Goście, goście [Danusia i Ventruma]

[Danuta]

Otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia na nagły wybuch lwicy.
- Przecież nic takiego nie powiedziałam. Spokojnie. Mówię tylko, że związek dwóch osób ze skłóconych stad od początku musiał źle wróżyć na przyszłość. - wyjaśniła. Chociaż skoro Ventruma tak żywiołowo reagowała na myśl o porzuceniu, to może sama podejrzewała taki scenariusz.
- Stado, ciekawa sprawa. - postanowiła szybko zmienić temat.
- Chciałabyś być w nim królową? - spytała, mając nadzieję że lwica opowie coś więcej o swoich planach.

[Ventruma]

Lwice zmyliła zmiana tematu więc zaciekawiona znów usiadła.
-Tak. Ale nie z powodu władzy. Tylko wiem, że dobrze bym poprowadziła stado.

[Danuta]

Milczała przez chwilę, licząc że być może lwica rozwinie swoją wypowiedź, ale nic takiego nie nastąpiło.
- Odważna myśl. Skąd wiesz, że byłabyś dobrą władczynią? Żeby kierować stadem trzeba mieć głowę na karku i autorytet u członków stada. Wymaga ciągłego myślenia, planowania, można powiedzieć że to praca na pełen etat. Przywódca musi opiekować się całym stadem, każda jego decyzja może doprowadzić do katastrofy. Zdajesz sobie z tego sprawę? - Ventruma była jeszcze bardzo młoda i na pewno jej marzenie opierało się na pięknych ideałach. Niestety czas wyrosnąć z krainy baśni.
- Nie mówiąc już o tym, że przywódca musi co i rusz wygłaszać przemówienia, a ty mi wyglądasz na dość nieśmiałą. Umiałabyś stanąć na Lwiej Skale i przemówić do tłumów?

[Ventruma]

-Bla, bla, bla... Ja nie jestem nieśmiała! Po prostu nudzą mnie te tematy..-Odpowiedziała krótko, ale zwięźle.- Mogę już do króla? Nudzi mnie to..

[Danuta]

Młoda nie chciała gadać, to nie. Na siłę nie będzie jej zmuszać, skoro nudziła ją rozmowa z Daturą.
- Jeśli nudzą cię poważne sprawy, którymi powinien zajmować się przywódca to znaczy że się na niego nie nadajesz. Jeśli nie chce ci się poświęcić chwili czasu na rozmowę, ani nawet na opowiedzenie o swojej wizji stada nigdy nie znajdziesz nikogo kto cię poprze. Sama stada nie zbudujesz. I tyle w temacie. - odpowiedziała, machając od niechcenia ogonem.
- Chcesz to idź, ale nie mam zamiaru cię nigdzie prowadzić. Skoro moje towarzystwo aż tak bardzo ci nie odpowiada, to szerokiej drogi. - zignorowała już fakt, że Ventruma dalej plecie o królu, skoro tyle czasu poświęciła by wytłumaczyć jej, że żadnego króla nie ma.

[Ventruma]

Ven coś szemrała o wredocie Datury po czym odeszła.
[KONIEC]