Śmierć W Spojrzeniu, a W Uśmiechu Kły [Ragir x Ignis]

[Ignis]

Zbyt dużo do powiedzenia nie miał, nie żeby w ogóle coś mógł teraz powiedzieć. Jednakże fakt, @Ragir musiał się namęczyć, aby przenieść umięśnionego lwa. Gdy dotarł już na miejsce, w dalszym ciągu leżał nieprzytomny w swoim własnym koszmarze. Co jakiś czas wyciągając pazury, gdzieniegdzie powarkiwał, jednakże również uspokajał się i leżał niczym kłoda. Tak to trwało przez spory okres, aż w końcu otworzył i wydał z siebie przeciągły dźwięk.
- Yh... Zaraza - Powiedział zaspanym i obolałym głosem, leniwie unosząc głowę, gdzie prawą łapą zaraz się za nią złapał. Pomimo iż na jego pysku nie pojawił się grymas bólu, jego ciało samo zdradzało, że wyczerpanie to najlepsze w jakim stanie mógł się aktualnie znaleźć.

[Ragir]

Usiadł i obserwował samca. Ten powinien czasem dać sobie na wstrzymanie.
-Przynajmniej trochę odpocząłeś- Kiedy to stracił przytomność, to organizm miał chociaż chwilę aby móc się zregenerować. W tej gonitwie za zemstą sam się by wykończył. Żadnych korzyści dla niego. Nie miał na razie nic mu do powiedzenia, póki ognisty jakoś się nie poskłada.

@Ignis

[Ignis]

Nieco obolały leżał dalej, aż w końcu postanowił przesunąć się na brzuch. Utrzymując kamienną twarz, w końcu ukazywanie bólu mu nie przystoi. Nawet jeśli jego ciało mogło zdradzać coś innego.
- Trochę... Czuję się jakbym maraton przebył - Stwierdził z głosem, z które ciężko było wyczytać coś więcej niż zmęczenie. Jednakże jego odpoczywanie nie trwało długo, gdyż zaraz po tych słowach podniósł się chwiejnie na cztery łapy. Gdyby nie jego upartość, to pewnie właśnie silniejszy pchnięcie byłoby w stanie go przewrócić...
- Chodźmy... Stąd - Zaproponował oraz stwierdził pewnie za razem.
@Ragir