Rozłożyste Akacje

[Davu]

Od kiedy matka wyszła na polowanie minęło dosyć sporo czasu. Zbyt sporo. Pierwsza zaniepokoiła się jego siostra, potem gdy ona nie wracała, Davu miał straszny dylemat - zostać w bezpiecznej jaskini czy wybrać się na poszukiwania swojej rodziny? W końcu tęsknota wygrała, a z resztą to on był w tej rodzinie (jedynym!) samcem, musi być odważny i zadbać o swoje rodzeństwo i matkę.
Niestety młody lewek niezbyt skutecznie podjął trop i przez wiele dni błąkał się aż w końcu stracił nadzieję, że jeszcze kiedykolwiek ujrzy swoja rodzinę. Zmienił więc cel wędrówki na poszukiwanie jakiś dobrych lwów które mogłyby mu pomóc i towarzyszyć w drodze do dorosłości. Przecież jeszcze nie nauczył się nawet dobrze polować, jaszczurki i myszy nie wystarczą mu na długo.
Po kolejnym dniu tułaczki poszedł odpocząć pod wielką akacją. Opadł z rezygnacją na ziemię i zaczął bez wielkiego entuzjazmu bawić się kamykiem, trącając go leniwie przednimi łapami. W jego oczach pojawiły się łzy, tęsknił za mamą, tęsknił nawet za głupia siostrą, nie miał już nikogo. Pociągnął smętnie nosem usiłując skupić swoje myśli na kamyku, lepsze to niż się poryczeć...

[Mjuvi]

Mjuvi z córką Jasiri ruszyli w kierunku rozłożystych akacji wtedy zauważył w horyzoncie brązowe lwiątko, które kogoś trochę przypominało ale nie wiedział tak naprawdę kogo ale rysy przypominały jego kuzyna Nazmira. Spokojnie przyglądał się młodemu na tyle, żeby zagadać. Po chwili poprosił córkę żeby tutaj została, bo chce sam zbadać jedną rzecz. Potem podszedł do młodziaka.
- Witaj, czemu jesteś tutaj sam? - spytał się z ciekawości do lwiątka.

[Davu]

Tak mocno skupił się na bezsensownej czynności, że aż prawie podskoczył gdy nagle odezwał się do niego jakiś obcy lew. Usiadł i wypiął dumnie pierś starając się wyglądać o wiele śmielej i odważniej niż w rzeczywistości.
- Ja... - Nawet nie był w tym momencie pewny jak się przedstawić - Szukam stada do którego mogę dołączyć. - A nóż ten lew jest tutejszy i przygarną go do stada?

[Mjuvi]

Mjuvi spokojnie spoglądał się na młodego. W takim momencie usłyszał jakby zawachanie w głosie. Na to wygląda że czuł się pewnie nie swojo az do momentu usłyszał jego słowa kolejne.
- Szukasz stada, to chętnie Lwia Ziemia Cię przyjmę. Mogłbym Cię wziąć pod swoje skrzydła i nauczyć przydatnych rzeczy - odparł krótko, nadal miał dziwne przeczucia wobec tego lwiątka.
- Bardzo mi kogoś przypominasz - odpowiedział krótko do niego.

[Davu]

- Na prawdę?! - Ucieszył się. W końcu znalazł jakieś stado? Jakąś nową rodzinę? Oczywiście dalej tęsknił za mamą i siostrą, może jak będzie trochę starszy to ich poszuka, ale teraz najbardziej brakowało mu towarzystwa i jakiegoś takiego poczucia ciepła i bezpieczeństwa jakie dawało mu stado które ten białogrzywy lew mu obiecał.
Zauważył, ze samiec mu sie przygląda. Davu tez mu się przyjrzał, ale nie było możliwości żeby go znał, nigdy nie poznał żadnego dorosłego samca, nawet własnego ojca.

[Mjuvi]

- Naprawdę - rzekł w kierunku młodego. Najwyrazniej młody musiał zgubić swoją mamę i rodzeństwo o ile miał rzecz biorąc. Spokojnie pomyślał że mógłby wziąć pod opiekę.
- Na dobrą sprawę mógłbym być dla Ciebie wujkiem lub przybranym ojcem o ile byś zechciał - odparł krótko do Davu.
- A tak w ogóle jestem Mjuvi - rzekł ze spokojem przedstawiając swoje imię, mając nadzieje że pozna jego. - Miałbyś przybrane rodzeństwo, moją córkę która ma na imię Jasiri - rzekł przyjaznie do niego.

[Davu]

- Super! Gdzie jest? Mogę ja poznać? I resztę stada? Mieszkacie tutaj? - Prawie jednym tchem zasypał Mjuviego pytaniami. Był tak podekscytowany wizją nowej rodziny, że nie był w stanie zebrać spójnej wypowiedzi.
- Jestem Davu - Przedstawił się jeszcze. W końcu teraz mają być rodziną, więc lew też musi poznać jego imie.

[Mjuvi]

- Hmmm... jeśli chcesz możesz iść z nami w kierunku Lwiej Skały, może będzie tam jeden z Kanclerzy, żeby Cię przyjął do stada Lwiej Ziemi bo jesteśmy na ich terenach. Tak możesz ją poznać jak najbardziej - rzekł ze spokojnym głosem, widząc radość u Davu. - Tak mieszkamy jak najbardziej ale na Lwiej Skale, możesz z nami zamieszkać - rzekł słysząc jego imię.
- Ładne imię - rzekł krótko.

[Jasiri]

Jasiri, jak to Jasiri, znów oddaliła się od swego ojca. Ciekawość przezwyciężyła zdrowy rozsądek. A przecież chwilę temu widziała coś, czego nie powinna. Mimo wszystko i tym razem udało jej się dotrzeć do rodzica w jednym kawałku. Widok, który zastała, wcale jej nie zaskoczył. Prawdę mówiąc, zainteresował ją.
- Cześć - przywitała się z Davu, odzyskując humor. - Jestem Jasiri~ Mieszkasz tutaj?
Standardowe pytanie młódki, ale o co innego miałaby wypytywać? Była na terenach, których nie znała. Naturalnie, że szukała potencjalnych członków stada. Ale czy do niego dołączy... nie była tego całkowicie pewna. Miała mieszane odczucia.

[Davu]

-Super! Idziemy? - Zawołał entuzjastycznie podskakując i popędzając samca do drogi gdy w pobliżu zjawiła się lwiczka. Pewnie też ze stada - pomyślał.
- Czesć, jestem Davu. Właśnie idziemy pod Lwią Skałę, żebym dołączył do stada - Pochwalił się dumnie.