Zagajnik

[Ignis]

Bliznopyski ruszył od razu za ognistym. Ignis starał się na początku co chwilę zmieniać kierunek, lecz wtedy brązowo grzywy wskoczył na gałęzie, czego lew się spodziewał i już miał dać nura pod nimi ślizgiem, gdy poczuł... a raczej usłyszał tupot podobny do słonia. Obejrzał się, a tu nosorożec zaczął szarżował prosto na nich... Nie wiedział na kogo, a tej pozycji ciężko było stwierdzić. Dlatego Ignis postanowił przerwać trening, po czym wyszedł na spotkanie nosorożcowi (lecz nie na jego tor biegu).
- Witaj ostronosy, oczekiwaliśmy ciebie - Rzekł z przyjaznym uśmiechem, samo jego pojawienie się sprawiło, że już miał ochotę się z nim spróbować, co prawda miał na uwadze jego bieg, dlatego był gotowy, odskoczyć jakby ten nagle stwierdził, że go nadzieję. Jednak z natury nosorożce były łagodnie usposobione, a przynajmniej ten z którym Ignis miał okazję rozmawiać.

[Ragir]

Nasz trening został przerwany przez mocny hasła biegu. W tym momencie Ignis postanowiłem przywitać się z nosorożcem. Ja jak na razie nie schodziłem z gałęzi. Nie miałem pewność, ze to "ten" nosorożec, z którym mieliśmy się zmierzyć. Byłem w gotowości. W razie czego odskoczyć w bok. Nim zacznę jakiś dialog wole miec pewność o co chodzi nosatemu.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

Ragir -10 zręczności przy utrzymywaniu równowagi na gałęzi

Bob(50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
37, 16, 32

Ragir(51)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
18, 37, 46

2 sukcesy Ragira

Coś się nie zgadzało. Goniony przed chwilą lew zatrzymał się jakby nigdy nic żeby się powitać. Bob zauważył to jednak za późno i nie zdążył zrozumieć co zaszło, ponieważ skupiał się właśnie na zrzuceniu lwiej zmory z gałęzi. Nawet gdyby w porę usłyszał słowa Ignisa, to nie tak łatwo zatrzymać taką masę jaką stanowi pędzący nosorożec. Ragir w porę zdążył jednak zeskoczyć z gałęzi i odskoczył z drogi Boba. Nosorożec hamując zarył w ziemię nogami. Obejrzał się, a na jego pysku lwy mogły dostrzec zaniepokojenie.
- Coś ci się stało? Czy on chciał cię zaatakować? - zapytał Ignisa, który nie wyglądał jednak na ofiarę zajścia.
- Proszę wybaczyć, wziąłem cię za ducha. To przez te rysunki. Wyglądają przerażająco, jak kości, brrr... - nosorożec był wyraźnie zmieszany gdy zdał sobie sprawę, że jego atak na powitanie był zdecydowanie nie na miejscu.

[Ignis]

A może jednak nie do końca aż tak łagodnie usposobione? Zadał sobie to pytanie w myślach, kiedy obserwował jak nosorożec szarżował dalej w stronę Bliznopyskiego. Brązowy lew na szczęście odskoczył zanim nosorożec wpakował się gałęzie... z których teraz została miazga.
Podszedł bliżej lwa, choć był pewny, że Bliznopyskiemu nic nie jest.
- Dobry unik - pochwalił szczerze, jeszcze z ruszających się gałęzi. Jedna źle ustawiona łapa i zostajesz nadziany na róg, więc sytuacja wchodząca pod kategorię kryzysu. Następnie zilustrował nosorożca oraz wysłuchał jego słów.
- Mi? - Zapytał trochę zdziwiony - Nic, jestem cały - Odpowiedział, jednak dopiero następne pytanie olśniło Ignisa, dlaczego ten postanowił zaszarżować.
- Nie, my trenowaliśmy, czekając aż się zjawisz... - Wytłumaczył nosorożcowi, po czym dodał - ...i nie powiem, ale wejście masz całkiem konkretne - Powiedział uśmiechając się, bo z której strony nie spojrzeć, z gałęzi już nic nie zostało. Kiedy nosorożec się jeszcze tłumaczył, Ignis spojrzał na Bliznopyskiego, na ducha to nie wyglądał... ale może roślinożercy byli bardziej wyczulenia na widok kości.
- Jestem Ignis - Przedstawił się, kiedy nosorożec już trochę ochłonął - A ciebie jak zwą ostronosy?

[Ragir]

-Nic nie szkodzi- powiedziałem po tym jak byłem juz na ziemi, a nosorożec sie otrząsnął. podszedłem do swych rzeczy aby je zebrać.
-Ty jesteś Bob?- Co prawda o jego miano zapytałem juz Ignis ale to nie szkodzi, sam również wolałem sie upewnić co do tożsamości tego nosacza.

[Mistrz Gry]

Malowanemu lwu na szczęście nic się nie stało. Bob podejrzewał, że nosząc się tak na co dzień, lwa częściej musiały spotykać takie sytuacje. Choć kto wie, być może taki był zwyczaj w jego rodzinnych stronach.
- Tak, jestem Bob. Czy się znamy? - zapytał ze zdziwieniem Ragira. Wtem jednak przez jego pysk przemknął wyraz zrozumienia.
- Ach, pewnie któryś z moich przyjaciół was tutaj zaprosił. Prosiłem ich aby pomogli mi znaleźć kogoś kto nauczy mnie walczyć. Czasy są niebezpieczne i myślę, że przyda mi się nieco umiejętności. Czy to wy jesteście ekspertami od walki? - przyjrzał się dwójce lwów. Wyglądali na dość dobrze zbudowanych, więc nie miał wątpliwości że są wojownikami.

[Ignis]

Gdy Bob się przestawił i wspomniał coś przyjaciołach, Ignisowi od razu przypomniał się ten wygadany oraz bełkoczący ptaszek, jednak nie rozmyślał nad tym, gdyż pewnie nawet się nie znali. Natomiast druga część ostronosego zainteresowała go i to bardzo.
- Ekspertem bym siebie nie nazwał... lecz wojownikiem z krwi i kości - Odpowiedział, co prawda był pewny swoich umiejętności, jednak doskonale wiedział, że Aresowi do ogona nie dosięgał, a poza tym tytuł eksperta od walki... brzmiał dla niego dziwnie.
- Jak najbardziej możemy potrenować i ciebie podszkolić - Stwierdził, a trenowanie nosorożca mogło być ciekawym, a co najważniejsze zupełnie wyjątkowym wyzwaniem, które nigdy może się nie powtórzyć.

[Ragir]

-Mówisz poważnie?- Zapytałem unosząc lekko jedną brew. Podszedłem do swojego sprzętu i zacząłem go zakładać.
-Nie miałem okazji mieć pojedynku z nosorożcem a tym bardziej uczyć go walki- Nie miałem zamiaru ukrywać tego faktu- My lwy walczymy inaczej ale można spróbować, walczyłeś w ogóle kiedyś?- W końcu nosorożce między sobą również rywalizują. Może ten dlatego tutaj zaczął pomieszkiwać, bo nie umie?

[Mistrz Gry]

- Wspaniale! - ucieszył się na słowa Ignisa.
- Tak, mówię poważnie. Nigdy z nikim nie walczyłem, nie było na szczęście takiej potrzeby. Raz tylko ratując kolegę porwałem jednego lwa na róg żeby odciągnąć go od walki. Później okazał się całkiem sympatyczny pomimo tego że wplątał się w nieprzyjemną sytuację. - wyjaśnił dokładnie. Nie miał więcej do opowiadania, bo i jego doświadczenie było znikome. Zazwyczaj widok jego nosa wystarczał by odstraszyć potencjalnego przeciwnika.
- Nie zamierzam walczyć z nosorożcami. Znam wszystkie w okolicy i mamy dobre relacje. Bardziej obawiam się kotów, słyszałem że są niebezpieczne. - miał nadzieję, że nie uraził tym rozmówców.
- Od czego zaczniemy? - zapytał entuzjastycznie

[Ignis]

Ignis był zadowolony z entuzjazmu Boba, co raczej rzadko się spotyka u roślinożerców.
- Jednak muszę się zgodzić z Bliznopyskim, nie nauczymy cię walczyć jak nosorożec - Stwierdził, bo gdzie lew miał wiedzieć takie rzeczy. Następnie wysłuchał jakie doświadczenie posiadał ostronosy... i właśnie w tym miejscu, ekscytacja spowodowana wizją walki z nosorożcem znikła jak samotna iskra uciekająca z ogniska. A wyszło, że ten nie miał bladego pojęcia o walce. Czyli zamiast wzajemnej walki, wyciągania z tego lekcji... czekało go szkolenie przeciwnika. Po jego historii, westchnął siadając, po czym delikatnie schylił głowę oraz zamknął oczy, słuchając dalszych słów Boba. Dodatkowo, jak widać, żaden z tych ostronosych z którymi Bob miał "dobre relacje", nie kwapiły się, aby ćwiczyć walkę... co za rozczarowanie. Na słowa, że bardziej obawia się kotów, uśmiechnął się pod nosem.
- Prawda, duże drapieżniki są śmiertelnie niebezpieczne, dlatego dobrze, że się nas obawiasz - Rzekł otwierając oczy, teraz nie były przyjazne. To były spojrzenie zabójcy, łowcy w których można było bez problemu zauważyć wrogość, okrucieństwo, chęć walki... to wszystko złączonym przenikliwym lub może nawet mrocznym spojrzeniem. Uderzył ogonem dwa razy o podłoże, lecz w dalszym ciągu siedział wpatrując się w ostronosego.
- Lekcja pierwsza. Nigdy więcej nie mów drapieżnikom, że nie potrafisz walczyć albo, że nie masz w tym doświadczenia, ponieważ stajesz się dla nas jeszcze większym kąskiem, a dla rzemieślników w szczególności - Powiedział z powagą jako przestrogę, według niego Bob był zbyt ufny, a to jest bardzo wygodne narzędzie dla drapieżników.
- Lekcja druga. Twój róg bardzo dobrze pełni rolę odstraszacza, jednak i to nie wystarczy, aby zniechęcić drapieżników z obranego przez nich celu. Niestety nawet śród lwów znajdują się tchórze, którzy nawieją jak tylko nie zobaczą u ciebie lęku. Dlatego ważne jest, abyś nie okazywał strachu w naszym obliczu, a jak pokażesz im postawą swojego ciała, że jesteś dodatkowo pewny siebie, zmierzysz ich wrogim wzrokiem, to jestem pewny, że znacznie zniechęcisz ich do ataku na siebie, a na twoje szczęście bycie groźnym nie wyklucza się z byciem życzliwym - Mówił dalej w dalszym ciągu wpatrując się tym samym spojrzeniem w Boba.
- Lekcja trzecia - Powiedział po czym wstał na cztery łapy, przyjmując podstawową postawę bojową, podszedł do nosorożca dwa kroki, warcząc przy okazji szczerząc kły. W dalszym ciągu niemalże przeszywając swoim spojrzeniem łowcy. Jednak po chwili, zaprzestał jej i mówił dalej - Podstawa bojowa. Jak Bliznopyski wspomniał wcześniej, my walczymy zupełnie inaczej, przez co nie nauczymy cię walczyć jak nosorożec, jednak są cechy wspólne nad którymi możemy popracować. Jednak najważniejsze podczas walki jest chronienie wrażliwych części naszego ciała. Do tych w większości przypadków, a w tym także twoim, należą podbrzusze oraz szyja od strony szczęki, które w porównaniu do grzbietu i karku nosorożca mają zdecydowanie cieńszą skórę. Odpowiednia postawa powinna ci pozwolić bez problemu manewrować rogiem, jednak nie wskaże ci jak powinna wyglądać. Mogę tylko ci pokazać z której strony drapieżnicy, w tym ja pewnie będą atakować. A teraz pokaż mi swoją podstawę do walki! - Powiedział uważnie obserwując ostronosego, chciał zobaczyć, jak ustawi się Bob, co prawda miał styczność już z jednym nosorożcem, lecz wtedy by mu do głowy nie wpadło, to co teraz robił.