Czarne cętki? [Lyanna, Samael]

[Lyanna]

Świadoma swojego ciała i zdolności była przekonana, że uda jej się uwieść zielonookiego lamparta bez większego problemu. Odkąd słyszała od Jednookiej, że żyła z lamparcimi krewniakami sama miała niekontrolowaną ochotę sprawdzić jak to jest. Lecz, czy na pewno o to chodziło jej tym razem? Może po prostu szukała głębszego uczucia, którego bardzo jej było brak. Żaden samiec jej nie adorował mimo iż wielu chciałoby zająć wysoką pozycję w stadzie u jej boku. Bardzo jej z tym było źle i może źle robiła w tym momencie pogrywając z Samaelem, ale niezwykle potrzebowała jego bliskości.
Była już pewna, że się udało. Oddech zaczął jej przyśpieszać, a wtedy... rozwiał jej nadzieję i wyobrażenia. Wróciła trzeźwość umysłu, speszyła się i poczuła bardzo niekomfortowo. W przypływie dziwnych uczuć rzuciła stojącego nad sobą lamparta na glebę, naciskając na jego ciało pazurami. Teraz to ona była na górze i starała się wybrnąć z nieprzyjemnej dla niej sytuacji. Jej pewność siebie i wartość swojego ciała znacznie spadła.
- Nie dawaj uśpić swojej czujności żadnej samicy, nie ważne od jej statusu w społeczności, czy wdzięków. Lekcja numer jeden... - kończąc puściła go wolno, stając obok niego.
- Idziemy dalej? Muszę pokazać ci granice i zapoznać z naszymi zasadami. - rzekła, uspokajając swój oddech.

[Samael]

Lyanna była piękną lwicą, Samael nie był ślepy, jednakże mimo swej świeżości w tematach miłosnych, miał bardzo dziwne, wręcz chore podejście. On nie potrafił tak przy pierwszym spotkaniu przelizać, czy nawet przelecieć samicy, nawet takiej jawnie oddającej mu się jak zrobiła to przed chwilą Szkarłatna królowa. Potrzebował uczucia, lepszego poznania... a niestety w zachowaniu kremowej, dojrzał jedynie jakiegoś podstępu, nie wiedząc w jakim stanie emocjonalnym tak naprawdę była samica.
- Pójdziemy kiedyś na sp... - nim zdołał dokończyć, lwica rzuciła się na niego, przygważdżając do ziemi i delikatnie raniąc cielsko swymi pazurami. Nawet nie próbował się wyrywać, bo szkód byłoby prawdopodobnie więcej, tak też w ciszy, z lekkim grymasem - słuchał słów Lilki, spoglądając przy tym w jej chłodne w tym momencie ślepia. - Właśnie dlatego odmówiłem, nawet gdyby tą samicą była jakaś bogini - póki nie zechce pójść ze mną na randkę, nie może liczyć na moje szczere zainteresowanie.
Gdy go puściła, westchnął cicho i powoli powstał do siadu, sprawdzając łapskiem stan swej piersi. Poraniona. No żesz cholera....
- O ile nie będziesz mną tak rzucać jak szmacianą lalką, przypominam że nie jestem kupą cielska jak lew.
Naburmuszył się, obserwując szefową.

[Lyanna]

Poczuła ulgę, chyba wybrnęła z niezręcznej sytuacji w dość sprawny sposób, a to oznaczało, że jej przebiegłość i spryt mimo rzadkich treningów nadal są w doskonałej formie. Wypuściła ciepłe powietrze przez nozdrza, cicho wzdychając. Rozejrzała się na tereny rozciągające się przed nią, to wszystko było jej własnością, lecz mimo tego nadal nic nie posiadała.
- Dziwny z ciebie samiec, a może ty wolisz... no wiesz samców? - coś kazało jej jeszcze napomknąć na tematy z tej sfery.
Po następnych słowach czarnego kota szybko wróciła wzrokiem na jego osobę. Rzeczywiście trochę go poraniła, też te emocje. Skarciła się samą, w końcu nawet najmniejszy uszczerbek mógł przeważyć o dyspozycji osobnika, nie mogła sobie na takie coś więcej pozwalać.
- Wybacz, chciałam byś poczuł czym może się to skończyć. - skwitowała - Ruszajmy zatem. - nim otrzymała odpowiedź już była w ruchu, przemieszczając się miedzy wysoką trawą sawanny.


z/t

[Samael]

Nie no, zarzut o byciu homo troszku ukuł jego czarne jak smoła serduszko, jednakże jakim byłby Szkarłatnym, gdyby to okazał. Zamiast tego, ponownie westchnął i pokręcił mordą, niezadowolony.
- Bo nie chcę zerżnąć królowej? Nie mówiłem Ci przypadkiem że czuję niechęć do innych samców?
Mówił, także no dziwny osąd, ale cóż... może cała ta sytuacja nieco namieszała Lyannie w głowie, w końcu kto by się spodziewał, że znajdzie się dupek który odrzuci zaloty samej władczyni. A to dopiero początek, pewnie jeszcze nie raz zadziwi Szkarłatną Panią, pytanie czy po tym wszystkim będzie chciała mu dać odrobinę swej uwagi po spełnieniu swych obowiązków względem nowego rekruta.
- Nie wybaczę, jestem obrażony i nic nie skłania się ku temu, by zmieniło się to w najbliższym czasie.
Odrzekł w dosyć teatralny sposób, gestykulując łapą, mówiąc wszystko oczywiście na żarty. W tej całej sytuacji potrzeba było luzu, nie ma co się przejmować tym co było. Jako że jednak samica ruszyła przed siebie, wypuścił powietrze nosem i ruszył za nią, z czasem krocząc bok w bok z Lyanną ku nieznanemu... a przynajmniej dla czarnucha!

z/t