Szkarłat futra wraz z brązem jesieni [Laishia, Tendai]

[Tendai]

-Mogę cie poduczyć, ja tam umiem dobrze- W końcu u nas w stadzie i naszych terenach jest dość sporo tej całej wody. Ja osobiście jednak lubiłem pływać, dobrze to wyrabiało mięśnie i łapy i w ogóle.
-Tam dalej będzie bardziej zielono- W końcu ta część naszych ziem była raczej sawannowa, tak trawiasta.

[Laishia]

- Nie zgłaszam sprzeciwu. - Przydałby się jakiś nauczyciel poza Shamarem, w końcu on nie mógł nauczyć jej wszystkiego. Sam pewnie we wszystkim nie był doskonały, co zaczęła zauważać dopiero z wiekiem. Jako maluch widziała w nim potężnego lwa, któremu lepiej nie podpaść i o ile jakoś bardzo zdania nie zmieniła, to wiedziała, że ma on słabe punkty.
Słysząc o bardziej zielonych terenach, wyprzedziła trochę Tendaia by szybciej tam dotrzeć. Znudził jej się już obecny krajobraz. Do tego chciało jej się pić, a skoro wodospad to i woda.
- Długo tu mieszkasz? - Urodził się w stadzie? A może dołączył?

@Tendai

[Tendai]

Na szczycie woda nie jest bardzo głęboka wiec nie powinno być problemu- Przynajmniej mnie się tak zdawało. Było to dobre miejsce na nauki. Kaskada nie ma jakiegoś wielkiego nurty i dobrze się do tego sprawdzała.
Lada moment i będą te ładniejsze tereny. Zrównałem się z lwicą.
-Tak, urodziłem sie tutaj- Czułem z tego powodu dużą dumę. Dzięki temu też byłem stadu w pełni oddany i znałem ziemie stada bardzo dobrze. Od małego robiłem sobie już... wycieczki krajoznawcze. Nie pamiętam o wędrówce na te ziemie i pierwotnych ale moze to dobrze.

[Laishia]

Jakby była głęboka, to Laika z pewnością szybko zrezygnowałaby z nauki. Była samoukiem jeśli chodziło o pływanie, więc polegała raczej na instynkcie niż jakiejś sensownej technice. Nie miała też wystarczającego zaufania do nowopoznanego lwa, by tak po prostu wystawić się na niebezpieczeństwo licząc, że z nim jest bezpieczna. Z drugiej strony chciała się nauczyć.
Zastanawiała się nad tym po drodze. W sumie znajdowała się dość mało bezpiecznej sytuacji już teraz, więc co jej szkodzi... albo po co bardziej się narażać. Mimo wszystko chyba "co mi szkodzi" zdawało się ja jakoś bardziej przekonywać.
- Duże jest twoje stado? - Czyli miał tu też rodzinę z krwi. Więc jednak Laika była wyjątkiem, normalnie rodzina nie robi maluchom tego co jej zrobiono.

@Tendai

[Tendai]

-Nie wiem jak duże sa inne, więc trudno mi powiedzieć ale chyba nie- Nie uważałem abyśmy byli jacyś wielcy. Dużo było u nas dzieciaków ale nie chciałem jej tego mówić. Jakoś tak trochę przypadł.
-Uważaj na lwioziemców- wolałem ja ostrzec przed tymi barbarzyńcami- zabili mi ojca- Nadal uważałem, ze on neigh zrobił niczego złego, a tylko te parszywe lwy go w cos wkopały. Szukali jakiś wymówek aby tylko go zabić i jeszcze żądać od nas jakiś zapłat. parszywcy.
-Schwytali go, a potem okaleczyli. Potem od nas chcieli byśmy im zapłacili za niego i za te niby... leczenie- Nie wierzyłem im. Nie przyprowadzili nawet go wtedy na spotkanie. Pewnie już wtedy był martwy a oni myśleli, ze jesteśmy idiotami, ze zapłacimy od tak, wierząc im an słowo.

[Laishia]

Nie duże stado, w sumie sama nawet nie określiła sobie jakie to dla niej by było małe, czy tam duże. Uznała jednak, że skoro Tendai mówi, że nie duże, to nie jest to jakaś chorda i właściwe to było dla niej istotne.
- Przykro mi. - Zmarszczyła nos i spojrzała na niego ze współczuciem. Nie wyobrażała sobie co by zrobiła, gdyby ktoś skrzywdził Shamara. Odebrano by jej wtedy jedyną rodzinę, nie miała nikogo innego. Zapewne sytuacja Tendaia była inna niż jej, jednak z pewnością utrata bolała tak samo. Podeszła bliżej i otarła się pyskiem o bok jego szyi.
Nie chciała oceniać obu stron, znając jedynie wersję jednej, nie mogła jednak zupełnie zignorować usłyszanych słow. Mimowolnie narodziła się w niej większą nieufność do stada, którego przecież nigdy nie poznała, nawet żadnego z jego członków, chyba. W sumie nie pytała każdego napotkanego lwa czy należy do jakiegoś stada.

@Tendai

[Tendai]

-Dzięki- Wziąłem głębszy wdech- No ale nic.. nie am co żyć przeszłością- powiedziałem z lekkim uśmiechem. Nie ufałem już lwioziemców. Nie przekona mnie nikt z nich swych dobrych intencjach.
W końcu wkroczyliśmy na zielone tereny a niedaleko było już widać szczyt kaskady od tyłu. nie robiło to wrażenia, gdyż byliśmy na jej szczycie na stronie jeszcze dalej.

@Laishia

[Laishia]

Ona swoją żyła. Już mniej, nawet czasem udawało się zapomnieć, ale doświadczenia z najmłodszych lat kładły się cieniem na jej postrzeganiu świata. Nie mogła, a może bała się porzucić wiarę w to, ze nikt jej nie chce. W ten sposób chroniła się przed późniejszymi rozczarowaniami.
Rzeczywiście było jak mówił. Po krótkim marszu pod łapami poczuła pierwsze zielone źdźbła, a kilka kroków dalej zrobiło się całkiem zielono. Zauroczona nowym krajobrazem wybiegła trochę do przodu i skoczyła na trawę, by wylądować na niej płasko brzuchem. Przeturlała się na plecy i spojrzała w górę. Ładnie tu było.

@Tendai

[Tendai]

Zaśmiałem się, widząc jak lwica się zachowuje na widok zieleni jaka nas zaczęła otaczać.
-Podoba się?- Zapytałem lekko szczerzą ząbki do niej. Przeciągnąłem się lekko i poszedłem do niej. No w końcu w domu. Nie lubiłem opuszczać terenów stada bez potrzeby. Patrząc an lwice skoczyłem na nią ale tak by nie zrobić jej krzywdy.
-No to teraz jesteś moja! zjem cię- Dodałem z duma i zabrałem się za miętolenie jej ucha.

[Laishia]

- Podoba. - Leżała tak sobie i nawet rozluźniła się na tyle by przymknąć powieki, gdy tu nagle nad jej głową pojawił się cień. Po otwarciu oczy widziała już tylko szkarłatną sierść, tak podobną do swojej, że dopiero ciężar ciała jaki na niej spoczywał, uświadomił ją, że ta sierść nie należy do niej.
- Halo, halo. Ja się nie zgadzam. - Słowa przerywał jej śmiech. Zaczęła kopać go dolnymi kończynami, tak by jakoś uwolnić choć część ciała i móc zrzucić samca, albo co bardziej prawdopodobne, wyczołgać się spod niego. Leżenie na plecach niestety nie ułatwiało sprawy, więc pierwsze co zrobiła, to jakoś przerzuciła dolną część ciała na bok.
Warknęła czując jak miętoli jej ucho i zaczęła machać łbem. W końcu po prostu chwyciła go kłami za łape, na tyle delikatnie by nie zrobić mu krzywdy, ale by przesunąć ją trochę. Jednocześnie próbowała odepchnąć się d niego wszystkimi czterema lapami.

@Tendai