Bród

[Goliath]

Goliath krążył przez cały czas nad towarzyszami wędrówki. Zadanie było niezwykle proste, oznaczyć teren. Nie ma tu żadnego żywego ducha, a nawet jeśli coś miałoby zaskoczyć grupę, to orłosęp cały czas krąży mając okolicę na oku.
- Zaczynaj. Ja będę miał oko na okolicę. - oznajmił padlinożerca.

[Mtego]

Mtego nie odpowiedział, podszedł do wysokiej śmiesznie szpiczastej skały, to będzie dobry początek.
Cóż trzeba zaczynać...
- Eh uwielbiam to robić... - Oczywiście było słychać w tym sarkazm.

[Ilanga]

Gdy Mtego zaczął, Ilanga też zajęła się swym zadaniem na innej skale, oddalonej od tamtej o kilkanaście kroków. Zgodnie z pradawną krokucią tradycją podniosła ogon i poczęła ocierać swój zadek o kamień.
— Cóż, jak zrobimy to porządnie, to przynajmniej na jakiś czas będzie z głowy. — Planowała oznaczyć więcej skał wzdłuż rzeki, żeby dobitnie pokazać, że to jest ciągła granica.

[Ilanga]

Nagle przyszedł jakiś czarny lampart. Na pewno nie mieszkaniec tych terenów, bo nigdzie nie zostawił swojego zapachu ani żadnego innego śladu bytności. Ilanga przerwała swoją czynność, żeby mu odpowiedzieć.
— Nie zgubiliśmy się. To nasze terytorium, pewnie zresztą to wyczuwasz — odpowiedziała spokojnym głosem. Lampart był pierwszym przechodniem, który dowiadywał się o tym fakcie.
— Jeśli chcesz zapolować, polecam udać się gdzieś indziej. Podobno po tamtej stronie rzeki są dobre tereny. — Oraz lwy, o czym Ilanga dobrze wiedziała od Alfajiri, ale cóż, niech lampart sobie jakoś radzi...

[Mtego]

Znów coś się dzieje... Czarny lampard?
No cóż, niech będzie... Wydaje się dziwny, ale trudno.
Mtego nie chciało się kłócić, na pewno nie z nim.
Ilanga zaczęła rozmowę, samiec zrobił co zrobić miał i podszedł blisko niej, usiad obok i odpowiedział.
- Tak ona ma rację, to terytorium naszego klanu. -

[Kapitan Archaon]

— To nieprawda to moje terytorium!
Wychyliłem się zza skały i zacząłem machać ogonem.
— Jestem Kapitan Archaon. Urodziłem się na równinie i właśnie zaklepuję całą rzekę.
Uderzyłem łapką w kamień.
— Zaklepane! Możecie być moimi sąsiadami. Mam już jednego. Ma na imię Bob i jest nosorożcem.

[Mtego]

Nagle z nikąd pojawił się kot.
To było... Słodkie?
Mtego nie mógł powstrzymać uśmiechu, a w oczach było widać błysk jakby widział malutką krokute.
Powoli podszedł do malca i ustawił łeb na jego wysokości.
- Jaki słodziak! Jak my teraz mamy się z tobą kłócić!? - Zapytał żartem.

[Kapitan Archaon]

Spojrzałem mu w oczy i położyłem łapkę na jego nosie.
- Błogosławię cię hieno, synu hien. Od teraz ty i twoi przyjaciele mogą przebywać na moim terytorium.
Ściągnąłem łapkę z nosa nowego sąsiada i zeskoczyłem z kamienia.
- Żegnajcie, sąsiedzi. Mam pełno pracy na sawannie.
Pobiegłem na sawannę

[z/t]

[Ilanga]

Czarna pantera chyba postanowiła sobie odpuścić, tymczasem pojawił się kolejny kot o czarnych łapach... ale tym razem taki mały. Ilanga uśmiechnęła się do niego i obserwowała jego krótką rozmowę z Mtego. Gdy usłyszała błogosławieństwo, zrobiło jej się cieplej na sercu, w tym okrutnym świecie miło jest spotkać zwierzę innego gatunku, które jest po prostu przyjazne.
— Powodzenia, kocie. Dobrych łowów! — powiedziała głośno, patrząc, jak odchodzi.
— Dobrze mieć takiego sąsiada — zwróciła się do Mtego. Następnie otarła się jeszcze o kilka skał. Granica była już wyraźnie oznaczona, żadne zwierzę posiadające zmysł węchu nie mogłoby jej nie zauważyć.
— No, zadanie wykonane. Wracamy?

[Mtego]

Mtego wyprostował się i wrócił do powagi, przytaknal na słowa koleżanki z klanu.
- Wydaje mi się, że tak. Goliath prowadź nas do Akacji -