Rozłożyste Akacje

[Shanteeroth]

Po raz kolejny dała upust dziecięcej wręcz radości, bowiem widząc jak samiec zgrabnie miesza kolor czerwony z niebieskim, dzięki czemu powstaje fiolet klasnęła w przednie łapy. Dzięki zachowaniu odpowiednich proporcji pomiędzy oby dwoma składnikami stworzył wręcz przepiękny odcień!
- Idealny! - przyznała niemal natychmiast, po czym - nie czekając już w zasadzie na nic więcej - przyłożyła łapkę do mieszanki, przyciskając całkiem mocno i pewnie, po czym naniosła odcisk niedaleko "podpisu" @Ignisa. Torba prezentowała się przewspaniale!
- Cudo - rzuciła do samej siebie, nie mogąc oderwać spojrzenia. A potem złapała za 15 paciorków i podała kompanowi. - Proszę. Uważam, że 10 to zdecydowanie za mało! Skąd pozyskujesz takie ładne kolory? Jakieś robaki, rośliny?

[Ignis]

Miło było słuchać zadowolonego klienta, nawet jeśli torba przebijała wartość którą sam zaproponował, nie miał zamiaru brać więcej. Honor mu na to niepozwolił.
- Odmawiam, biorę dziesięć i jesteśmy kwita - Stwierdził stanowczo tonem nienawidzącym sprzeciwu, na chwilę zamieniając swoje przyjazne oblicze w niebezpiecznego wojownika.
- Poza tym, to część obietnicy. Nie wziąłbym więcej niż przystępnej ceny. Nawet jeśli tą torbę wyceniłbym na 60 paciorków, bądź nawet więcej - Dodał, ale porzucając już swoje wrogie oblicze.
- A co do kolorów, to dopiero zaczynam z nimi zabawę. Avu mi pokazał i po części nauczył jak wytwarzać je, a jest to prostsze niż wygląda. Kolorowe kwiaty, niektóre robaki, czasem skruszony węgiel i kreda. Trochę wody i wyższej temperatury, aby wszystko ładnie się połączyło. Jednakże Avu nadal mnie bije na głowę w temacie barwników - Odpowiedziałem na pytanie @Shanteeroth.
- A teraz trzymaj, i niech ci dobrze służy Shantee - Powiedział Ignis, zakładając i przypinając paskiem do boku lwicy, gdzie tam po drodze wytłumaczył jak to działa. A było to bardzo proste.

[Shanteeroth]

/ jako JA/MG możesz mi poprawić paciorki? Bo sama nie mam możliwości edycji czy mam męczyć Daturę?

- Jesteś pewien? - wolała się upewnić. Nadal uważała, że to stanowczo zbyt mało. Zwłaszcza, iż sam mówił, że za torbę bierze 20 (i to mniej wypasiona, niż ta, której szczęśliwą właścicielką miała się lada moment stać!). Uważała, iż kocur po prostu siebie nie docenia. Jakoś nie pomyślała, że to - zwyczajnie - kwestia honoru. Myślała nieco innymi kategoriami.
- Mam tylko szesnaście - zażartowała, gdy wspomniał o wycenianiu na 60. Cóz, sama nie brała nigdy zapłaty za swoje usługi, działała charytatywnie. A może powinna sobie liczyć za leczenie, by mieć na własne wydatki? Nie, to nie w jej stylu.
- Nie miałam pojęcia, że Avu taki lotny w barwniki. Musiał pewnie nieco... hmm... dojrzeć odkąd go ostatnio widziałam? - A może tylko sprawiał wrażenie takiej... nieco nieogarniętej, wszędobylskiej i psotnej małpki. Istniała szansa, że pomyliła się w swoich osądach. Inna sprawa, że ostatnio... Cóż, większość stworzeń musiała "zmężnieć", jeśli chciała przetrwać w nowych okolicznościach.
Przyjęła torbę, zaraz też zresztą lew zarzucił ją i pokazał, jak działa zapięcie. Chociaż wyglądać mogła na naprawdę potężną kobyłę - była przyjemnie lekka, wygodna. Uśmiechnęła się szeroko.
- Leży idealnie, jak sądzisz? - Obróciła się kilkukrotnie wokół osi, chcąc zademonstrować i jak najlepiej zaprezentować nowe cudo.

@Ignis


/ edit: a dobra, już nieważne te paciorki

[Ignis]

- To tym bardziej - Dodał jak się przyznała, że ma tylko 16 paciorków. Nie żeby nie istniały inne metody zapłaty. Heheh. Ale to nie było w jego typie to proponować, wolał materialne przedmioty. Na słowa o tym, że Avu musiał dojrzeć Ignisowi najpewniej na moment pojawił się tik nerwowy, ale minął tak szybko jak się pojawił.
- Nie wiem czy dorósł, ale na pewno jest pomysłowy... - Odparł nie chcąc bardzo przypominać, tych wszystkich cudownych chwil, jakie spędził nie mogąc za bardzo się ruszać. Z kolei na to jak lwica obracała się z torbą, to ta rzeczywiście rzucała się w oczy. Aczkolwiek nie wyglądało, aby krępowała ruchy czy jakoś nie przyjemnie dla oka się wyginała. Dla niego było rewelacyjnie.
- Perfekcyjnie na tobie leży. Bardzo ci pasuje... Chociaż nie wiem, czy nie sprawia ona, że stajesz się łakomym kąskiem dla mniej przyjemnych - Stwierdził obchodząc raz @Shanteeroth, podszedł również sprawdzając czy pasek się zbytnio nie wygina, ale nic takiego się nie działo. Jego twór nie miał wad pod względem jakości składników.

[Shanteeroth]

Z całą pewnością nie mówiła o swoich funduszach po to, by uznał ją za biedaczkę; nie zamierzała brać go na litość czy coś w ten sposób. Oddałaby mu wszystko, ba, jakoś by nawet spróbowała zarobić więcej, jeśli byłaby taka konieczność. Dlatego zrobiło jej się trochę głupio po pierwszych słowach @Ignisa, czego oczywiście nie dała po sobie poznać. Nie chciała napędzać karuzeli wzajemnego serwowania sobie sytuacji, w których mogliby czuć się zakłopotanymi.
Uśmiechnęła się za to, gdy rzemieślnik wspomniał wspomniał o pomysłowości małpki. Ba, omal nie zaśmiała się wręcz w głos, niemniej szybko nad tym zapanowała. Przekręciła lekko pyszczek.
- W jego pomysłowość akurat nigdy nie śmiałabym zwątpić - przyznała po prostu.


- Łakomym kąskiem? Myślisz, że ktoś chciałby mnie... - urwała, rozejrzała się badawczo, po czym kontynuowała ciszej, z pochyloną głową, jakoby właśnie dzieliła się z Ignisem jakąś super tajną tajemnicą: -Okraść? Nie ma tak łatwo, potrafię dość szybko uciekać!
I chociaż, jak to miała w zwyczaju, starała się obracać wszystko w żart, słowa lwa sprawiły, iż poczuła się nieswojo. Miała nadzieję, iż faktycznie miał tylko kradzież na myśli, a nie cokolwiek gorszego. Bo czemu torba miałaby sprawiać, aby uchodziła za bardziej seksowną? Raczej nie widziała tego w takich kategoriach; założyła zatem z góry, że i Ignis miał to na myśli. Bo dlaczego miałby myśleć o czymś innym?

[Ignis]

Lwica bardzo dobrze rozumiała do czego uderzył lew. W końcu nie chciałby, aby przez jakoś jego produktu ucierpiał ktoś taki dobry jak @Shanteeroth. Może właśnie przez to, Ignis zastanawiał się na takim scenariuszem, albo zwyczajnie ją polubił i chciałby ją jeszcze spotkać w przyjemniejszych okolicznościach..? Aczkolwiek nie miał zamiaru wątpić w lwicę, przetrwała H'runów, przetrwa inne zagrożenia.
- To dobrze, czyli mój twór zostanie w odpowiedzialnych łapach - Rzekł z zalążkiem żartu, z uśmiechem na pysku. Oczywiście, że chciał, aby torba była w odpowiednich łapach, ale to już nie od niego zależy.
- W takim razie nasz interes dobiegł końca Shantee. Gdzie zamierzasz teraz się udać? - Zapytał się lwicy, coś podejrzewał, że na pustynie, ale kto to wie?

[Shanteeroth]

Czy łapy Shantee miały być odpowiednie? Miało się zaraz okazać. Złapała za starą sakwę i przepakowała wszystkie rzeczy.
- Ten kawał szmaty zapewne Ci się do niczego nie przyda? - chciała się upewnić. Sama już jej nie potrzebowała, ale nie zamierzała śmiecić. Dlatego, jeśli @Ignis potwierdził jej przekonania, wsadziła sakiewkę do torby. Zostawi ją w legowisku, jak już do niego trafi... O ile jeszcze miała legowisko, rzecz jasna.
Na pytanie samca chciała z automatu odpowiedzieć, że "na północ", niemniej... Z jakiegoś powodu wydało jej się to nieco niegrzeczne. Przeniosła wejrzenie na samca.
- Chciałabym najpierw odwiedzić Lwią Skałę. Sprawdzić, czy mój przyjaciel... gdzieś tam nadal jest - przyznała spokojnie, uśmiechając się na wspomnienie Nabo. - A potem pewnie na pustynię, odszukać Jojo, jeśli Ra pozwoli. A Ty, Ignisie? Jaki masz następny przystanek? - Może przyjdzie im ruszyć w tym samym kierunku, dzięki czemu spędzą jeszcze chwilę czasu razem?

[Ignis]

Spojrzał trochę pod łba na tą sakwę, ciężko było mu znaleźć zastosowanie dla tego poza spaleniem, jednakże czy był sens.
- Dla mnie niema żadnej wartości, nie stworzyłem jej i widać już ślady zużycia. Ale może posłużyć ci jako wewnętrzna kieszeń dla wyjątkowych ziół - Stwierdził podchodząc bardzo blisko Shantee, aby móc się lepiej przyjrzeć. Z kolei nie spodziewał się takiej odpowiedzi na pytanie, w sumie czy mu się, aż tak spieszyło na zachód...
- Wyruszę z tobą na Lwią Skałę, później pewnie udam się na zachód w poszukiwaniu mojego ucznia - Stwierdził niemalże od razu bez zastanowienia, mimo wszystko spędziłby z nią jeszcze trochę czasu.
- Co do Jojo, uważaj na nią. Jestem bardziej niż pewny, że jakiś samiec kiedyś zrobił jej krzywdę - Rzucił tak jakby od niechcenia, osobiście los nieznajomej go lwicy niezbyt go obchodził, ale być może obecność @Shanteeroth dobrze jej zrobi.

[Shanteeroth]

Uśmiechnęła się uprzejmie do Ignisa, gdy ten przyznał, że ruszy z nią w stronę Lwiej Skały. Jeśli dozna tam jakiegoś szoku, natrafi na coś paskudnego i niepokojącego, łatwiej chyba będzie jej przez to przejść w jego towarzystwie. Nie znali się zbyt długo czy nazbyt dobrze, jednak mimo tego zdążyła już go polubić. Może to zasługa tej super duper torby?
- Nie nadłożysz drogi? Wiesz, trafię sama, to już całkiem niedaleko - powiedziała spokojnie, bo nieważne, jak bardzo cieszyła się na wspólną podróż, tak nie chciała dokładać mu martwień czy nie chciała, by czuł się odpowiedzialny za eskortowanie jej pod skałę. Spojrzała na niego, jakoby próbując wyczytać z jego mimiki, czy nie mija się z prawdą.
Spochmurniała nieco, gdy wspomniał - niby od niechcenia - o krzywdach Jojo. Nie pamiętała, by podobna lampka alarmowa zaświeciła jej się w głowie, kiedy znała piaskową. Czy spotkało ją coś przykrego tylko dlatego, iż Shantee przy niej nie było? A może była za mało domyślna i empatyczna, by wychwycić, że z lwicą było coś nie tak, coś ją martwiło, coś jej wadziło? Westchnęła głęboko.
- Wszyscy nosimy rozliczne urazy na duszy, @Ignisie. Jednak dziękuję, że mi o tym powiedziałeś, będę miała na nią oko, jak już ją odszukam - powiedziała spokojnie, walcząc z narastającymi wyrzutami sumienia. - Dlaczego sądzisz, że skrzywdził ją jakiś samiec?
A potem poprawiła torbę, nową super-duper-truper-ekstra torbę! Gotowa do drogi!

[Ignis]

Średnio go to interesowało, czy sobie nadłoży drogi czy nie. Natomiast za tym kryło się jeszcze ciekawość, czy starzy lwioziemcy czasem znowu nie próbują zająć tego przeklętego prze Opiekuna Ziemi miejsca.
- Niezbyt, a może się dowiem czegoś ciekawego - Stwierdził nieco na wyrost, ale też była taka możliwość. A to co można było wyczytać z jego mimiki to, że jego cel jest nieco jeszcze inny, ale jaki to on tylko wie. Jednakże słowa lwicy nieco go zdziwiły, jednak nie dał tego po sobie poznać.
- Do czasu, aż rozmawialiśmy o podróżach i o tym gdzie byłem, to było dobrze. Jednak, gdy zadałem pytanie o nią i jak w ogóle wygląda życie na pustyni, zaczęła się wycofywać... Być może się mylę, ale wyczułem, że nagle z miejsca zaczęła się mnie bać - Wytłumaczył Ignis, tak jak to widział. Resztę @Shanteeroth musi sobie poukładać sama, on już nie miał w tym temacie nic do roboty. Gdy Shantee była już gotowa kiwnął jej głową i ruszył w stronę lwiej skały.

/ZT idzie za Shantee (Jakbyś mogła nas dalej przenieść, to byłbym wdzięczny)