe co spotkało jej mieszkańców. Dawni Lwioziemcy są częstymi bywalcami jego snów, co po przebudzeniu jeszcze bardziej dobija brązowogrzywego.
3.Szalony – nieustanne wyrzuty sumienia, problemy ze snem a także utrata przyjaciół doprowadziły lwa do stanu częściowej niepoczytalności. Tib często nie baczy na stojące zagrożenia i konsekwentnie prze do celu, nawet jeżeli jest on jedynie wytworem jego niepoczytalnego umysłu a osiągniecie go może się zakończyć śmiercią. Z resztą, w obecnej sytuacji zbytnio by mu to nie przeszkadzało.
Cechy szczególne: delikatna nadwaga manifestująca się ponadprzeciętną tkanką tłuszczową. Na jego szyi znajdują się dwa naszyjniki. Jeden z nich przyjął wraz z funkcją Kanclerza Lwiej Ziemi, drugi jest pamiątką z czasów służby w Pierworodnych.
Historia:
Wojownik, Generał, Kanclerz Lwiej Ziemi…a obecnie banita i samotnik. Po utracie Lwiej Skały na rzecz tajemniczych czarnych lwów, Tib próbował odbudować Lwią Ziemię, jednak na drodze jego planów stanęli nowi najeźdźcy. Resztki Lwioziemców zostały rozbite a prastare stado zamieszkujące Lwią Skałę stało się jedynie historią. Jako przywódca, brązowgrzywy wziął na siebie winę za klęskę i śmierć wielu Lwioziemców. Bez rodziny, przyjaciół i perspektyw na przyszłość, lew obrał jedyną możliwą drogę: zemstę. Jednak tym razem zmienił metody działania. Cierpliwie poczekał aż najeźdźcy trochę się uspokoją a ich ekspansja spowolni. Kiedy to nastało, przeszedł do działania. Korzystając z przewagi jaką zapewniała mu znajomość terenu, działał ostrożnie, wyczekiwał nadążających się okazji i uderzał, kiedy zwycięstwo wydawało się być niemal pewne. Jeden z rannych odłączył się od głównej grupy? -Tib potrafił zadbać, by medycy nie musieli się nim zajmować. Samotny zwiadowca udał się nad Kanion?-były Kanclerz wcielał się w rolę Skazy i fundował przeciwnikowi szybką podróż na samo dno. Zwykle brakowało tam rozpędzonego tylko stada gnu, no ale nie można mieć wszystkiego. Robotę ułatwiał mu fakt, że mało kto spodziewał się zagrożenia ze strony nieco otyłego lwa o aparycji kochanego wujaszka. Z resztą jego głównym celem byli niedoświadczeni i słabi rekruci, którzy nie mieli wyrobionych odpowiednich odruchów i zwykle reagowali nieco za późno. Każdej ze swoich ofiar brązowogrzywy odbierał coś na pamiątką. Zwykle był to ząb albo pazur, które były następnie skrzętnie magazynowane w kryjówce samozwańczego mściciela. Tib nie zawsze działał sam i okazyjnie łączył siły z innymi osobnikami, które również postanowiły walczyć. W końcu jednak, brak stada zaczął odbijać się na jego psychice. Ex-kanclerz ustawił w swojej jaskini na Kilimandżaro szereg kamieni z dorysowanymi obliczami lwioziemców i prawie codziennie składał im szczegółowy raport z każdego wypadku. W jego umyśle kamienie ożywały i mówiły do niego głosami jego przyjaciół a brązowogrzywy odpowiadał im obietnicami, że drugi raz ich już nie zawiedzie.