Do szczytu marzeń coraz bliżej? [Enasalin & Shimo]

[Shimo]

Zaśmiała się w jego głowie. Wszystko z powodu Enasalin. Pewnie gdyby nie była jedynie wytworem wyobraźni Shimo, świetnie by się panie dogadały. Może dlatego samiec nie miał kłopotów z podporządkowaniem się nieco przerażającej czasami samicy? W końcu zawsze jakiejś usługiwał, nawet jeśli nie była realna i materialna...
- Znaczy... - chrząknął, próbując zabrzmieć poważnie, a nie jak tłumaczący się nastolatek któremu odrobina czułości zakręciła w głowie.
- Czekam na polecenie odmaszerowania Mistrzyni. Chyba, że potrzebujesz mnie pani do czegoś? - spytał jeszcze, w nadziei że jakoś z tego wybrnął.
Było pięknie, Enasalin teraz powie, że ma sobie iść i nie dość, że nie przyzna się, że nabrał na nią ochoty, to jeszcze wyjdzie na posłusznego podwładnego. Dwie pieczenie na jednym ogniu. Spojrzał na nią poważnie, próbując powstrzymać się od nadmiernego myślenia. A przyszlo mu to całkiem łatwo, bo głowę znowu zajęła ONA, wraz ze swoimi setkami obelg, złośliwości i szyder.

[Enasalin]

Zmieszanie w jakie wprawiła Shimo ją rozbawiał. Pobawiłaby się nim jeszcze trochę, ale widać, że ten się tego bał jakby miał kija w tyłku. No cóż, chyba nie będzie się znęcać nad nowym członkiem stada, prawda? Jeszcze im się oboje spodoba.
- Przydałby mi się ktoś do grzania mojego tyłka w jaskini...
Odczekała chwilę, tylko i wyłącznie dlatego, że chciała zobaczyć, co on na tak bezpośrednia propozycję. A potem się głośno zaśmiała.
- Żartuję. Możesz iść, znaleźć sobie jakiś miły kącik w górskich jaskiniach, czy na co tam masz ochotę.
Po tych słowach ponaglająco machnęła na niego łapą, dając jasny sygnał, że może już sobie iść.

[Shimo]

Słysząc propozycję Enasalin o mało się nie zachłysnął. Akurat przełykał ślinę. Na szczęśćie w porę opanował sytuację i obeszło się bez większych kompromitacji niż do tej pory. Zaraz jednak obróciła wszystko w żart. Nieco go to rozczarowało. Już zaczynał sobie coś w głowie roić. Skłonił łbem.
- Jakbyś zaś zmieniła zdanie co do grzania tyłka w jaskini, wiesz gdzie mnie szukać - rzucił obojętnie, po czym skłonił się jej nisko i ruszył przed siebie.
- ALEŻ Z CIEBIE IDIOTA, LASKA DRZE Z CIEBIE ŁACHA A TY SIĘ DAJESZ NABRAĆ JAK PIERWSZY LEPSZY - zaśmiała się w jego głowie ONA.
Potrzepał łbem, warcząc coś do siebie, pewnie jakieś nieładne przekleństwo, ale nie uciszyło to głosu lecz tylko sprawiło, że śmiał się głośniej i jakby bardziej dokuczliwie. Gdyby mógł się jej pozbyć, już mu przecież nie była potrzebna... Chyba?

z/t