Przygoda na cmentarzu [Lyarra]

[Mistrz Gry]

No i nareszcie lwica zaczynała mówić z sensem. Hiena podeszła bliżej niej szczerząc ząbki, tym razem nie w wyrazie groźby a złośliwości.
- Teraz się rozumiemy koteczku. - zachichotała, a echo jej śmiechu poniosło się korytarzem.
Podeszła bliżej Lyarry i gestem wskazała, by ta nachyliła się do niej.
- Cóż, mam taką jedną kuzyneczkę mieszkającą tuż obok mnie. Baba z niej taka wredna, że nawet żmija by zdechła jakby ją pokąsała. Powiedzmy, że byłabym bardzo ukontentowana, gdyby sąsiadce stała się jakaś przykrość. Mi oczywiście nie wypada, w końcu to rodzina. Ale lwica? To już całkiem inna bajka. - spojrzała wyczekująco Lyarrę licząc, że ta zgodzi się na jej mały plan.

[Lyarra]

Zmrużyła oczy, spoglądając na hienę z lekkim wahaniem.
- Więc... co dokładnie miałabym zrobić? - Nie to, żeby plan jej się nie podobał, nie miała zbytnio problemu z zajęciem się jakąś wredną babą, ale czy nie ma tam przypadkiem haczyka? Czy nie zaatakuje jej wtedy cała banda?

[Mistrz Gry]

Zachichotała złowrogo kiedy lwica podchwyciła jej propozycję.
- Mmm... to możemy ustalić wspólnie kiciu. Może jakiś maleńki wypadek, w trakcie którego straci kilka kończyń? - rzuciła propozycję, spoglądając na reakcję Jasiri.
- A może jesteś z tych co się znają na truciznach, co? No wiesz, ziółka, inne bzdety? - ach, cóż by to był za piękny widok, gdyby kuzyneczka zaczęła zwijać się z bólu po zjedzeniu doprawionego mięsa.
- W ostateczności nadałaby się sztuczka z dziurą w dachu. - dodała, zadzierając łeb do góry.
- Ale pod warunkiem, że mi to załatasz. Ma się jej żyć gorzej niż mi.

[Lyarra]

Lwica skrzywiła się nieco. Nie żeby przerażała ją wizja wyrwanych kończyn, to był jedynie skutek uboczny zamyślenia.
- Nie, na ziołach się nie znam - niestety - Ale z tą dziurą to całkiem niezły pomysł. Chociaż lepiej by chyba było, gdyby to ona przez taką dziurę wpadła. Nie macie tu może kogoś nienależącego do rodzinki, kto nie ucieszyłby się z niespodziewanej wizyty? Albo może jakiejś głębszej jaskini? - W głowie Jasiri już układał się plan działania.

[Mistrz Gry]

Czyli kicia miała rozum w tej swojej główce. Hiena zerknęła ukradkiem za siebie, czy aby ktoś ich nie podsłuchuje.
- Te jaskinie ciągną się kilka poziomów w dół, więc na pewno coś się znajdzie. - w oczach hieny pojawił się złowrogi błysk.
- Północna część podziemi jest zajęta przez inny klan. - wskazała na jedną ze ścian. - Ale dojść tam można tylko powierzchnią, albo bardzo okrężną drogą przez niższe poziomy tuneli. Nie sądzę jednak, że kuzyneczka jest warta wszczynania wojny. Wystarczy ją porządnie nastraszyć. - wydała z siebie nieprzyjemny chichot przypominający skrzypienie.
- To jaki masz plan kochaniutka?

[Lyarra]

Jaki ma plan? Dobre pytanie.
- Zrobię zakrytą dziurę, w którą wpadnie. Pytanie tylko, gdzie. Zabawnie by było, gdyby wpadła do tego drugiego klanu, ale skoro nie chcesz wojny... - zawiesiła głos. Propozycja ta była nader kusząca, jeśli tylko hiena by się zgodziła... - W ostateczności nada się też jakaś wysoka jaskinia, żeby spadając poobijała sobie trochę kości.

[Mistrz Gry]

I ten plan się jej podobał. Wreszcie to wredna babsko dostanie na co zasłużyła.
- Znam wszystkie zakamarki w tych tunelach, więc na pewno znajdzie się odpowiednie miejsce. Tylko jak zmusić ją, żeby tam wpadła?- to był główny punkt planu a jednocześnie jego najsłabsze ogniwo.
- Choć, pokażę ci gdzie możemy to zrobić. Tylko cicho sza, bo jak ktoś cię tu zobaczy, to już nie zobaczysz słońca. - ruszyła w ciemny tunel, prowadząc lwicę za sobą.

[Lyarra]

Hm, rzeczywiście był to pewien problem.
- Może by ją sprowokować żeby mnie pogoniła? Albo zastawić pułapkę na drodze, którą zwykle chodzi? - To już hiena musiała zdecydować, co na kuzynkę bardziej zadziała. Posłusznie ruszyła za przewodniczką, delikatnie stawiając łapy, żeby przypadkiem nie narobić zbędnego hałasu.

[Mistrz Gry]

Zamyśliła się, próbując dociec który plan okaże się bardziej skuteczny.
- W zastawioną pułapkę mógłby wpaść ktoś inny i trzeba by było pewnie długo czekać aż wreszcie będzie tamtędy szła. -odpowiedziała, skręcając w ciemności w jeden z korytarzy.
- Wybieram plan B. - rzekła, odwracając się do Lyarry. - Będzie pewność, że na pewno da się złapać w pułapkę i że ty kiciu nie wykręcisz się od naszego malutkiego planu. - przyspieszyła kroku, chichocząc pod nosem. Wtem zatrzymała się i wskazała lwicy gestem, by zrobiła to samo.
- Dokładnie pod nami znajduje się całkiem spora grota. Z kolei kochana kuzyneczka mieszka dwa tunele stąd - wystarczy pójść w tą odnogę, skręcić w lewo a później już na pewno nie przeoczysz jej legowiska. - wyjaśniła, czekając na dalszą część planu.

[Lyarra]

Wszystko wydawało się już proste. Szczerze mówiąc nawet trochę za proste.
- No to pora wykopać dziurę. Będzie trzeba ją czymś przykryć, najlepsze będą chyba stare kości lub gałęzie. Chyba będziesz musiała je przynieść, skoro mi nie chcesz mi za wcześnie wyjścia pokazać. - Wyszczerzyła ząbki w złośliwym uśmiechu.
- Powiedz mi jeszcze czy mieszka tam ktoś oprócz „kuzyneczki” i jak ona wygląda. - W końcu nie dobrze by było, gdyby wpakowała się w legowisko całej bandy lub poturbowały niewłaściwą osobę. Czekając na odpowiedź zaczęła ostrożnie rozgrzebywać ziemię przed sobą.