Podnóża Baobabu

[Assurbani]

Assurbani opuścił jaskinię Athastana, unosząc ze sobą zarówno wspomnienia, jak i nową nadzieję, jaką niosła obecność Nabo. Chociaż serce nadal mu się krajalo z utraty przyjaciela, to gruby lew przywracał mu wiarę w kontynuację życia. Wyszedł więc na światło dzienne, Assurbani zapatrzył się w błękitne niebo, zastanawiając się nad kolejnymi krokami. Zdecydował się na chwilę odpoczynku pod rozłożystym baobabem, jednym z najstarszych drzew w okolicy. Cienie liści otuliły go delikatnie, a miękki powiew wiatru przyniósł oddech spokoju. Wspomnienia z jaskini nadal tliły się w jego myślach, ale teraz, na otwartej przestrzeni, czuł się bardziej swobodny. Zapatrzony w horyzont, zdawał sobie sprawę, że każdy dzień niesie ze sobą nowe wyzwania, ale obecność towarzyszy i wiara w przyszłość sprawiają, że każdy krok staje się możliwy. W oddali rozciągał się krajobraz lwiej ziemi, a Assurbani, zamykając na chwilę oczy, skupił się na oddechu. Chwilowy odpoczynek pozwalał mu na przemyślenie tego, co przyniesie przyszłość, a jednocześnie czerpanie radości z teraźniejszego momentu. Czuł się silniejszy, gotowy na dalsze wyzwania, jakie stawiała przed nim dzika i nieprzewidywalna lwia ziemia. Assurbani, chociaż pełen był wspomnień i nowej nadziei, nie był pewien swojego planu. Nie wiedział, czy wszystko się powiedzie, czy droga, którą obrał, okaże się właściwa. W oddali widział kontury wyspy, na której zamierzał podjąć kolejne kroki. Los mógł być nieprzewidywalny, ale Assurbani zdawał sobie sprawę, że nawet niepewność miała w sobie pewną magię. Każdy krok, choćby niebywale trudny, mógł prowadzić do czegoś nowego, co z kolei ukazywało kolejne aspekty życia na lwiej ziemi. Po skończonym odpoczynku postanowił więc odbyć dalszą wędrówkę.

z/t

[Naira]

Naira zaciekawiona tym wysokim Baobabem chciała bardziej przypatrzyć się z ciekawości. Wyczuła coś tu niesamowitego, tym bardziej że tereny były przyjazne na rzut oka. Miała jedynie nadzieję, że nie zostanie złapana przez strażników tych ziem, ze względu na wtargnięcie. Nie szukała jakiś kłopotów, tym bardziej że wychowywała się z dala od tych terenów które zaczynała sobie przypominać, bo jako lwiątko mało kiedy miała szansę wymknąć i przejść do granic tej krainy by móc zwiedzić okolice tych ziem w krainie. Gdy dotarła na miejsce poczuła ulgę na grzbiecie, gdy była nieco zmęczona swoją podróżą i chciała trochę odetchnąć bo nie wiedziała czy zaszyje się dalej czy przypadkiem kogoś tu spotka. Na dobrą sprawę to szukała nowej rodziny czyli stada aby pomagać jako szaman i wspierała w trudnych sytuacjach. Przymrużała cały czas ślepia. W tej okolicy czuła się nieco lepiej, niż na terenach rodzinnego stada które niedawno opuściła, chcąc jednak dobrze poznać dalsze okolice krainy w którym zamieszkują pewnie inne stada lwów. Na ten moment zaczęła rozglądać się czy przypadkiem nie rosną tu jakieś zioła ale nie miała zamiaru ich kraść bo wolała wpierw spotkać się z członkami owych terenów.

[Nejlos]

Wędrował sobie po terenach Stada. Miał wrażenie, że minęły całe wieki odkąd był tutaj ostatnio wiec nie było nic dziwnego w tym, że czuł się tu dziwnie. Zarazem szczęśliwy bo w końcu to dom, oraz jakoś tak obco. Nie do końca się odnajdywał. Nie znał też wszystkich członków Lwiej Ziemi. Prawdę mówiąc wręcz znał ich niewielu. Dlatego nie miał pojęcia że lwica którą widział w okolicy baobabu jest spoza stada. Nie zobaczył u niej wisiora, ale przecież istniała szansa, że nie każdy nosi go na co dzien albo że jeszcze go nie odebrała. Podobnie jak on, w sumie.
- Dzień dobry - przywitał się grzecznie.
Skinął lekko głową przy okazji w ramach powitania i przysiadł naprzeciwko niej, tak kilka metrów od niej, żeby za mocno nie naruszać jej przestrzeni osobistej.
- Jestem Nejlos.

@Naira

[Naira]

Naira podziwiała cały czas widoki tych terenów, które były naprawdę przemiłe i kojące dla jej pomarańczowych ślepi. - Witaj - odpowiedziała przyjaznym tonem do nieznajomego. Po usłyszeniu imienia samca uśmiechnęła się lekko. - Jestem Naira - wypowiedziała swoje imię, widząc że brązowy się zbliżył ale tak aby faktycznie nie było zbyt blisko. Nie czuła jakiegoś specjalnie niebezpieczeństwa z jego strony, no chyba że chciał ją przegonić. - Mam nadzieję, że wtargnęłam jakoś na wasze tereny? Baobab mnie zauroczył swoim widokiem dlatego zbliżyłam się z ciekawości - odparła spokojnym tonem głosu, chcąc się jako wytłumaczyć te wtargnięcie na ich ziemie.


@Nejlos

[Nejlos]

Zastrzygł uchem upewniając się, czy dobrze usłyszał co powiedziała. Wydawało mu się, że nie należała do Stada Lwiej Ziemi, bo przecież gdyby tak było nie mówiłaby nic o wtargnięciu. Uśmiechnął się jednak uprzejmie.
- Lwioziemcy raczej pozostają otwarci na gości, o ile ci nie stanowią zagrożenia czy nie naruszają podstawowych zasad współżycia z innymi istotami - odpowiedział.
Pewnie gdyby spotkał ją gdziekolwiek indziej nie czułby się aż tak swobodnie. Było w nim trochę tchórza, ale na terenach stada czuł się bezpieczny. Wiedział, że gdyby samica sprawiała jakieś problemy mógł zawołać o pomoc i z pewnością ktoś by się zjawił. Jedna z przewag jakie dawało funkcjonowanie w stadzie.
- Chyba, że zamierzasz sprawiać kłopoty? - spytał pół żartem, przyglądając się jej uważnie.

@Naira

[Naira]

Lwica przyjaźnie wysłuchała swojego rozmówcy, słysząc czasami świergot ptaków w tej pięknej okolicy. - Oh to dobrze, już myślałam, że muszę stąd pójść. No ja akurat nie jestem żadnym zagrożeniem, ponieważ należę a raczej należałam do innego stada poza tą krainą. Urodziłam się na krańcu czyli na wybrzeżach - odpowiedziała spokojnie. - Nie mam zamiaru dawać nikomu w kość, a bardziej szukam nowego domu w którym bym chciała zatrzymać się na stałe - odpowiedziała mu, dając do zrozumienia, że szuka nowego stada gdzie mogła być bezpieczna. - Ogółem to jestem szamanką - dodała w dodatkowej informacji, może potrzebowali takiej lwicy o takich umiejętnościach, sama nie wie.


@Nejlos

[Nejlos]

Wysłuchał jej, nie przerywał. Nie wypadało przecież wchodzić komukolwiek w zdanie. Może ostatnio spędził sporo czasu w osamotnieniu, ale jakieś podstawowe zasady jak widać wciaż pamiętał.
- Jeśli chciałabyś dołączyć do Lwiej Ziemi, najlepiej porozmawiać z moim dz... - urwał.
Niedawno obiegła go wieść o przegonieniu Tiba z Lwiej Ziemi, a co za tym idzie o zmianach u władzy. Odchrząknął odruchowo.
- Powinnaś porozmawiać z moją siostrą - poprawił się szybko.
- Słyszałaś kiedyś o Lwiej Ziemi?


@Naira

[Naira]

Była księżniczka spojrzała się na Nejlosa, jak usłyszała jego słowa wtedy urwał po krótce nie kończąc pewnego słowa. Zaczęła się zastanawiać, czyżby faktycznie było nie tak, że wyczuła coś nieciekawego w takim momencie? Nie będzie oceniać, zbyt pochopnie rozmówcy i wchodziła w szczegóły, może kiedyś je pozna przy okazji. - Tak chciałabym dołączyć do Stada Lwiej Ziemi, jeśli można - odpowiedziała z uśmiechem. - Niestety nie miałam takiej przyjemności, ale chciałabym poznać na pewno bo interesuję się zwyczajami innych stad - wypowiedziała z ciekawością, dając sobie drobną nadzieję w głosie, bo może w końcu znalazła swój wymarzony dom? Oczywiście chciałaby porozmawiać z jego siostrą, ale nie umiała tego obrać w słowa.


@Nejlos

[Nejlos]

Skinął głową.
- Jasne, możemy poszukać Khalie choćby zaraz - uśmiechnął się lekko.
Podejrzewał, że samica miała teraz łapy pełne roboty, bo przewroty mają to do siebie, że zawsze wymagają wiele energii i czasu, ale z drugiej strony przyjmowanie nowych to był jeden z jej nowych obowiązków. Nie był pewien, ale chyba nie wyznaczyła jeszcze radców którzy mogliby ją i Ushindiego nieco odciążać w obowiązkach. Ale też nie o wszystkim musiał wiedzieć.
- Najważniejszym jest poszanowanie odwiecznego Kręgu Życia oraz pamięć o Przodkach, dlatego ceremonie, które świętujemy są związane właśnie z nimi. Czy tam, skąd pochodzisz, wierzyliście w Przodków? Wyznawaliście Krąg Życia? - nie chciał być wścibski, a po prostu chciał wyłapać na czym stoi.

@Naira

[Naira]

- O byłabym bardzo chętna - odpowiedziała z entuzjazmem. Po wysłuchaniu Nejlosa chciała go bardzo dobrze wysłuchać, aby poznać tradycje tego stada, chcąc poczuć przyjazną atmosferę. - Rozumiem. W moim stadzie mieliśmy takie same wartości jak szanowanie pamięć o Przodkach, tak samo poszanowanie odwiecznego Kręgu Życia. Ogółem to nie wspomniałam, ale moja rodzina nie jest do końca wywodząca się z linii tamtejszego rodu mojego stada, bo mój ojciec był złoziemcem i wywodził z tej krainy - odpowiedziała jednakże nie przedstawiła jego imienia, miała jedynie nadzieję, że z powodu swojego połowicznego pochodzenia nie zostanie przez lwioziemca skreślona, bo nie lubiła być porównywana do rodzica który okazał się uciekinierem ale zdradził stada ani jej mamy. - Co do pytania, tak wyznawaliśmy Krąg Życia, jak najbardziej - odpowiedziała spokojnym tonem głosu.





@Nejlos