Skraj wodopoju

[Ventruma]

-Tak, zdradził. Brzydzę się nim, jak on mógł to zrobić, kiedy ona tak go kochała. Widziałam, jaka zrobiła się miła dla wszystkich gdy tylko zaczęli być razem...-Wspominała te czasy. Rozgadała się przed Silverem, bo i tak bez sensu byłoby mówić mało szczegółowo, skoro by i tak się dopytywał.
-Idziemy... do mojej koleżanki.-Nie wiedziała konkretnie jak mówić o Narie, nie miała pojęcia do końca jak wyglądają ich relacje. Raz koleżanki, raz przyjaciółki, a się okazuję, że ledwo się znają. A czasem Ven ma wrażenie, że to może i coś więcej?
-Ma młode, więc dobrze by było im nie przeszkadzać.-Wytłumaczyła dlaczego mają być cicho. W pewnym momencie zauważyła dwóch samców. Skocznie więc do nich podbiegła.
-Cześć! Wy chyba nie jesteście stąd?-Powiedziała uśmiechnięta. Już wszystkie żale odleciały. Teraz pora poznawać nowych znajomych! Do najsilniejszych nie należeli, było widać to z daleka. To pewnie jacyś szamani lub medycy, albo po prostu młodziaki które odłączyły się od stada. Podchodząc bliżej, okazało się jednak, że są dużo starsi od niej. Jeden miał super czapkę!
-Ale fajna czapka!-Krzyknęła z radością. Chciałaby ją włożyć!

@Silver Hunter

[Sheria'ya Om]

Dzięki temu, że wypił magiczny napój jego zmysły były na tyle wyostrzone, by z większej odległości wykryć czyjąś obecność. Zanim zdążył odpowiedzieć duchowi jego uwagę przyciągnęły idące w tą stronę zwierzęta. Zauważywszy, że lwica bliżej podchodzi sam bliżej podszedł i odpowiedział.
-Witajcie. Wiem, że to wasze terytorium i nie chciałbym być niegrzeczny, ale proszę nie przeszkadzać szamanowi. Zbyt wiele trudu włożył, by teraz przerywać to. Ewentualne pytania proszę by były kierowane do mnie na czas, gdy szaman jest zajęty, a ja odpowiem na te, na które znam odpowiedź.- Po czym zachował czujność, by jeśli zajdzie taka potrzeba w odpowiedniej chwili zastąpić drogę, gdyby któreś z nich chciało przeszkodzić.

[Silver Hunter]

- No tak, to rzeczywiście nie było w porządku z jego strony - stwierdził. Chciał zapytać ją o coś jeszcze, kiedy dotarli na skraj wodopoju, gdzie natknęli się na dwa obce lwy. Jeden z nich podszedł do nich, prosząc by nie przerywali szamanowi. Gepard przystanął popatrzywszy na niego ze zdziwieniem.
- Więc Twój kolega jest szamanem? Co on właściwie robi? I co robicie na naszych terenach? - zasypał go gradem pytań.

[Tarwosz]

- W rytmie wdechów i wydechów. Odpowiada tylko echo. - formułą z duchem pożegnał się.
Łapy z kierunku do nieba prowadzącego opuścił. Zakończył rytuał i rozeszła się moc ducha, co przepełnił dwa kamienie pobliskie szronem. Złapał je Tarwosz pazurami klinując w łapie dary oba i do sakiewki schował. Wtem lwica przybyła, młoda duszyczka, co uwagę na czapę zwróciła i pochwaliła ją. Przelał się nieśmiałością szaman aż słów mu w mowie żywych zabrakło do odpowiedzi, a chwilę potem drugi się zjawił zwierz, acz gepard skąpany w grzywę. Tarwosz do pomocnika swego wzrok zawiesił i objął nim również lwicę z gepardem.
- Zwierzęta krąg życia zhańbiły i klątwa przez Praojca samego rzucona spowiła ziemię rzeki martwej. Moc ta niebezpieczna wyczuta przeze mnie została, a wstąpić na rzekę martwą dane pozostaje wyłącznie zwierzętom o czystym sercu i zamiarach dobroci. Klątwa to silna jest, a moc jej zdjęta musi być, acz dostać się pierwej na martwą rzekę wymaga rytuał. - przeciągnął wypowiedź dziwaczną, skonstruowaną z szamańskimi zamierzeniami wypowiedzianymi. Wbrew nieufnym głową skinął z twarzą zmartwieniami przepełnioną, albowiem trudniejsze zdanie czeka go.

[Sheria'ya Om]

Zanim zaczął odpowiadać, okazało się, że szaman skończył rytuał i zaczął odpowiadać na pytanie postawione przez tubylca.
Słuchał uważnie to, co mówił szaman, po czym dodał od siebie.
-Myślę, że odpowiedzi na twe pytania panie zostały udzielone. Lecz ja dodam od siebie co do trzeciego pytania. Ja jestem tu przelotnie, więc spokojnie niedługo pójdę sobie. A jestem tu, gdyż moje dotychczasowe miejsce pobytu znalazło się na terytorium stada o nazwie Szkarłatne Grzywy, a te tereny to sawanna znajdująca się na zachód stąd. Proszę więc o wybaczenie za nagłe zjawienie się bez uprzedzenia.-Wypowiedziawszy te słowa oczekiwał reakcji ze strony tubylców, miał nadzieję, że jak poprzednio będzie mógł odejść w pokoju.

[Ventruma]

-Rozumiem.-Odpowiedziała wsłuchując się w słowa Tarwosza i Sheria. Podeszła powoli do Silvera i powiedziała najciszej jak potrafiła.
-Myślisz, że musimy to zgłosić Tibowi?-Szepnęła i spojrzała na dwóch samców odprawiających rytuał.
-A z jakich to powodów chcecie tak ogólnie tam wejść?-Zapytał zainteresowana. Powiedziała to miło i spokojnie, nie była jakaś wścibska. Jak nie chcą mówić to nie, ale to by było trochę podejrzane. Usłyszała jedną ważną informacje, która wydawała się tylko uzupełnieniem zdania. A mianowicie położeniem stada Szkarłatnych Grzyw, które znała od Uhariego. Tą informacje może przekazać komuś, bo Falka jedyne co im powiedziała o stadu, to to, że istnieje. Może uda się wyciągnąć jeszcze coś.
-Szkarłatne Grzywy? Nie słyszałam. Co to za stado?-Zapytała udając zdziwienie, co o dziwo nawet dobrze wyszło.

[Silver Hunter]

Gepard zmarszczył brwi słysząc ich wyjaśnienia.
- Co za klątwa została rzucona i w jaki sposób zamierzacie ją odczynić? - spytał wsłuchując się w pokrętne słowa szamana. Pierwszy raz słyszał o istnieniu jakiejś klątwy, więc trudno się dziwić, że był tym wszystkim szczerze zaskoczony.

[Tarwosz]

//idę żeby nie zamrozić wątku na 2 tygodnie lub miesiąc//

Ciekawi obaj obcy klątwy, mocy jej i działania czynionego. Ciekawość do celów Tarwosza wykazać raczyli, a rzekł szaman wcześniej, że woń duchowa ściągnęła go tutaj. Wręczył kamień białym szronem pokryty pomocnikowi.
- Silna moc klątwy to szamanów ściąga, a ten tu zauważył, co czynię i pomoc się zaoferował. Klątwa ta przez Praojca rzucona i nadana jej siła gotowa stworzenia zatrzymywać przed martwej rzeki granicą. Niebezpieczne to klątwy są, a moce jej spod kontroli wychodzić mogą, odczynić ją należy.
Zadumał chwilę i szamańskim poddał się rozmyślaniom, wszak moc zdjąć należy, a zioła i grzyby wymagane będą. Skinął łapą na pożegnanie zwierzętom obecnym.
- Zioła przed klątwą zdejmowania zebrać należy. Kamień ten weź i uczyń dobry gest, a wkroczyć będziemy nad martwą rzekę mogli. Wszyscy spotkajmy się za dni dwa przy Skale Lwiej i stamtąd dalsze działania podejmijmy. Widzę, że naszyjniki stadne was zdobią to z hersztem waszym rozmawiać bym pragnął, acz na pustkowia wyruszyć muszę, do dżungli i do Upendi przedtem. - głową na powitanie kiwnął i ruszył na północ ku Pustkowiom martwym.


{zt}

[Sheria'ya Om]

Znowu zanim zdążył cokolwiek powiedzieć szaman się odezwał. W sumie to dobrze, bo zapewne coś głupiego powiedziałby, gdyby odpowiadał. Lecz jednak zostało jeszcze jedno pytanie, które mu przypadło.
-Żegnaj szamanie i powodzenia.- Po czym wziął ten kamień i zajął się odpowiadaniem. -A więc znowu przypadło mi jedno pytanie. Nie wiem sam. Ten dzień, był pierwszym, w którym dowiedziałem się o ich egzystowaniu. Jedyne co wiem o nich z doświadczenia, to nie tolerują chamstwa i nie przepadają za obcymi na ich terenie.
Po czym obrócił głowę w stronę odchodzącego szamana i przemknęła mu myśl przez głowę. Następnie podsunął im kamień i powiedział.
-Wyglądacie mi na uczynne istoty, więc ten oto kamień wam wręczam. Ja nie nadaję się do tego. A więc jakby były jakieś wątpliwości to powtórzę. Aby odczynić klątwę należy zrobić dobry uczynek, a następnie za pośrednictwem tego kamienia wezwać ducha. Nie wiem jak to zrobić, nigdy nie miałem z czymś takim do czynienia. Zresztą jakby były problemy to macie przecież szamanów, którzy z pewnością wiedzieliby co zrobić. Więc na mnie już czas, za długo zaczynam przebywać na waszym terytorium bezkarnie. I przepraszam za kłopot.

ZT?

[Ventruma]

Miała już ich zatrzymywać, jednak sami postanowili się oddalić. Odprowadziła ich wzrokiem bez słowa, żeby mieć pewność, że idą poza tereny. Gdy już oddalili się na tyle, by ich nie widzieć podniosła kamień zachwycona. Przyjrzała mu się, powąchała, a nawet przyłożyła ucho nasłuchując, czy może nie wydaje jakichś dźwięków. Niby zwykły kamień. Ale i tak radośnie schowała go do swojej sakiewki i podreptała do Silvera.
-Poszli poza tereny, już raczej nie będą przeszkadzać.-Powiedziała i zaczęła hopsać w stronę Lwiej Skały.
-No chodź!-Pogoniła go śmiejąc się i jak najszybciej postanowiła dotrzeć tam pierwszy, nawet jeśli nie ma szans przy gepardzie. +Dziwny kamień

zt