Podnóże

[Mistrz Gry]

Minęło południe i słońce chyliło się coraz niżej nad horyzontem. Cień rzucany przez Skałę był coraz dłuższy i obejmował większość podnóża. Nie było tu już nikogo. Zazwyczaj gwarne od członków stada i przybyszów podnóże było nareszcie ciche i spokojne. Na pewno już wkrótce się to zmieni.

wszyscy ZT

@Ignis, @Piegus, @Tib dokończcie tą akcję na wątku pobocznym. Domyślnie Ignis pozostał na terenie Lwiej Ziemi o ile na wątku nie ustalicie inaczej.

[Datura]

Planowała zaprowadzić Crimsona do królowej, ale tłum przed jaskinią kanclerza był widoczny z daleka. Widocznie król i królowa byli zajęci sprawą chorych. Lepiej było się tam na razie nie zbliżać. Wawindaji poprowadziła więc @Crimsona na Podnóże, gdzie miała nadzieję spotkać innych członków stada. Zdziwiła się, gdy nie zauważyła nikogo.
- To jest właśnie Lwia Skała. Poczekaj, zawołam kogoś. - powiedziała do Crimsona.
-@Piegus! - zawołała, licząc że ten jest w pobliżu. Takie przywoływanie syna króla nie było zgodne z manierami, ale ona była już zmęczona i chciała tylko załatwić tą sprawę jak najszybciej.

[Crimson]

Crimson dotarł za lwicą prosto pod Lwią Skałę. Nie żeby się zgubił w tym lesie i nie mógł dotrzeć tutaj samodzielnie, no skąd. Teraz wystarczy poczekać aż Datura się tutaj zjawi albo ktoś inny, wszak stado musiało mieć więcej niż jednego członka, ale to właśnie z Daturą Crimson liczył na wspólne podziwianie widoków. Już teraz, będąc przy podnóżu, wyobrażał sobie jakie widoki będzie mieć z wyższej części skały.
— Piegus? — zdziwił się Crimson, do żadnego Piegusa nie przyszedł. Teraz lampart poczuł się oszukany, ale może ta cała Datura jako medyk jest silnie zajęta i rozchwytywana przez członków stada. Pozostaje bycie dobrej myśli, może z tego Piegusa będzie swój chłop.

[Piegus]

Piegowaty oczywiście, że był. Jego głównymi zajęciami było pilnowanie lwiej skały i ziem królestwa. Słysząc zawołanie, od razu ruszył w kierunku lwicy. Skinął jej łbem i spojrzał an obcego ciemnego osobnika.
-Co się stało?- Zapytał się wojowniczki.
-Jestem Piegus, Strażnik-Przedstawił się- W jakiej sprawie tutaj go przyprowadziłaś?- W końcu jakby takowego nie było, to obcego nei wprowadzała by aż tak głęboko na królestwo.

[Datura]

- Piegus to syn króla. Datura niestety jest zajęta, nie możemy jej teraz przeszkadzać. - wyjaśniła lampartowi. Odetchnęła z ulgą kiedy pojawił się Piegus.
- To jest... - teraz zdała sobie sprawę, że zapomniała zapytać przybysza o imię. - Podróżnik, który chciał zobaczyć Lwią Skałę. Twierdzi, że jest tu na zaproszenie królowej. Chciałam zaprowadzić go do niej, ale obecnie zajmuje się chorymi. - opowiedziała wszystko Piegusowi. Na szczęście ten gość nie groził nikomu podpaleniem i nikogo nie okradł. To miła odmiana.
- Ja muszę iść. Na polowanie. - powiedziała łamiącym się głosem. Zdecydowanie za dużo się tu działo na jej głowę. Na szczęście nie ona tu była od podejmowania decyzji. Skinęła łbem na pożegnanie obu lwów i czym prędzej pospieszyła z powrotem do lasu.

ZT

@Crimson @Piegus

[Crimson]

Crimson spodziewał się, że Datura jako medyk może być rozchwytywana przez członków stada i do tego zajęta różnymi medycznymi rytuałami, o których pojęciu Crimson niewiele posiadał. Zdaje się, że ten cały Piegus pełniący funkcję strażnika ma niańczyć lamparta bo samica poszła na polowanie.
— Miałem zobaczyć widoki z Lwiej Skały w towarzystwie medyczki Datury, ale równie dobrze mogę to zrobić z Tobą. — oznajmił Piegusowi, po czym dopowiedział. — A właśnie, kim jest Datura i jaką funkcję pełni? Mi się przedstawiła jako medyk... Choć wygląda na kogoś wyższego rangą i ambitniejszego.
Wystawił kawę na ladę. Datura rzeczywiście zdawała się być kimś więcej niż prostym medykiem, choć może funkcja medyka jest sama w sobie zaszczytna w tej krainie, to Crimson nie mogło opuścić uczucie, że samica jest ambitniejsza.

[Piegus]

Wysłuchał lwicę i skinął jej głową. Zrozumiał co mu przekazała, a i to, że czas na nią również.
-A co was łączy?- Zapytał lamparta. Oczywiście miał na myśli relacje jego i Datury.
Dopiero po potencialne otrzymanej odpowiedzi na to pytanie, sam postanowił dać odpowiedz na kolejne jego.
-Datura jest tutaj królową i jako samiec, lepiej być nie z pouchwalał się za bardzo i pamiętał o tytule- Jakoś ostatnio się narobiło tych jej.. znajomych.
-Ostania osoba, która tutaj przybyła i pozwalała sobie na zbyt duzo... skończyła u nas w lochu- Wolał uprzedzić go o potencjalnych konsekwencjach bycia zbyt pewnym siebie.

@Crimson

[Crimson]

Wygląda na to, że Crimson będzie musiał wytłumaczyć swoje relacje Strażnikowi. W tych kwestiach lampart nie miał nic do ukrycia czy też zarzucenia sobie, albowiem była to tylko przelotna znajomość skupiona wokół podziwiania pięknych widoków krajoznawczych.
— Spotkałem ją na Pustkowiach. Porozmawialiśmy chwilę, dowiedziała się, że zmierzam w kierunku Wielkiej Wody, żeby popatrzeć na piękne widoki i wtedy zaproponowała mi pokazanie Lwiej Skały. Przy okazji wypytałem Dature o wasze stado, bo lubię być ciekawsko doinformowany. — powiedział Crimson i spojrzał neutralnym spojrzeniem w oczy samca. Właściwie lampart przewidział, że Datura jest kimś więcej niż medykiem, ambitność to cecha, z którą trzeba się urodzić żeby zajść daleko. Cóż, ważne, że Crimson się nie mylił w sprawie królowej, choć to ostrzeżenie z lochem mu się nie spodobało.
— Nie zamierzam sprawiać kłopotów. — powiedział entuzjastycznie i z przekonującym spojrzeniem bijącym ze wzroku.


@Piegus

[Piegus]

Przytaknał mu lekko łbem.
-To do niej z jednej strony podobne i z drugiej nie. Królowa nie lubi samców- Podsumował i nadal go ciekawiło czemu się zainteresowała ciemnym osobnikiem.
-Chodź pokaże ci widok ze skały- Nie był pewny czy postępuje właściwie zapraszając obcego na skałę. Z drugiej strony nie może też wpadać w paranoję. Nie ma obecnie wrogich stad a trzeba budować sojusze.

@Crimson
sorki za zamulenie

[Crimson]

Dopiero teraz Crimson dowiaduje się, że królowa nie lubi samców. Na nic ta wiedza się zda w tej chwili, poza tym lampart nie przyszedł tutaj podziwiać jej królewskiej mości, a obeirzeć krajobrazy z lwiej skały. Może gdzieś w kącie swoich uczuć liczył, że razem z Daturą pooglądają sobie widoki, ale jak wyszło tak wyszło. Crimson uśmiechnął na słowa samca.
— Chodźmy zatem. — oznajmił, mając wewnątrz siebie nadzieję na rzeczywiście piękne widoki. Nie jakieś tam byle epickie, a wręcz majestatyczne. Lampart czym prędzej ruszył za samcem.

@Piegus

zt?