Za górami, za lasami...[Enasalin] (zakończone)

[Mistrz Gry]

Nim para guźców zdążyła się pozbierać, Enasalin już wzbijała się w kierunku ogromnego kamulca. Niestety nie udało jej się wzbić na tyle wysoko by od razu móc wdrapać się na sam szczyt, co gorsza lwica znalazła się w miejscu z którego dalsza wspinaczka wydawała się bardzo trudna. En instynktownie wbiła pazury w skałę jednak zdawała sobie sprawę, że lada chwila jej łapy osłabnął i ciężar jej ciała zacznie ją ciągnąć ku dołowi. Co gorsza biała nie była dłużej sama. Żądne zemsty świniaki świdrowały swoim spojrzeniem uczepioną skały lwicę i tylko czekały aż ta spadnie, żeby nadziać ją na swoje kły.

[Enasalin]

Enasalin uparcie dążyła do tego, żeby się na tą skałę jednak wspiąć. To już nawet nie była kwestia przeżycia tego starcia, ale osobistych ambicji i naprawdę napięła wszystkie mięśnie do granic możliwości, żeby się tylko pociągnąć i... może dalej pójdzie już łatwiej? Bo teraz to był tylko taki tam problem, ale Enasalin to nie jest jakaś miękka klucha, żeby się od razu poddawać przeciwnościom.


Mg wykonuje test zręczności:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
59, 90, 12

Interpretacja rzutów: jeden sukces

[Mistrz Gry]

Wiedziona nie tyle wolą przeżycia co życiowymi ambicjami biało futra lwica zaczęła powoli piąć się ku górze. Nie brakowało jej wiele do szczytu gdy nagle odstający fragment skały w który En przed chwilą wbiła swoje pazury nie wytrzymał i w mgnieniu oka jasna straciła punkt zaczepienia. Nim Enasalin zdążyła się czegoś porządnie chwycić znajdywała się już tak blisko ziemi, że na swoim zadku mogła poczuć oddech guźców. Co gorsza, po krótkiej ocenie sytuacji lwica doszła do wniosku, że ze swojej pozycji nie ma za bardzo czego się chwycić. I co teraz?

[Enasalin]

Cholera, zaklęła w myślach. Zostanie z podziurawionym tyłkiem tylko dla tak marnego posiłku to chuj, a nie handel, nie liczyła się z tymi cholernymi dzikami, to teraz ma.
Ale skoro chcą się bawić, to proszę bardzo.
Enasalin na ułamek sekundy zerknęła na dół tylko i wyłącznie po to, by ocenić jak daleko od niej są dupy tych wieprzy, po czym zaparła się tylnymi łapami o głaz i odbiła się od niego używając dokładnie tyle siły by zrzucić się wprost na plecy pana guźca. Z pazurami, rzecz jasna, od razu wbijając zęby (i pazury) w cokolwiek jej będzie bliżej zaraz po wylądowaniu.

► Pokaż Spoiler

MG wykonuje testy zręczności

Enasalin vs Pan guziec

Enasalin: Z-53

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
42, 24, 15

Pan guziec: Z-30

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
26, 41, 38

Interpretacja wyników: dwa sukcesy


Enasalin vs Pani guziec

Enasalin: Z-27(-50% za walkę z drugim przeciwnikiem)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
23, 33, 13

Pani guziec: Z-30

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
28, 39, 8

Interpretacja wyników: jeden sukces

Rzut na rodzaj rany dla pana guźca:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
30

Interpretacja rzutu: rana ciężka

rzut za obrażenia:

Mistrz Gry wyrzuca 1d10:
6

Rzut na rodzaj rany dla Enasalin:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
53

Interpretacja rzutu: rana lekka

rzut za obrażenia:

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
4

Podsumowanie:
Enasalin -6 HP
Pan guziec -16HP

[Mistrz Gry]

Lwicy udało się wskoczyć na grzbiet Pana guźca, przygnieść go do ziemi a następnie zatopić w nim swoje kły. Świniak wydał z siebie rozpaczliwy kwik i zdawać by się mogło, że jego los jest już przesądzony, jednak Pani guźcowa nie miała zamiaru porzucać go na pastwę Enasalin.
Zaszarżowała na nią i żeby uniknąć nadziania na jej kły, białofutra musiał zeskoczyć ze świniaka, dzięki czemu skończyło się na lekkim zadrapaniu na lewym boku. Kiedy lwica podniosła się na cztery łapy, mogła dostrzec jak prosiaki mierzą w jej stronę kłami, jednak nie sprawiały wrażenia jakby lada chwila miały ruszyć do ataku. Czyżby zamierzały dać lwicy odejść?

[Enasalin]

Ouć. Bolało. Znaczy, może nie tak bardzo te kły, co fakt, że jej plan odniósł tylko sukces w połowie. No i jeszcze się cała ubrudziła, pech. Teraz bliżej jej do lwioziemki z tym brudnym futrem.
Co te parchlaki knują.
Enasalin wodziła po niech wzrokiem. Przez sekundę. Celowo doprowadziły do impasu? Teraz musiałaby znów bawić się w uniki aż miałaby ponownie jakąś szansę na zadanie obrażeń, a te stoją jak wryte.
- Już wam się znudziło?
Fuknęła na nich, nie ruszając się z miejsca. Mogła teraz jedynie unikać i tyle. Frontalny atak w tym wypadku nie wchodził w grę.

[Mistrz Gry]

Najwyraźniej świniaki straciły ochotę na walkę bo zamiast szarżować na lwicę, jedynie wlepiały w nią gniewne spojrzenia. W odpowiedzina jej słowa wymiezył w jej kierunku kłami, ale póki co nie ruszały się z miejsca. Pozwalały jej odejść, czy to może tylko taki podstęp?

[Enasalin]

- Tępe świniaki przodem. Śmiało. Ja już mam co jeść.
Wyszczerzyła zęby. Ten trochę mniejszy od nich świniak w zupełności wystarczał jej na kilka kolacji, bo przecież nie miała się z kim dzielić (na szczęście). A te dwa? No pojawiły się, to zareagowała i tyle. Jak zamierzają się pogodzić już ze śmiercią ich dzieciaka to tym lepiej, a jak nie... no mogą bawić się tak do białego rana.
Wyprostowała się, unosząc dumnie łeb ku górze.

[Mistrz Gry]

Na jej słowa guźce wymierzyły w jej kierunku kłami i zdawać by się mogło, że lada chwila rozpoczną szarżę. Tak się jednak nie stał i po kilkunasty sekundach lustrowania lwicy nienawistnymi spojrzeniami, guźce spuściły łby i ruszyły w swoją stronę. Prawdopodobnie uznały, że bez sensu jest narażać się dla i tak martwego już młodego. W końcu mieli jeszcze cała gromadkę prosiaków, no chyba, że pod ich nieobecność coś zdążyło je zeżreć. Mniejsza.
Enasalin obserwowała jak guźce oddalają się w kierunku sadzawki przy której białofutra dorwała ich młode.

ZT

Enasalin zdobywa 31 PD (9 do krzepy, 21 do zręczności, 1 do percepcji)