Śmierć W Spojrzeniu, a W Uśmiechu Kły [Ragir x Ignis]

[Ignis]

Ignis nawet nie próbował zrozumieć skąd @Ragir ma takie pytanie.
- Po co? Ich marne jęki już niczego nie przywrócą... - Stwierdził przekonany bez krzty emocji w głosie, jakby to była oczywistość.
- Jednak złamanie ich wszystkich co do jednego jest o wiele bardziej satysfakcjonujące - Odparł, a jeśli trochę pocierpią po drodze, to Ignis nie będzie jakoś szczególnie nieszczęśliwy. Nie miał zamiaru pozwolić, aby wkradło się cokolwiek innego niż czysta nienawiść w ich stronę. Ruszył przed siebie, a im dalej biegł tym coraz wyraźniej wyłapywał zapach, co więcej zaczęły dochodzić do niego odgłosy rozmów. Był już blisko, czuł już ich krew, która splami jego łapy.

[Ragir]

-Czekaj!- Rzucił do Ignisa. Nie podobało mu się to co się z samcem stało. Nie wiedział tego, nie umie czytać w myślach ale może i ma błędne teraz spojrzenie. Zdawał mu się być całkiem inny, nie taki pełny chęci mordowania i sprawiania innym bólu. Zawsze narwany i chętny do walki ale to są inne sprawy. Nie sądził aby ten chciał go jakoś specjalnie słychać. Sam brązowy nie jest medykiem czy specjalistom od spraw z głową.
-Nim cokolwiek zrobisz i podejmiesz chce wiedzieć co sie z tobą stało- rzucił kiedy(jeśli miał możliwość) zastawił mu drogę.

@Ignis

[Ignis]

Czekać! Na co miał czekać! On miał już cel obrany, wystarczyło tylko tam iść i ładnie przeprowadzić wrogów na świat duchowy, przez wyboistą i najdłuższą drogą jaką był w stanie im zapewnić. Nim zdążył się rozpędzić, gdy już miał przeczucie, że są tuż tuż... @Ragir zaszedł mu drogę, chwila jego nieuwagi i by teraz leżał na nim...
- Ze mną..? Śmierć byłaby lepsza niż Zgaszenie Pierwotnego Płomienia! A to jedno z ich wielu grzechów... Spopielę ich za nie - Rzekł z rosnącą furią z każdym słowem, wyglądając za Bliznopyskiego, następnie po prostu obszedł lwa, jeśli ten się nie przesunął. Jego cel był już tak blisko...

[Ragir]

-Pierwotnego ognia nie da się zgasić- Warknął widząc zachowanie rudego i to, ze ten ani ma planach uspokojenia się a podąża tylko bezmyślną chęcią zemsty? Nie to nie jest nawet zemsta tylko coś innego. Nie pozwolił się wyminąć i kiedy ten chciał to uczynić postanowił go zatrzymać i skoczyć na niego tak by przewalić go na ziemię.
(pisz co mam zrobic)

@Ignis

Ragir wyrzuca 3d100:
18, 88, 61

[Ignis]

Rzut Obronny na Krzepę

Ignis wyrzuca 3d100:
73, 66, 9

> 1 sukces

Kiedy już myślał, że Ragir skończył z pytaniami i w końcu może iść wymierzyć sprawiedliwość, Jednak ten nadal stał mu na drodze, i w momencie kiedy pojął którą on wybrał stronę, rzucił się na niego. Powalając na ziemię. Aczkolwiek nie był całkowicie bezbronny. Co więcej był teraz jeszcze bardziej wściekły.
- Wrrr... A więc wybrałeś stronę! - Rzucił te słowa wypełnione gniewem i wściekłością, prosto w niego. Szczerząc kły i warcząc. Teraz nawet nie próbował ukrywać swojej rządzy zemsty a w oczach poza nienawiścią ukazał się charakterystyczny dla wojowników w amoku zwężenie źrenic. Dla Ignisa właśnie jego kumpel stał się kolejną przeszkodą. Nie miał zamiaru teraz przegrać! Odpłaci się mu z nawiązką! Im wszystkim... Postanowił odruchowo pieprznąć łapą z wyciągniętymi pazurami prosto w pysk lwa. A potem jeszcze raz! /12 obrażeń/

Atak w Ragira (Krzepa) Mod: - 10

Ignis wyrzuca 3d100:
52, 75, 33

> 2 sukcesy

Nawet później spróbował tylnymi kończynami zrzucić umięśnionego lwa z siebie, ale na nic to mu się zdało. Nie był w stanie odpowiednio zaprzeć się, aby to zrobić, nadal leżał warcząc i ukazując kły gotowe do odgryzienia czegoś!

Próba uwolnienia się (Krzepa)

Ignis wyrzuca 3d100:
29, 87, 84

> 1 sukces (porażka)

[Ragir]

krzepa

► Pokaż Spoiler

2 sukcesy były MG zepsuł

Ragir wyrzuca 3d100:
89, 68, 33

-Nie wybrałem strony, uspokój się- Warknął na samca. Broniąc się przy tym przed jego atakami. Wyglądał jakby na prawdę coś go opętało. Ragir chciał go ogłuszyć ale ten nie współpracował ani trochę.
-Ignis!- chciał spróbować dotrzeć go głębi ognistego-Ignis, którego znam nie zachowywał by się jak cała ta zgraja najeźdźców- Warkał jednak nie miał zamiaru go wypuścić. Nie na tyle na ile sie mu to powiedzie. Nie martwił się obrażeniami czy czymś takim. Bardziej martwił się o samca i jego stan.

[Ignis]

► Pokaż Spoiler

Ogłuszenie Wejdzie, czy nie? (Mod. -10)

Ignis wyrzuca 3d100:
42, 35, 99

>2 sukcesy

Ignis stanowczo nie miał zamiaru odpuścić, nawet jeśli lubił Ragira, teraz przygniatał go do ziemi, powstrzymując go przed jego planem na zemstę! Jeszcze go przekona, jak tylko rozerwie tamtych na strzępy!!!
- Wrr... Jestem goręjąco spokojny! - Warknął, w końcu jeszcze nie uznał go za zdrajcę. Tylko...
- Chcesz zgarnąć moją zemstę dla siebie! TAK... przejrzałem cię! - Rywala do jego zemsty! Nie pozwoli oby ten go ubiegł, tylko dlatego, że jest nieco starszy i pewnie bardziej doświadczony. Nie w tym życiu!

► Pokaż Spoiler

Próba zrzucenia Ragira z siebie (Mod. - 10)

Ignis wyrzuca 3d100:
94, 83, 76

> 0 Sukcesów

Wtedy również jeszcze spróbował zrzucić go z siebie, ale odczuł dziwne zmęczenie... Zupełnie jakby nie odpoczywał przez kilka dni, co mogło być prawdopodobne. Aczkolwiek dalej próbował, nawet jeśli lew nad nim zaparł się i nijak był wstanie go ruszyć. Jednak nie myślał aktualnie trzeźwo, aby spróbować inaczej.

► Pokaż Spoiler

A może chociaż walnięcie go łapą? (Mod. - 10)

Ignis wyrzuca 3d100:
47, 47, 67

> 2 sukcesy

- Nie Porównuj Mnie Do Nich! Wrr!!! - Warknął jeszcze bardziej wściekły niż przed chwilą, chcąc w pieprznąć go łapą za to bluźnierstwo, jak nie pokona go Siłą to zrobi to Siłą Gniewu! Nawet Ragir nie jest w stanie go wietrznie tutaj trzymać! W końcu wyjdzie na jego!

/Dobrze ci idzie @Ragir

[Ragir]

Wszystko działo się szybko. Brązowy nie miał zamiaru oklepywać czerwonego. Widział, ze ten jest zmęczony a jego obsesja nie jest ani trochę zdrowa. Może jak temu zabraknie sił, będzie mógł z nim porozmawiać, w normalny spokojny sposób? Na pewno nie pozwoli mu odejść i gonić za wiatrem. Nie miało to sensu.

[Ignis]

Długo gonił za zemstą, oj bardzo! Jednakże nie chciał przestać, pomimo zmęczenia jakie zaczynało narastać w nim, gdy przyszpilony do ziemi, nie mógł się ruszać. Czuł jak adrenalina opuszcza go, tak samo jak powoli świadomość. Wiercił się oczywiście dalej, warcząc, i próbując obić pysk Ragirowi, aby ten w końcu sobie odpuścił! Im bardziej się starał tym bardziej jego ruchy stawały się słabsze i mozolniejsze. W końcu jego świadomość zaczęła odpływać, warknął głośno, nie lubił przegrywać. Złapał swoimi pazurami za przedramiona @Ragira, po czym powoli jego uścisk zaczął się luzować.
- Niech cię... Ogień... - Warknął z pełnym gniewem, po czym opadł bezwładnie na ziemię.
- Pro...wa...dzi... - Wypowiedział ostatnie słowa, tracąc przytomność. Teraz był zdany na łaskę jego przyjaciela.

[Ragir]

Lew w końcu odpadł z sił. Kiedy ten opuścił uchwyt, Ragir odetchnął. Chwycił mocniej go za kark aby go trochę podrzucić. Aby zaraz uchylić się by ten wylądował na jego najpierw barkach. Łapy ugiął i szybko wyprostował aby trochę go podrzucić. Poprawił go siebie jeszcze chwytając zębami. Chwile się po siłował. W końcu Ignis to nie lwiątko, a nie chciał aby ten zleciła z niego. Chciał opuścić cmentarzysko. Ruszył w miejsce gdzie mógł znaleźć wodę i cień. Nie chciał go taśtać na tereny Lz, nie ważne czy one istniało czy nie. Skierował się do wodopoju bliżej swoich terenów. Wiedział, że to trochę czasu zajmie ale nie zostawi tutaj lwa. Nie jest takim draniem.
Kiedy dotarł do miejsca, zsunął go koło krzewu, które dawało mu dobry cień. Sam siadł obok aby go pilnować.