Na ratunek mikołajowi [Enasalin, Ignis]

[Enasalin]

Ogromne pokłady śniegu i dwa przedzierające się lewki. Enasalin taka ilość śniegu i chłodniejszy klimat była w sam raz, nawet nie czuła się źle. Ale współczuła momentami @Ignisowi, bo w końcu miał wielką, puchatą grzywę i na bank będzie miał potem problemy z wydobyciem śniegu spomiędzy kłaków.
Za kolejną z zasp słychać było dziwny dźwięk. Pierwszy raz w życiu słyszała dzwonki i pierwsze co to przedarła się by zobaczyć... no właśnie ciężko powiedzieć co. Jakieś takie dziwne antylopy, dzwonki, czerwone odzienie i właściciel tego wszystkiego błagający o pomoc.
- Pomożemy, pomożemy - zadecydowała za ich oboje. No przecież nie przejdą obojętnie, prawda?

[Ignis]

Też sobie czasami współczuł, jak myślał o tym jak bardzo śnieg był dla niego... Wilgotny. Aczkolwiek nie miał zamiaru się tym przejmować, aczkolwiek pozwalał sobie na wykorzystywanie talizmanu, "Dotyku Słońca". Podnosił wokół siebie temperaturę do w miarę przyjemnej. Swoją drogą nigdy by się nie spodziewał, że taki mały przedmiocik, a tak bardzo mógł mu ułatwić życie. Aczkolwiek, gdy dotarł z Enasalin i zastał kogoś z dziwną czapką, jak i jeszcze bardziej dziwnym ubraniu, które nawet nie przypominało pancerza, nie mógł oderwać wzroku. Wiedział, że czasem niektórzy chodzili w jakiś skórach jako pelerynach, ale czegoś takiego to jeszcze nie widział. Z przemyśleń wyrwały go słowa białej lwicy. Oczywiście, że pomogą.
- Daj nam chwilę, to nie powinno zając zbyt długo... - Odparł po czym jeszcze obszedł zasypane sanie, które były DUŻE... Bardzo niekomfortowe, nawet jeśli miały służyć do przewożenia, ale w sumie. Kreatywny pomysł. Może kiedyś sobie zatrudni ciągaczy..?
- Ja zacznę odkopywać z przodu En, potem zobaczymy, czy wystarczy je popchnąć - Stwierdził, po czym zabrał się do roboty.

► Pokaż Spoiler

Odkopywanie Śniegu (80)

Ignis wyrzuca 3d100:
42, 99, 29

2 sukcesy

Nigdy by się nie spodziewał, że samo kopanie może być tak mozolnie męczące. Nawet jeśli śnieg się topniał wokół niego, to i tak było go bardzo dużo! Nie licząc ile czasu poświęcił na to aby jakkolwiek odkopać choć trochę sanie. Była to robota, gdzie zdecydowanie liczyła się wytrwałość!
@Enasalin

/Użycie Dotyku Słońca, Efekt: Fabularny

[Enasalin]

Nie powinno zająć zbyt długo. Enasalin miała co do tego bardziej sceptyczne podejście, w końcu śniegu było ogrom, a tutaj raptem czubek wystawał. Trzeba było coś wymyślić, bo samo machanie łapami nie przyniesie zbyt wiele skutku. Ale jako że nie była zbyt spostrzegawcza, to nie mogła przynajmniej od razu dostrzec czegokolwiek przydatnego.
Skoro ten kopał z przodu, to biała zaczęła kopać z boku. Skoro może potem spróbują je wypchnąć, to odkopanie boków też powinno pomóc. Tak przynajmniej uważała.

rzut na waleczność

Enasalin wyrzuca 3d100:
89, 67, 35

(1 sukces)

Niestety, zmęczyła się bardziej nić coś wskórała. Widocznie śnieg w tym miejscu był trochę cięższy niż zakładała, ale właśnie to sprawiło, że musiała spróbować jeszcze raz, bo najwyraźniej tutaj był największy problem.

rzut na waleczność

Enasalin wyrzuca 3d100:
5, 37, 71

(2 sukcesy)

Tym razem zdecydowanie lepiej poszło. Sanie, przynajmniej z jednej strony były już uwolnione. Ale czy to wystarczy, żeby te sanie wypchnąć?

[Ignis]

To dobre pytanie? Czy tyle wystarczy. Ignis oczywiście już od razu udał się na tyły sań, po czym z całej siły, jak w końcu na potężnego i umięśnionego lwa przystało. Niemalże przywali w sanie!

► Pokaż Spoiler

Wypchnięcie Sań (80)

Ignis wyrzuca 3d100:
21, 73, 87

2 sukcesy

Nie poszło to początkowo jakby mógł chcieć. Aczkolwiek poczuł, że powoli przesuwa je, jednakże im bardziej zapierał się mięśniami, tym bardziej dosłownie topił śnieg wokół siebie. Aż, gdy magicznie jego łapy w końcu przebiły się do ziemi i poczuł stabilne podłoże. Poszło mu o wiele lepiej! Oczywiście mała pomoc w między czasie by się przydała, jednakże gdy już wypchnął duże sanie. Nawet nie zauważył, że Dotyk Słońca przestał działać. A on odetchnął.
- Uf... No już czerwony, droga wolna! - Powiedział, po czym oczywiście zwrócił się do Enasalin.
- Też będę musiał takie coś stworzyć. Ale to musi być frajda, być tak wożonym - Powiedział stając obok niej, po czym jeszcze łapą przejechał po drewnianej poręczy sań, gdzie jego spojrzenie wyraźnie mówiło, że był to dziecięcy kaprys. @Enasalin

[Enasalin]

A co miała mu pomagać, jak właśnie teraz miała najlepsze widoki. Piękne ciało, a im bardziej starał się je wypchnąć, tym mięśnie odznaczały się bardziej. I weź tu teraz przerywaj.
No, ostatecznie trochę mu pomogła, ale też nie aż tak dużo jak mogłoby się wydawać. W końcu i tak lwią część roboty zrobił Płomyczek. Sanie wypchnięte, można było odetchnąć. Enka potem "niefortunnie", czyli specjalnie spadła na Ignisa i jego mięciutkie futerko na grzywie.
- Stworzysz, stworzysz. Na razie możesz wozić mnie na swoich plecach, powiem ci czy frajda - Zaśmiała się.

@Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Mikołaj otrzepał się ze śniegu i w podziękowaniu wręczył @Ignisowi i @Enasalin po prezencie wyciągniętym z sań.
- Tylko pamiętajcie, w prezentach chodzi o to, by je komuś podarować. - Mikołaj puścił im oczko i wdrapał się z powrotem na sanie.

Nagroda: dla każdego 15 PD do waleczności + prezent

[Ignis]

Gdyby Śnieżynka chciała, to Ignis by się bardziej "po popisywał" swoim ciałem, jednakże był tak zajęty saniami i tym upierdliwym śniegiem, że nie zwrócił na to uwagi. Dopiero gdy Enasalin mu pomogła, i "niefortunnie" spadła na Ignisa, ten ją złapał i dał jej oparcie. Swoją drogą było to miłe uczucie. Na jej słowa zaśmiał się i odpowiedział krótko.
- Mówisz i masz. Chętnie cię ponoszę śnieżynko - Odpowiedział dziarskim uśmiechem. Jednakże po chwili Mikołaj właśnie odwdzięczył się im za pomoc, dając ładnie zapakowane prezenty.
- A propos dawania. To dla ciebie Enasalin - Powiedział po czym podarował jej prezent który otrzymał przed chwilą. Co jak co, ale gościu miał rację, od razu jakoś cieplej się zrobiło tak wewnątrz. @Enasalin

[Enasalin]

- No i to mi pasuje - Zaśmiała się pod nosem.
Zanim wstała, pan czerwony rzucił w ich stronę po dziwnym pakunku. Kokardka była wprost urocza. Enasalin zeszła z Ignisa na tę chwilę i przyjrzała się w łapach pakunkowi. Czerwony rzucił coś jeszcze o tym by podarowywać te pakunki. Sęk w tym, że Enka jeszcze nikomu nic nie dawała, prócz zasłużonego wpierdzielu.
- O, dziękuję - Rzekła zmieszana nieco. Z drugiej strony jej też nikt nic nie dawał. Było to tak obrzydliwie urocze, że swój pakunek wyciągnęła do Ignisa. - Też trzymaj. - Uśmiechnęła się nieśmiało. - To co, sprawdzamy co ten dziwak nam dał? - Spytała.
To było... naprawdę dziwne. Magia świąt.

[Ignis]

- No jasne, że tak! - Odparł bez wahania Ignis, a ten miał za dobry humor, aby odmówić śnieżynce, rozpakowywania prezentu razem z nią, aczkolwiek dostrzegł jej zmieszanie. Mimo, iż do najuważniejszych lwów się nie zaliczał, to na pewno do tych odważnych. Podszedł do @Enasalin, po czym liznął ją w ucho i przejechał swoim pyskiem wzdłuż kręgów pancerza chroniących kark lwicy, uśmiechając się przy tym. Chciał dodać jej nieco pewności siebie.
- Masz ochotę na coś słodkiego? - Zapytał się pewnie, aczkolwiek tajemniczo specjalnie nadając otoczkę czegoś niezwykłego. Po czym otworzył prezent precyzyjnie odpakowując go, jakby rozbierał na części pierwsze.

► Pokaż Spoiler

Ignis wyrzuca 1d10:
5

A co w tym było? Pewnie za chwilę się dowie! @Mistrz Gry

[Enasalin]

Mrowienie przeszło po jej kręgosłupie. Ignis, ty głupolu. Wtuliła się na moment w tę rudą grzywę, ale tylko na chwilę.
Bo zaraz zadał jej pytanie, które było dość... dziwne.
- Coś słodkiego? Czy ty sobie ze mnie żartujesz? - mruknęła, łypiąc na niego podejrzliwie okiem. Bo jednak ich dotychczasowe spotkania kończyły się słodko, ale czy właściwie to miał na myśli? Oby nie, bo rujnować tak wspaniałą okazję na coś takiego... ale tak właściwie, to co szkodziło? W śniegu czy w dżungli. Jeśli byli choć odrobine sobie przeznaczeni, to nie powinno być to przeszkodą.
W międzyczasie otworzyła sobie swój prezencik.

Enasalin wyrzuca 1d10:
4