Dzień Księżca i Noc Słońca [Ignis x Furaha]

[Ignis]

Ignis wyszczerzył kiełki do Furahy. Dla niego to było dziwne, że ktoś taki jak on potrafił być tak totalnie skromny. Może powinien z nim trochę poprzebywać, aby nabrał nieco dumy?
- Jak zwykle skromnie, aż dziwne, że potrafisz być tak spokojny we wszystkim... - Stwierdził Ignis, po czym wpadł na pewien pomysł. Oczywiście sprytny...
- A może powinniśmy poszukać ci jakiejś lwicy? - Pomyślał głośno, choć niekoniecznie sam do siebie. W końcu sam się przekonał, że to w sumie nie jest wcale, aż takie ciężkie. Oczywiście w między czasie, ruszył powoli w stronę swojego warsztatu. W końcu nie wypadało, aby tak stać i nic i tylko rozmawiać. @Furaha

[Furaha]

-Lata praktyki i nauka pokory- W końcu lew miał już swoje lata, a i uważał, ze spokój daje więcej niż dawanie się ponieść temperamentu. Może to tylko podejście wywołane obcowaniem w duchami.
-Lwica dla mnie?- Tutaj go jego kompan zaskoczył. Nie spodziewał się czegoś takiego- Nie potrzebuje ale dziękuję za propozycję.- On był niesiony swoją misją. Nie miał czasu na tworzenie rodziny. To odciągałoby go an pewno od tego co robił i wątpił by ktokolwiek zaakceptował taki tryb jego życia.

@Ignis

[Ignis]

Ignis spojrzał na przyjaciela nieco tajemniczym spojrzeniem. To że był starszym zdawał sobie bardzo dobrze sprawę, ale to że był tak skromny tak bardzo było niezrozumiałe dla niego...
- Pokory mówisz? Ale od czasu do czasu mógłbyś za swoje usługi o coś kogoś poprosić - Stwierdził Ignis, oczywiście starając zabrzmieć się jak na dorosłego przystało. W końcu nie powie, że dla niego nieco dumy i mówienie o swoich umiejętnościach jest również ważne! Tak...
- Ale na szczęście znasz mnie, a jak dla kupli potrawie stworzyć za miły uśmiech, prawdziwe cuda rzemieślnicze! - Stwierdził puszczając Furasze oczko. Już miał pewien pomysł na to, jak ten pancerz mógłby wyglądać, ale najpierw musieli by upolować takowego słonia, a może nawet dwa? Z kolei na widział, że jego kumpla całkiem zaskoczyła jego propozycja.
- Znowu zbyt skromny, nie powiesz mi chyba, że w młodości nie nigdy się nie zabawiałeś? - Powiedział Ignis, akurat każdy był kiedyś młody i nieodpowiedzialny. Niektórzy wręcz wybitnie, ale na szczęście byli od tego dorośli, co nie?
- A może akurat trafisz na taką, której spodoba się twoja aura tajemniczości. No i nie mówię od razu o lwiątkach i uziemianiu się w jednym miejscu - Dodał Ignis nieco do precyzując to co miał na myśli. On również nie potrafił usiedzieć zbyt długo w jednym miejscu. Dlatego nawet nie próbował. @Furaha

[Furaha]

Mógłby.
-Tylko po co- Zapytał wojownika-Skoro wszystko co jest mi potrzebne do życia jest dookoła mnie- Był ciekawy jego odpowiedzi. Na jego obliczu widniał lekki uśmiech. Zaśmiał się i to dość głośno.
-Od młodego przygotowywano mnie do roli szamana. Nie miałem w głowie lwice, jedynie dziecięce wygłupy- Potem też nie miał na to czasu i jest jak jest. Jest prawiczkiem ale czy uważał to za wstyd? Nie. Nie obchodziło go to co uważają o nim inni. Miał w głowie swoją misję i nią się kierował. Obcował z innymi tylko w ramach współpracy, leczenia czy nauki.
-Nie wiem @Ignissie czy kogoś takiego spotkam, nie szukam. Po prostu to kim jestem i co robię jest tym co kieruje mnie i zachęca. Nim Przodkowie wezwą mnie do siebie, chce oddać wszystkim jak najwięcej od siebie- Taki jest cel jego istnienia. Pomaganie żywym i umarłym.

[Ignis]

Hmn... Jakby na to odpowiedzieć, skoro Ignisowi prze całe życie mówiono, że honorowo jest dawać coś za coś?
- Na przykład, mógłbyś poprosić pewnego rzemieślnika o naprawdę solidny i najwyższej jakości pancerz, na który mógłbyś nałożyć tą dziwną substancję, aby odstraszać potencjalnych agresorów i zabijaki, które pewnie bardzo chętnie by przywłaszczyły sobie twoje kosztowności i skórę - Odpowiedział mu Ignis, po czym dodał - Mnie zawsze uczono, że każda walka może być moją ostatnią, więc dodatkowa ochrona w postaci dobrego pancerza jak i przyjazny medyk w okolicy jest całkiem kuszącą opcją do zdobycia - A przynajmniej tak uważał Ignis. W końcu to on był ucieleśnieniem argumentu siły i temperamentu. A przynajmniej tak większość na niego patrzyła i nieszczególnie mu to przeszkadzało. Jednakże, gdy Furaha opowiedział mu nieco o siebie, Ignis był i pod wrażeniem i mega niedowierzał w to co właśnie usłyszał.
- Serio? Tak nigdy nigdy? Nawet jak miałeś okazję? I z własnej woli? Ja rozumiem, że dorośli mogą trzymać na krótkiej smyczy, ale nie sądziłem, że są takie kultury - Odpowiedział mu Ignis nie próbując nawet udawać, że właśnie Furaha go totalnie nie zaskoczył. Czy on by tak długo wytrzymał, za młodu na pewno nie!
- Hmn... A wolałbyś lwice czy może ci wszystko jedno? Skoro i tak chcesz podążać własną drogą? - Dopytał się Ignis, w sumie był ciekawy, jakie preferencje miałby Furaha, który od małego był wychowywany i przygotowywany na szamana. Miał tylko nadzieję, że nie usłyszy "martwe", bo z tym to nawet nie ma jak gadać. I to dosłownie! @Furaha

[Furaha]

-Może i tak- Jednak nie dał jednoznacznej odpowiedzi. Każdy miał trochę inne podejście do pewnych spraw. Szaman chciał nieść wsparcie i to mu wystarczało. Jeśli coś otrzymywał, godził się z tym ale sam nie prosił o coś innych.
-Tak, nigdy- Widział, ze ten nie mógł w to uwierzyć. Furaha nie zaprzeczał, że za młodu nie było łatwo ale koniec końców jest gdzie jest.
-Miałem możliwość i to nie raz, jednak nie o to chodzi w drodze jaką wybrałem- Cielesne uniesienia, zabawa czy miłość. To są trudne rzeczy. Ważne w życiu ale on musi mieć czysty umysł. Nie może pozwolić sobie aby przez coś takiego jego spojrzenie się zakrzywiło.
-Wszystko jedno- W końcu i tak idzie swa drogą i robi co uważał za odpowiednie, to co go uczono- Nigdy nie jestem sama, mam Imira ale i wiatr, który jest mym towarzyszem- Mogło to dziwnie brzmieć.

@Ignis

[Ignis]

Nie zaprzeczył, czyli coś w słowach Ignisa było, co Furaha uznał za słuszne! Nie żeby lew wątpił w swoje przekonania, ale widział w tym płomyczek własnej satysfakcji. W końcu dobry pancerz był jednym z najlepszych kompanów podróży!
- Czyli jednak! Przygarnąłbyś taki - Stwierdził Ignis szczerząc kiełki. Oczywiście w miłym kontekście, nieco dumnym, ale mimo wszystko przyjaznym. Aczkolwiek nadał nie potrafił uwierzyć, że Furaha nigdy nigdy tego nie zrobił! Jednakże nie wyglądał, aby mu to przeszkadzało, wręcz przeciwnie może dlatego był taki spokojny. Cóż... Ignis nie mógłby tego o sobie powiedzieć. Natomiast Ignis zapamięta sobie tą informację, może kiedyś mu się przyda. Chociażby, aby powiedzieć "Aha! Czyli Jednak!", w momencie kiedy dowie się, że Furaha ma dzieci.
- To jedno znam, aż za dobrze. Duch Płomieni oraz Ogień zawsze będą przy mnie nie ważne co bym nie zrobił, a ten drugi nawet nieodłączną częścią mnie. Swoją drogą jadłeś kiedyś pieczoną słoninę? - Powiedział Ignis, po czym zapytał. W sumie był ciekawy jego odpowiedzi. @Furaha

[Furaha]

Zaśmiał się idąc dalej z kompanem.
-Wiesz ja o nic nie proszę ale jak inni sami cos dają, to jest nie taktem odmawiać- Oczywiście nie oczekiwał czegokolwiek od innych. Po prostu głupio mu jest odmawiać kiedy widzi jak ci się cieszą i chcą tak bardzo coś dać.
-Moja linia na mnie wygaśnie- Ale duch żyć będzie wiecznie. W końcu żyjemy po to by później móc się albo odrodzić albo dołączyć do wielkich przodków.
-Ale nauki zostaną- W końcu nie jedną osobę uczył szamaństwa jak i medycznych sztuk.
-Dobrze mi się z tobą rozmawia- Przyznał w końcu do @Ignisa

[Ignis]

Coś przychodziło na myśl Ignisowi, takie stare lewkowe powiedzonko.
- Coś na zasadzie, jak dają to bierz, jak biją to uciekaj? - Zapytał się Furahy, aczkolwiek raczej trafił. No i w sumie, gdyby ktoś chciał mu coś dać, to raczej Ignis potrafiłby odmówić o tak po prostu. W końcu większość przedmiotów sobie sam tworzy, jednakże do niektórych potrzeba czegoś więcej niż precyzyjnych pazurów.
- Bardzo odważnie. W sumie teraz przyszła mi myśl. Czy jakbym cię związał i zmusił siłą do zrobienia sobie dzieciaków z lwicą, ale zrobiłbym to jako dobry przyjaciel, to byłbym zły i okrutny, czy może to już by się liczyło do bycia potworem? - Zaczął głośno myśleć, po czym roześmiał się pod koniec. Oczywiście nie planował czegoś takiego, ale pomyśleć nikt mu nie zabroni. Może szaman się jeszcze kiedyś przekona, żeby nie tylko nauki zostały po nim.
- Mi również przyjacielu. O wiele lepiej niż użeranie się ze stadami... - Powiedział, po czym stwierdził. Dla niego to była czarna magia, jak stada dostawały czasem do głowy. Jednakże to już nie był jego problem.
- Swoją drogą, jaki kamień szlachetny lubisz najbardziej? - Zapytał się go Ignis, a był tego ciekawy. @Furaha