Jezioro lawy

[Mistrz Gry]

Karakal podszedł bliżej, a Lili wyskoczyła z dyni i przysiadła na jej krawędzi, żeby go widzieć lepiej.
- Jestem tu od niedawna, ale widziałem co się tu dzieje. Ona znalazła się tutaj niedługo po mnie. Widziałem co jej zrobił. To gepard, chyba rzemieślnik, bo ma tam dziwne sprzęty, które pomagają mu straszyć przybyszów. - obejrzał się na szczelinę w ścianie, za którą zniknął wcześniej gepard.
- Poszedłem za nim kiedy wychodził z wulkanu. Pozastawiał w okolicy pułapki, w które wpadają małe zwierzęta. Na dole są ostre kolce, jak już w nie wpadniesz, to po tobie. Tam znalazł ją. Aż smutno było patrzeć jak tam leży ledwie żywa. - karakal spojrzał na Lili. Ta skuliła się i schowała z powrotem do dyni. Widać było, że kotka nie chce tego pamiętać, ani o tym słuchać. Szamanka musiała jednak się tego dowiedzieć żeby im pomóc.
- Potem zabrał ją tutaj. Wyrwał serce, a ciało wyrzucił razem z pozostałymi. Nas wszystkich to spotkało. - opuścił pełen smutku wzrok.

@Vulkana

[Vulkana]

Vulkana spodziewała się, że historia śmierci Lili wcale nie będzie czymś przyjemnym do usłyszenia. Grzywiasta westchnęła głośno wysłuchując w całości słów karakala, po czym sama podsumowała wypowiedź.
- Dziękuję Ci, duchu, za to że rozwiałeś nieznaną przeszłość. Faktycznie, żadne z was nie zasłużyło na taki los. - oznajmiła dwójce duchów Vulkana, a następnie dopowiedziała.
- Wasza śmierć, jak i śmierć wielu zwierząt tutaj, nie jest w zgodzie z Kręgiem Życia. Dlatego trzeba zakończyć ten proceder. - powiedziała twardym i poważnym tonem głosu. Szamanka zdecydowała się nie mieć litości dla geparda, choć mógł być on jedynie ofiarą ducha lub demona, tak faktem jest, że zasługiwał na karę.
- Wrócę tutaj z wojownikiem, który pomoże mi zgładzić geparda. Teraz odejdźcie w pokoju. - powiadomiła o swoich zamiarach dwójkę duchów i odeszła w kierunku Lwiej Ziemii.


ZT

[Mistrz Gry]

Karakal podszedł od dyni i stanął przy Lili.
- Dobrze, zostaniemy tutaj. Do zobaczenia. - powiedział. Szepnął coś do Lili i oboje rozwiali się w mgłę. Nadzieja na uwolnienie od uwięzienia w tym miejscu podniosła ich oboje na duchu.

ZT x2

[Vulkana]

Ammit z dystansu oglądał zaistniałą sytuację. Jako duch przywiązany do kamienia duszy, którego w posiadaniu znajduje się Vulkana, oboje musieli dojść do wspólnego porozumienia. Tak też duch krokodyla podążał dalej za szamanką, aby we właściwym momencie doradzić bądź odezwać się.

ZT

[Ignis]

Podszedł do kolejnego miejsca, gdzie miał zamiar rozejrzeć się za kolejnymi zasobami, które by znalazły się na jego wielkiej mapie krainy. Jednakże był jeden mały problem... Nic tutaj nie było za bardzo widać, poza majestatycznym widokiem ognia w postaci płynnej! Mógłby przyglądać się tak godzinami, jednakże tracenie czasu na widoki było teraz nie wskazane. Wyciągnął ze swojej torby niebieskawą miksturę, którą wypił ciurkiem. Jej smak był daleki do tych nieakceptowanych przez Ignia, ale do najlepszych też nie należał.

► Pokaż Spoiler

- Nocne Oko, czas działania 10 postów

Następnie zaczął rozglądać się za surowcami, w końcu tutaj było duże podobieństwo znalezienia węgla, jak i o wiele cenniejszego rubinu!

► Pokaż Spoiler

Zbieranie Rubinu (35)

Ignis wyrzuca 3d100:
37, 30, 11

2 sukcesy

/+1 Rubin, + Nowe Źródło

O razu zauważył efekty. Niezbyt mieniący się kamień, ale z daleka był już w stanie rozpoznać, z czym miał do czynienia. Chodź daleko mu było do doskonałości, to Ignis wiedział jak sprawić, aby to osiągnąć!

► Pokaż Spoiler

Zbieranie Węgla (35)

Ignis wyrzuca 3d100:
52, 75, 20

1 sukces

Z kolei węglem było ciężej, co prawda znalazł wiele kamieni, bardzo wiele! Ale teraz rozróżnij, który to węgiel?

► Pokaż Spoiler

Zbieranie Węgla (35)

Ignis wyrzuca 3d100:
8, 26, 90

2 sukcesy

/+1 Węgiel, + Nowe Źródło

Wyciągnął nieco przerobionego już papirusu, po czym dosłownie zaczął sprawdzać po kolei czy któryś zostawia ślad. Bardzo szybko się okazało, że trzeci traf okazała się być tym właściwym, więc Ignis schował kamienie do sakwy, po czym wyraźnie zadowolony udał się teraz w stronę dżungli, a dokładniej pustyni...

Zt.

[Vulkana]

Vulkana przybyła do wulkanu wraz z Piegusem, który ma jej pomóc zgładzić mordercę. W tym celu Grzywiasta od razu ruszyła w stronę szczeliny, gdzie też poprzednim razem natknęła się na cmentarzysko kości zwierząt wszelakich. Nie wiedziała czy dobrze czyni sprowadzając ze sobą pomoc w postaci lwiego samca, ale była pewna, że samotnie będzie miała problem z pokonaniem geparda, wszak do wojowników szamanka nie należała, to i spodziewać się po niej biegłości w sztukach walki nie ma co.
- Gepard jest gdzieś na terenie wulkanu, @Piegusie. - powiedziała spokojnym i opanowanym tonem do towarzysza podróży. Ciężko było stwierdzić na ten moment jak powiedzie się misja i w jaki sposób samiec poradzi sobie psychicznie z widokiem cmentarzyska, które jest niejako obciążeniem dla mechanizmów osobowościowych.


@Mistrz Gry

[Piegus]

Szedł i rozglądał się. Jeszcze nie był na tych ziemiach. Wolał zachować ostrożność.
-Ma jakiś konkretny wygląd?- Zapytał, bo gepard, to gepard. Jak dla niego wszystkie sa takie same. Nie chciał jednak wyjść na ignoranta i chciał nieść pomoc.
-Możecie mi coś wiecej o nim powiedzieć?- Cos więcej od tego co już się dowiedział. Nie odczuwał strachu, w końcu nie było do tego powodu.

@Vulkana @Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Błękitne oczko wyjrzało spomiędzy skał i chwilkę przyglądało się przybyłej dwójce. Za chwilę duch kotka niepewnie wychylił się z kryjówki.
- Wróciłaś - wyszeptał głosik Lili. Spoglądała to na Vulkanę, to na lwa. Taki duży drapieżnik napełniał ją lękiem.
- Czy on mnie widzi? - zapytała Vulkanę.

@Vulkana

[Mistrz Gry]

@Piegus wprawdzie nie doczekał się żadnej odpowiedzi, ale za to jego dotychczasowa towarzyszka postanowiła się bez słowa ulotnić. Innymi słowy lew został z tym wszystkim sam. Niezdolny do widzenia istot nienaturalnych mógł polegać wyłącznie na tym, co udało mu się dowiedzieć od Vulkany.
Z wnętrza wulkanu, do którego prowadziła znajdująca się szczelina, dochodziły różnorakie odgłosy. A to co rusz zdawało się, że jakaś kostka uderzyła o skałę innym razem Piegus mógł odnieść wrażenie, że słyszy czyjeś kroki. Poza tym, lew mógł wyczuć w powietrzu delikatną woń krwi.

[Piegus]

Nie rozumiał dlaczego zaszło to co zaszło. Machnął mocniej ogonem. Musiał zastanowić się co ma robic dalej. Czy kontynuować zadanie czy wrócić. Nie było to proste. W końcu nie był pewny pewnych rzecz. Słysząc jednak te dźwięki i czując krew, podjął decyzję. Ruszył jednak w głąb. Zobaczy co to wszystko znaczy i czy faktycznie będzie tutaj ten, którego miał niby złapać.

@Mistrz Gry