Kisasi - Audiencja I

[Narie]

Na miejsce spotkania z beżową księżniczka obrała niewielką polanę w Lesie Namorzynowym. Zbliżało się południe, a pogoda tego dnia wydawała się doprawdy doskonała. Kto by pomyślał, że jeszcze powtórzy swoje spotkania z Lwiej Ziemi, ale w tak innych okolicznościach. Przede wszystkim, tym razem nie była sama. Posłała Hakiemu niepewny uśmiech i odetchnęła głęboko, próbując opanować stres, który napłynął nagle niewiadomo skąd.

@Haki
@Kisasi

[Haki]

Haki odwzajemnił uśmiech a jego wesołe spojrzenie zdawało się mówić: spokojnie, wszystko będzie dobrze. Oczywiście była to jedynie umiejętnie przywdziana maska bo sam brązowy trochę się denerwował. W końcu jeszcze nią tak dawno był jedynie prostym lwem, który włóczył się po krainie bez żadnego celu. Teraz był lordem i miał własne ziemie a na dodatek lada chwila miał udzielić audiencji. Co się z nim porobiło?

[Kisasi]

Powolnym krokiem skierowała się na spotkanie. Poza Berghi, która osobiście przyjęła ja do stada, Kisasi dowiedziała się, ze jedną z ważniejszych osób, praktycznie drugą co do ważności była jeszcze druga lwica, tak zwana Ksieżniczka. Wypadałoby ją w końcu poznać.
I tak oto zjawiła się na umówionej audiencji. Trochę się denerwowała, nie miała w życiu zbytnio do czynienia z innymi, a chciała przecież wypaść dobrze. Chyba po prostu skupi się na praktycznej, odbojowej zadaniowości - chyba jedynym co jej wychodziło. Jej oczom ukazała się brązowa, zielonooka lwica, widocznie młodsza od niej oraz samiec o bardzo podobnym wyglądzie. Jakaś rodzina? Dowie się później.
Podchodząc do nich skłoniła się. Chciała coś powiedzieć, ale ze wszystkich powitań jakie przewinęły się przez jej głowę nic nie brzmiało zbyt dobrze, wiec milczała.

[Narie]

Widząc lwicę, Narie posłała jej uprzejmy uśmiech i skinęła głową z szacunkiem.
- Witaj, Kisasi. Cieszę się, że przybyłaś - zaczęła raczej ciepłym tonem.
- Jako, że chyba nie miałyśmy wcześniej okazji się spotkać, pozwól, że się przedstawię. Jestem Narie, córka Kiary i Kovu, Księżniczka Królestwa Końca Burzy, a oto mój małżonek, Lord Haki. - Przy ostatnich słowach usunęła się nieco w bok i wskazała nosem na brązowego.

[Kisasi]

Co?!
Teraz to ja kompletnie zatkało. Oczywiście już dawno pogodziła się z faktem, że ojciec jej nie uznaje i że układa sobie życie z księżniczką Lwiej Ziemi. Łaskawi państwo pozwolili jej nawet żyć w ich stadzie. Zdawała sobie również sprawę, że prędzej czy później królewskie małżeństwo zostanie obdarzone wyczekiwanym owocem swojej miłości, ale wiedzieć, a mięć przed sobą swoją przyrodnią siostrę to dwie zupełnie różne rzeczy.
W co ona się teraz wpakowała? Co z nią teraz będzie?
Stała jak wryta gapiąc się w Narie na tyle długo, ze ciężko było nie zauważyć tej niezręcznej ciszy.
W końcu Kisasi wysiliła się by spojrzeć na Hakiego i posłać mu lekki uśmiech ze skinieniem głowy po czym odwróciła wzrok na Narie i wzięła głęboki oddech.
- Przybyłam jak mi polecono - Powiedziała w końcu starając się, chyba nawet niezbyt umiejętnie, utrzymać nerwy na wodzy.

[Haki]

Haki również posłał lwicy delikatny ukłon po czym wysłuchał krótkiej przemowy Narie. Dość krótka odpowiedź jaka padły z jej pyska oraz całokształt jej zachowania dały Lordowi do zrozumienia, że lwica stresuje się tym spotkaniem.
-Spokojnie moja droga, nie ma powodów do nerwów. Nie gryziemy- zażartował, po czym posłał Kis przyjacielski uśmiech. Przyglądając się jej Haki dostrzegł coś co z początku delikatnie go zaniepokoiło. Kisasi miała niemal identyczne oczy jak Narie.
-Wybacz moja ciekawość, byłaś może kiedyś na Lwiej Ziemi? - zapytał starając się zachować wesołe brzmienie głosu.

[Kisasi]

Cały czas stała na baczność starając się panować nad sobą i zachować kamienną twarz. Na razie nie doczekała się odpowiedzi ze strony Narie, ale ciężko było jej w tym stanie wyczytać, czy drugą lwicą targają takie same emocje jak nią. Pewnie nie, pewnie z niczego nie zdaje sobie sprawy.
- Nie - Wyrwało je sie na pytanie samca. Odruchowo chciała uniknąć pytania o Lwią Ziemię, ale uznała, ze jeśli mają być stadem to nie ma co kłamać - ...znaczy, tak, ale krótko. Bardzo krótko. - Choć za tamtych czasów wydawało się, ze zanim w końcu odeszła od lwioziemców minęła wieczność...
- Wywodzę się ze Złej Ziemi, ale byłam zbyt młoda żeby pamiętać cokolwiek. Nie mam nic wspólnego z tymi stadami - Dodała po głębokim oddechu. Przynajmniej drugie zdanie było prawdą. Pamiętała Lwią Ziemię, pamiętała, choć mgliście, babkę Zirę i doskonale wiedziała kim jest, ale nie chciała mieć nic wspólnego ze swoją przeszłością. Jej przeszłość z resztą też nie chciała mieć nic wspólnego z nią.

[Narie]

Księżniczka nieznacznie zmarszczyła brwi. Zachowanie lwicy w istocie było dość dziwne. Czyżby kiedyś się znały, tylko o tym nie pamiętała? A może nie chodziło o nią tylko o jej rodziców?
- Niestety obawiam się, że nie pamiętam, byśmy się tam wcześniej spotkały. Lecz może masz na Lwiej Ziemi jakiś krewnych? Całkiem niedawno tam gościłam i chętnie przekazałabyś ci, jak im się powodzi. - a przy okazji bardzo chętnie dowiedziałabym się trochę więcej, bo wydajesz się mieć z tymi stadami zaiste interesującą historię.

[Haki]

-Zła Ziemia powiadasz, cóż, nie słyszałem najlepszych słów o tamtym miejscu- odparł na jej słowa.
-Ja na Lwiej zabawiłem nieco dłużej jednak przegnały mnie stamtąd wojny domowe i od tamtego momentu podróżowałem po świecie- powiedział, jednocześnie posyłając lwicy delikatny uśmiech. Dopiero słowa Narie nieco zbiły go z tropu. Dlaczego tak interesowała się jej krewnymi? Chociaż, jeżeli połączyć to z faktem, że występują pomiędzy nimi podobieństwa, można było dojść do dość ciekawych wniosków.

[Kisasi]

Już myślała, że jakoś wybrnęła stosując wymijające odpowiedzi, które miała nadzieję usatysfakcjonują jej rozmówców, ale zamiast tego posypały się kolejne niewygodne pytania.
Ona wie
Może powinna im powiedzieć? W stadzie gdzie królowa była powiązana z Lwią Ziemią a księżniczką była jej siostra nie da się trzymać swojego pochodzenia zbyt długo w tajemnicy.
I tak by się dowiedzieli
Brązowa usiadła. Czuła że jej rozdygotane łapy już dłużej nie wytrzymają. Odwróciła wzrok od pary, widząc ich spojrzenia też nie będzie w stanie opowiedzieć wszystkiego co chciała.
- Nie mam żadnej rodziny której by na mnie zależało. Dla Złoziemców jestem zdrajcą, dla Lwiej Ziemi jestem kimś kto nigdy nie powinien istnieć. - Zaczęła biorąc kolejny głęboki oddech. - Dlatego żaden z nich o tym nie mówi. Jeszcze na Złej Ziemi król Kovu miał dzieci, które miały być zabezpieczeniem w razie jego śmierci. Wiecie jak było dalej... - Przerwała czując że łamie się jej głos. Nawet nie na wspomnienie tego co się działo. Było minęło. Ale wiadomość o bękartach Kovu była dla nich czymś nowym, Kisasi bała się jak na to zareagują. Jak zareagują na nią. -Nikt o mnie nie wspominał kiedy odeszłam. Nawet nie mam im tego za złe, każdy chciał żyć własnym życiem zamiast pamiętać do czego zmuszała ich Zira. Ja też. - Dodała nie podnosząc wzroku.