Podnóże

[Datura]

Rzeczywiście, Lwia Ziemia pełna była wszelkich niezwykłych osób, dziwaków i osobliwości, tutaj Tib miał całkowitą rację.
- No widzisz, a pewnie już myślałeś że go otrułam albo wygoniłam ze stada. - prychnęła z oburzeniem. Chociaż w tamtym momencie być może rzeczywiście byłaby w stanie to zrobić, w końcu podejrzewała go o podejrzane kontakty z dziećmi.
- Wszystko w jak najlepszym porządku. - obejrzała się na lwice - Powiedziałabym, że mi się spieszy ale jak widać Mjinga nie może odkleić się od swojego kochasia, więc wieczór panieński trochę się opóźni. - wtem wpadła jej do głowy pewna myśl. Obiecała Mjindze tańczącego lwa, więc ciekawe czy Rudy potrafił tańczyć. Ostatecznie będzie musiała przekupić Nabo kilkoma sztukami maruli żeby wystąpił w roli atrakcji wieczoru, bo nie wyobrażała sobie innego lwioziemcy w tej roli.

[Tib]

-Możliwe, jednak nie zmienia to faktu, że ma już za sobą przynajmniej kilka zniszczonych stad i całą masę ofiar na sumieniu. Jest szaleńcem ale na nasze nieszczęście także i geniuszem- powiedział licząc, że Rudy weźmie to sobie do serca. Niedocenianie tak potężnego przeciwnika zazwyczaj prowadzi do tragedii.
-Jest jeszcze czwarta głowa czyli nasza królowa- dodał zmieniając ton swojego głosu na bardziej wesoły.
-W sumie zastanawiałem się skąd się wzięła dodatkowa skóra w naszym legowisku i obstawiałem, że należał kiedyś do Rudego- zażartował.
-To się nazywa miłość od pierwszego wejrzenia- powiedział wodząc wzrokiem pomiędzy Mjingą a Hamzą.
-A swoją drogą, gdzie zamierzasz ich zabrać? Pytam, bo nie chciałbym tam przypadkiem wpaść i zepsuć wam zabawę- rzucił wesoło .

[Viseria]

Viseria chciała podążyć za Daturą lecz najwidoczniej Mjinga nie była jeszcze gotowa. Stanęła więc tuż za ,,Danutą" I przysłuchiwała się rozmowie, milcząc. Nie chciała przerywać tej wymiany zdań. Jednak w pewnym momencie Tib powiedział coś co ją zaniepokoiło. Choć jego ton na to nie wskazywał, lwica była pewno że to nie błachostka.
- Wódz? To przywódca innego stada?- zapytała. Była lekko zaniepokojona. Czy grozi im jakiś atak? Ale przecież już nie była sama. Jest tu tyle lwów. Na pewno w razie czego dadzą radę. Może ona też będzie miała szansę się przysłużyć.

[Datura]

W głowie najważniejsze jest, kto nią porusza. Ta myśl przypomniała Daturze, że miała zamiar porozmawiać z Raisą kiedy już wszystko po ceremonii się uspokoi.
- Dziwne, ja nie przyniosłam żadnej skóry. Czyżby ktoś się rozgościł w naszej sypialni? - zapytała równie wesoło. Humor zdecydowanie dziś jej dopisywał, szczególnie dlatego, że mogła wreszcie odpocząć: żadnych ceremonii, żadnych bójek, pyskatych dzieci czy skłaniających jedynie do snu przemów. Darowała sobie komentarze na temat Wodza. Miała wrażenie, że powoli z realnego zagrożenia przekształca się on czarną postać, którą straszy się lwiątka, a strach przed nim urastał do rozmiarów paranoi.
- To się jeszcze okaże. - odpowiedziała Tibowi, właściwie nie będąc pewna gdzie zamierzają pójść. Jeżeli chodzi o badania, na pewno wolała je przeprowadzić we własnej jaskini, a co do reszty wieczoru? Któż to wie, może skoczą do Nabo sprawdzić czy ma w zapasie trochę maruli.

[Rudy]

- No proszę! Uśmiechnąłem się. - To dzisiaj Panie będą wracały okrężną drogą do domu. Zaśmiałem się serdecznie, oglądając na każdego po kolei. No tak... tam mordują, tu się bawią... jakże szalenie zbudowany jest ten nasz świat! - Nie pamiętam. Skóra... skóra... cholerka, ale ta pamięć licha. - Wobec tego macie dzikiego lokatora. Zaśmiałem się krótko. Chociaż... może mogłem przyznać się, że jest moja? Może to jakaś tajemnica? Nie, a gdzie tam. Tib, jest porządnym gościem. A poza tym nie jestem oszustem, ooo! Patrzyłem sobie dłużej na białą lwicę, aby ta spojrzała i na mnie, wtedy wetknąłem. - Rudy. Przedstawiłem się oficjalnie, bo czemu nie. - A Ty? Zapytałem cicho. Właśnie... miałem pytanie do Tiba, poważne... A-aaaale poczekam aż dziewczyny pójdą w tango. - Miłość rośnie wokół nas... chciałoby się zaśpiewać. Wtrąciłem wesoło! - Tak na zapas życzę udanej imprezy. Powiedziałem do płci pięknej.

[Tib]

-Nie wiem czy można ich nazwać stadem. To bardziej grupa bandytów, co prawda dość dobrze zorganizowana i skuteczna- odparł na słowa Viseri.
-Ale spokojnie moja droga, dopóki trzymamy się razem Wódz nie jest w stanie nas pokonać- powiedział chociaż w głębi duszy nie był tego aż taki pewien. Pewien był natomiast tego, że nie wolno mu wzniecać paniki wśród Lwioziemców.
Kiedy Datura poruszyła temat skóry Tib przypomniał sobie o Val i nagle poczuł się jakby ktoś podstawił go pod ścianą i przystawił zimna lufę pistoletu do potylicy. No nic, przy najbliższej okazji powie Daturze prawdę i przyzna się do błędu. Oczywiście nie przy wszystkich.
-Cóż, to ty ostatnio sprowadzasz tam sporo osób. Może któryś z gości postanowił zostawić tam prezent- rzekł żartobliwym tonem.
-W takim razie musicie się liczyć z możliwością, ze przypadkowo tam wpadnę- dodał jednocześnie puszczając jej oczko.
-Tak, bawcie się dobrze i polecam wam udać się do Nabo po jego napój-dodał. Co prawda Kanclerz nie przepadał za otyłym szamanem ale jego trunek był niczego sobie.

[Datura]

Zauważyła, że Tib lekko się zmieszał na wzmiankę o dzikim lokatorze. Może sprowadził na Lwią Skałę kolejnego swojego bękarta i tam go przetrzymuje w tajemnicy przed nią? No cóż, będzie musiała uważnie przyjrzeć się legowisku skoro i tak wybiera się tam zaraz z dziewczynami.
- Nie sądzę żeby moi pacjenci byli na tyle wdzięczni by zostawiać mi prezenty. Zazwyczaj chowają się po kątach. Od kiedy zajęłam się leczeniem liczba chorych spadła we wręcz drastycznym tempie. - odpowiedziała, nie dając się sprowokować żartem.
- Tylko nie bierz ze sobą Hamzy. Mjindze przyda się chwila na ochłonięcie. - rzekła szeptem. Kolejne bachory to ostatnie czego brakowało na Lwiej Ziemi.
- Tak zrobimy. Muszę tylko najpierw sprawdzić, czy mam jeszcze ziółka na żołądek, bo wolę nie wiedzieć czego grubas tam dodaje.

[Mjinga]

Jak widać ukochany Mjingi nie spieszył się z odpowiedzią, trzymając samicę w napięciu. Położyła po sobie uszy, dając niejako upust braku pewności spowodowanym jego milczeniem. A może już jej nie kochał? Sama przez to zawiesiła się na tyle, że nie rejestrowała co dzieje się wokół - poza jednym detalem, mianowicie próbą odejścia Datury i szybkim jej powrotem. Chociaż ona dodawała jej nieco otuchy.
Pora zatem podjąć pierwszą samodzielną decyzję. Pierwszą, odkąd Hamza jest jej chłopakiem. Ocknęła się, zamrugała nerwowo.
- Babski wieczór aktualny? Bo ja... Chętnie bym poszła... - powiedziała, nieszczególnie głośno i niezbyt stanowczo, kątem oka wciąż spoglądając na narzeczonego-mimo-woli, coby zarejestrować jego ewentualną reakcję na tak wysoce posuniętą samodzielność czy może nawet swego rodzaju despotyzm.

[Tib]

Tib usiłował robić dobrą minę do złej gry ale w końcu poczucie winy stało się nieznośne do tego stopnia, że brązowogrzymy zaczął mieć wrażenie, że kręci mu się w głowie. Wiedział, że był bardzo kiepskim kłamcą i ukrywanie tego na dłuższą metę nie maiło żadnego sensu.
-Mógłbym cie prosić na chwilę?- rzekł do Datury posyłając jej przy tym miły uśmiech.
-To nie zajmie długo, lada chwilą i będę z powrotem- rzekł do Rudego i Hamzy, po czym przeniósł spojrzenie na szamankę.

[Datura]

Nareszcie Mjinga odkleiła się od Hamzy. Świetnie, już myślała, że będzie musiała ją odciągać siłą.
- Oczywiście! - odpowiedziała natychmiast. Gdy już będą same porozmawia też z Mjingą o tym, że nie musi w każdej sprawie pytać o pozwolenie Hamzy. Idą tylko się napić maruli, a Nabo jest ostatnim samcem jakiemu w głowie mogłoby być podrywanie Mjingi, więc narzeczony nie musiał się o nic martwić.
- Zaczynam odnosić wrażenie, że jestem podejrzewana o próbę zwabienia dziewczyn w ciemny kąt i okrutnego otrucia. - zaczynała już niecierpliwić się tym, że zebranie się do wyjścia na spotkanie zajmuje więcej czasu niż plany bojowe przed walką.
- Chyba boisz się mnie zostawić na chwilę samej. Viseria i Mjinga są w dobrych łapach, więc mam nadzieję, że nie jest to pogadanka w stylu "zachowujcie się, nie dajcie się zaczepiać obcym samcom i inne bzdety". - przewróciła oczami, ale z ociąganiem ruszyła za Tibem. W towarzystwie nie będzie podważać rozkazów kanclerza.

ZT