Jezioro

[Nana]

Ciężko było powiedzieć by Nana uwierzyła w to co mówi hiena. Owszem nie przyznała się jak widziała gdy tamta rozmawiała z lwem i to dość swobodnie bo się rozeszli bez ewidentnego pośpiechu. Chester tez mówił o domu zniszczonym przez lwy, czyżby pochodzili oni z jednego klanu? W każdym razie początkowa historia wydawała się być podobna. Brakowało jej w tej momencie Alfajiri ona wiedziałaby jak postąpić. Nana jednak należała do tych bardzo nieufnych, szczególnie po ostatnich przejściach.
- Nie ma w pobliżu żadnych hienich klanów. - Odparła po części zgodnie z prawdą. Trójka hien to jeszcze nie klan tylko grupa. Starała się ostrożnie dobierać słowa w rozmowie z tą nieznajomą. Równie dobrze mógłby to być szpieg na usługach lwioziemskich lwów. Dalej nie rozwiązała do końca zagadki tajemniczego zniknięcia jej sióstr. A nieznajoma która nawet nie raczyła się przedstawić nie przemyślała tego, iż mówiąc że nie przepada za kotowatymi to również przyznała nie zdając sobie z tego sprawy, że nie przepada za własnym gatunkiem. - Ja tylko zbieram rośliny. - Dodała chcąc zmienić temat.

[Mistrz Gry]

Cóż na nieszczęście Astrid, nieznajoma jakoś nie podchwyciła tematu, wyglądało na to, że była zbyt nieufna. Hiena pokręciła lekko łbem z rozczarowaniem. Miała wrażenie, że raczej nic z tej rozmowy nie wyciągnie, ale jeszcze nie chciała się poddać. A nuż jej rozmówczyni zdradzi coś nieumyślnie.
- Rozumiem, to trochę szkoda, ale nie zamierzam się poddawać. Rośliny? A jakież to? Czyżbyś była jakąś znachorką? Zawsze bardzo mnie ten temat interesował, całkiem sporo się nauczyłam od świetnego zielarza z którym długi czas mieszkałam - podjęła nowy temat, nawet nie uciekając się do kłamstwa. Rzeczywiście interesowały ją rośliny i rzeczywiście długi czas spędziła mieszkając z Teliasem, który był doskonałym znawcą substancji rodzajów wszelakich, poza tym nawet przebywający wciąż gdzieś w okolicy Leman co nieco o ziołach wiedział.

[Nana]

Hiena była dość upierdliwa, nie widziała, że Nana nie miała najmniejszej ochoty przedłużać tej pogawędki? Uniosła wzrok ku niebu żałując, że zjechała na temat roślin. Mimo, że bardzo lubiła zioła i mogłaby o nich gawędzić godzinami, to jednak obca, nie wzbudzała w niej pozytywnych odczuć.
- Można tak to ująć. Wzdłuż brzegu rośnie sporo kocanki, zbliża się pora deszczowa, sezon przeziębień. Dobrze porobić sobie zapasy, zanim woda wyleje z brzegów i pokryje całe plantacje. Mówisz, że sporo się nauczyłaś. Czy jest w tym coś co wykracza ponad podstawy?- Skoro już zabrneły w ten temat to nie zaszkodzi zapytać a może się jednak okaże, że obca nauczy ją czegoś nowego. I może spojrzy na nią bardziej przychylnym wzrokiem.

[Mistrz Gry]

No cóż przynajmniej udało im się znaleźć jakikolwiek wspólny temat. Niechęć do pogaduszek promieniowała z obcej hieny jak arogancja z Lemana, ale Astrid lubiła tego rodzaju wyzwania, przynajmniej miała do kogo otworzyć pysk.
- Cóż zależy jak zdefiniujesz podstawy, wyspecjalizowałam się swego czasu przygotowywaniu naparu z Psoralii oraz miałam okazję współpracować z szamanem w zbiorach kory sandałowca, ogólnie lubuję się w tej części zielnika wpływającej na umysł zwierząt -odpowiedziała, całkowicie szczerze i głosem pełnym pasji. Najłatwiej ukryć swój prawdziwy cel pod warstwą szczerej niezaprzeczalnej prawdy.

[Nana]

Podstawy czyli to co szanowny medyk i szaman powinien wiedzieć o swoim fachu. Wpływanie na podświadomość innych to często bagatelizowany a zarazem jedna z najniebezpieczniejszych dziedzin. Nigdy nie ma się do końca pewności jak określony specyfik podziała na dany gatunek.
- Dość złożony i trudny kierunek obrałaś. Na mnie już pora, oddaliłam się od swojego legowiska a chciałabym wrócić przed zmrokiem. Miło się gawędziło, życzę owocnych eksperymentów i niegasnącej pasji, która zadziała jak siła napędowa. - Zastanowiła się przez chwilę czy powinna coś jeszcze bezimiennej hienie dodać. Zmarszczyła przy tym brwi i pysk co mogło wyglądać nieco groteskowo. nic jednak więcej nie powiedziała. Skłoniła łbem i postanowiła odejść jeśli przylepa jej na to pozwoli.
z/t?

[Mistrz Gry]

Niestety los zdawał się tym razem nie sprzyjać Astrid i obca hiena wciąż nie chciała się otworzyć i zdradzić czegoś więcej. Niestety wraz z Lemanem nie mieli czasu, by dalej ją przepytywać. Protegowana Wodza skinęła swej rozmówczyni łbem i uśmiechnęła się lekko.
- Niech i Tobie sztuka zaklęta w roślinach służy po wsze czasy, bywaj -odpowiedziała wesoło i poczekała, aż obca odejdzie. Chwilę później pod łapami błysnęły jej lśniące łuski Lemana, który widocznie wszystko podsłuchiwał, gdyż błyskawicznie wskazał jej pakunek ze śmiertelną trucizną i mruknął coś o tym, że tu niczego nie zdziałają. Musieli znaleźć bardziej uczęszczany wodopój. Po krótkiej naradzie zdecydowali się wyruszyć na południe.
ZT

[Goliath]

Orłosęp przeleciał właśnie niezły kawał drogi. Szkoda, iż nie udało mu się pozyskać wikliny nad martwą rzeką, lecz co poradzi. Taki fach rzemieślnika. Jednego dnia jesteś bogiem, znajdujesz surowce, acz drugiego nie znajdujesz nic i odchodzisz z pustą sakiewką. Goliath wylądował właśnie przy jeziorze i zaczął rozglądać się za trzciną. Swymi szponami przeczesywał wszelkie zielsko rosnące w okolicy, zaś nieinteresujące go w żadnym stopniu.

Goliath wyrzuca 3d100:
61, 55, 46

Poszukiwania padlinożercy nie udały się. Choć może to mało powiedziane. Goliath poniósł całkowitą porażkę i to drugi raz. Jak można się domyślić, nie był szczęśliwy z tego faktu, ba, jeszcze bardziej się zirytował. Wygląda na to, iż sępa może czekać seria niepowodzeń, jednakże nie należy się zniechęcać.
- Przeklęty los. - oznajmił samemu sobie na głos, po czym wzniósł się w przestworza i poleciał dalej.


//zt//

[Shyeiro]

Wyglądał strasznie licho nad tym brzegiem jeziora. Jakby nie spał przez wiele nocy, jakby tracił powoli siły. Jednak nie chciał myśleć o sobie w ten sposób, nadal wierzył w to, że jakoś się z tego wyliże. Teraz potrzebował chwilę odpoczynku, a potem znowu ruszy w drogę bez celu. Spragniony nachylił się nad taflą wody i przyjrzał się dokładnie swojemu odbiciu.
- Szkaradnie wyglądam. – stwierdził skrzywiony na widok swojej szramy na oku. Jego futro było posklejane i nastroszone, widać było liczne zadrapania. Sam nawet nie wiedział, że doprowadził się do takiego stanu.

/@Ragir

[Ragir]

Wracając z lwiej ziemi zaszedłem nad jezioro i lekko przeciągnąłem się. Dostrzegłem jakaś ciemną plamę. Obcy?
-Co tutaj robisz?- Zapytał zaskoczony widokiem młodego samczyka. Wciągnąłem lekko powietrze, zapach był mi całkiem obcy. Zlustrowałem samca z dużą uwagą.
-Jestem Dwu-grzywy- Przedstawiłem się, w końcu maniery tego wymagają nieprawda? Podszedłem bliżej niego i zatrzymałem się. Chciałem zobaczyć jak ten zareaguje.

[Shyeiro]

Shyeiro wzdrygnął się na głos nieznajomego. Powoli wstał z miejsca i odwrócił głowę w stronę lwa.
- Odpoczywam. Zaraz mnie tu nie będzie. - odpowiedział obojętnym tonem.
Miał zamiar jeszcze tu posiedzieć, ale widać nie było mu to dane. Nie chciał zadzierać z lwem, nie miałby szans w starciu z nim. Dlatego lepiej będzie, jak się wycofa.
- A ja... - zamyślił się na moment. - Shyeiro.

/przepraszam za taką długą przerwę ;-;