Przestronna jaskinia

[Mistrz Gry]

/Anuluję tą akcję, trzeba jednak potestować najpierw w walce 1 na 1/

Napastnik zawahał się, gdy brązowy lew opowiedział o drużynie. Podejrzewał, że ten blefuje, żeby ocalić skórę. Wtem jednak jego uszu dobiegł ryk innych lwów. Zanim wda się w walkę powinien najpierw sprawdzić, czy ktoś nie może go zajść od pleców. Lepiej sprawdzi co się dzieje na dole skały.
- Mam dzisiaj dobry dzień. Ale jak wrócę, ma już was tutaj nie być. - powiedział, szczerząc kły. Następnie odwrócił się i pobiegł w dół Skały.

[Haki]

Haki już szykował się do posłania misek prosto w pysk przeciwnikowi, gdy wnet jego uszu doszedł ryk. Zielonooki po części cieszył się, że jego kłamstwo nie do końca było kłamstwem, jednak stwarzało to kolejne problemy.
-Dobra nasza...albo i nie- zwrócił się do Lyarry, gdy obcy lew umknął z jaskini. W takiej sytuacji zielonooki powinien pójść w ślady czarnego i wykorzystać jakieś boczne zejście by dać drapaka ze skały, jednak ryk, który usłyszał, wydał mu się dziwnie znajomy. Przecież on nie żyje...
-Wydaje mi się, że rozpoznaję ten ryk, jednak...jego właściciel od dobrego roku użyźnia glebę w okolicach wąwozu- powiedział i po raz pierwszy od kiedy się spotkali, Haki sprawiał wrażenie zagubionego.
Pamiętaj, że nikt nigdy nie znalazł ciała- podpowiedział mu głosik w jego głowie, jednak lew nie chciał pogodzić się z myślą, że jego ojciec być może żyje.

[Lyarra]

Nadstawiła uszu, słysząc ryk. W pierwszej chwili przyszło jej do głowy, że być może czarny jest częścią jakiejś większej, zorganizowanej grupy, która właśnie przyszła przejąć Lwią Skałę, ale ewidentnie jego ryki bardziej wystraszyły. Wyprostowała się i otrzepała, jakby chciała zrzucić z siebie niedoszło-bitewne emocje.
- Wiesz co? Nagle przyszła mi chęć żeby przywłaszczyć sobie tą jaskinię. - Z drugiej strony skoro pojawiło się więcej lwów, mógł to być w tym momencie nie najmądrzejszy pomysł. Cholera. Zdenerwowana, obeszła jaskinię w kółko powolnym truchtem.
- Ja jeszcze znajdę tego skurwysyna, niech mi się jeszcze raz na oczy pokaże a przekona się, co to jest „deser” - wygrażała pod nosem, jednocześnie rozważając, co teraz zrobić. Wybitnie nie uśmiechało jej się oddawanie teraz jej nowego łupu.
Na słowa brązowego zatrzymała się i spojrzała na niego, mrużąc niebieskie oczy.
- A może mógłbyś trochę jaśniej? Miło byłoby wiedzieć, czy poodgryzają nam dupy - warknęła na niego. Sama ryku nie rozpoznała. Tiba znała kiedyś co prawda bardzo dobrze, ale zbyt wiele czasu minęło, by w tym momencie rozpoznała jego głos.

[Haki]

-I co, pędziłabyś tutaj marulówke?- odparł, jednocześnie wskazując mocno prowizoryczną "aparaturę", która pozostała tu po Nabo. Pod aparatura Haki rozumiał, kanaliki, prowadzące do zbiornika z deszczówką, oraz drugi, ukryty pod skalną płytką zbiornik, gdzie kiedyś rudy tłuścioch pędził swój napój. Kwestię pogróżek zielonooki przemilczał. Cóż, obcy wyglądał na dość dobrego wojownika i sama Lyarra mogłaby skończyć jako jego deser.
Haki bardzo nie chciał o tym gadać, jednak w takiej sytuacji uznał, że powinien się podzielić z Lyarrą swoimi przypuszczeniami.
-Pamiętasz jak wcześniej mówiłem, że Tib zginął? Cóż, po ryku wnoszę, że mógł zmartwychwstać- odparł.
-Czy nasze dupy są zagrożone? Cóż, ty chyba jesteś dla niego za młoda, a ja jestem jego synem - brązowy pozwolił sobie na żarcik.
-A tak już na poważnie, to nie zamierzam się z nim widywać. Ty jesteś tutejsza, więc chyba nic ci nie grozi. Otyły pan jest cięty tylko na złoziemców. Jednego tu ponoć wykastrowali
- dodał. Jakby Haki miał powiedzieć, czy jest coś za co szanuje Lwią Ziemię, to była to właśnie akcja z Uharibifu.

[Lyarra]

- Co? - wyrwało jej się. Spojrzałam na dziwną konstrukcję, marszcząc nos. Prawdę mówiąc absolutnie nie miała pojęcia, o co chodzi i zastanawiała się, czy powinna wiedzieć.
Na dźwięk imienia Tiba zastrzygła z zainteresowaniem uszami. Ojciec Hakiego mógł poszczycić się przynależnością do bardzo wąskiej grupy osób, których nie darzyła negatywnymi uczuciami. Co więcej, gdyby bardzo dogłębnie się nad tym zastanowić, można było nawet dojść do ryzykownego wniosku, że stał kiedyś gdzieś obok „szacunku”.
- Ha! Tutejsza! Dobre sobie - prychnęła, chodź głównie po to, by zyskać na czasie. Jej ciekawska część bardzo chciała pójść przekonać się, czy to rzeczywiście były Kanclerz. Była pewna, że nie skrzywdziłby jej, nawet pomimo, że należała kiedyś do Złoziemców. Ale w zasadzie wtedy to już nie była Zła Ziemia, tylko Szkarłatne Grzywy, a gdyby nawet Tib nie dostrzegł tej subtelnej różnicy, jakoś by się wykręciła.
- Doprawdy? To można by im też tego czarnego podsunąć.
No tak, wszystko pięknie, ale z drugiej strony swego czasu Tib znał ją dość dobrze i mógł rozpoznać. A choć teraz i tak nie miało to już większego znaczenia, taki obrót spraw nie byłby jej specjalnie w smak.
- Ktokolwiek to jest, ja się stąd ruszać nie zamierzam - podjęła w końcu decyzję, akcentując ją położeniem się na samym środku jaskini.

[Haki]

-Taki drink- wyjaśnił Haki.
-Poprawia nastrój po ciężkim dniu i pomaga nieco rozwiązać jęzor. Wiesz, chętnie bym cię zobaczył po wypiciu kilku kolejek- powiedział. Cóż, może dzięki temu lwica przestała by komunikować się głównie za pomocą warknięć i prychnięć.
-Nie umknęło mojej uwadze, że przejęłaś się śmiercią lwioziemców, więc musiałaś mieć jakąś więź z tym miejscem- odparł, chociaż nie spodziewał się, że w odpowiedzi dostanie coś innego niż kolejny wyraz dezaprobaty.
-Jeżeli jest z nimi Datura, to na pewno mu nie popuści- taka pokazowa kastracja by uczcić powrót do domu była czymś czego Haki spodziewał się po tej fiołkowookiej wiedźmie.
Widząc, że lwica rozłożyła się wygonie na ziemi, Haki westchnął cicho, po czym pokręcił z dezaprobatą łbem.
-Pracowałem kiedyś z lwioziemami, więc wiem co z tobą zrobią: na początek zaczną ci rozprawiać o swoich wartościach i poproszą, żebyś dołączyła do nich. Znając ciebie, to pewnie się nie zgodzisz, więc wywloką cię stąd siłą, przy okazji zahaczając tobą o każdy wystający kamień, a uwierz, że po drodze było ich całkiem sporo- powiedział, powoli ruszając w kierunku wyjścia.
-Ja nie mam ochoty sobie tego robić. Idziesz ze mną czy zostajesz?- powiedział, zatrzymując się na progu. Zielonooki starał się tego nie okazywać, ale trochę mu zależało, żeby @Lyarra z nim poszła.

[Lyarra]

- Ha ha, chciałbyś. - Jednak, mimo wszystko, temat wzbudził w niej pewne zainteresowanie. Cóż, Lyarra miała wiele wad, a ciekawość była jedną z nich. - Mówisz, że poprawia nastrój? - spytała podejrzliwie.
- Nic ci do tego - przypomniała tylko, bo, prawdę mówiąc, chwilowo trochę skończyły jej się argumenty.
Prychnęła z rozbawieniem, tym razem nawet szczerym, słysząc jak Haki podsumował jej dawne stado.
- Typowi Lwioziemcy. Ale widzę, że zmienili metody, kiedyś raczej wezwali by szamana by wypędził z ciebie złe duchy, niż użyli siły. - Chociaż jeśli w pobliżu rzeczywiście był Tib, mógł on faktycznie zastosować nieco bardziej kategoryczne metody. I tu pojawiła się wątpliwość lwicy. Zostanie oznaczałoby konieczność dość bezpośredniej konfrontacji z przeszłością, a choć miała ochotę zobaczyć Tiba (a nawet Daturę), nie była jeszcze na to gotowa. Zresztą cała sytuacja obudziła w niej sporo pytań do Hakiego, na które bardzo chciała poznać odpowiedzi.
- A niech was wszystkich pokręci - dała ujście swojej frustracji, wstając by pójść w stronę wyjścia.

Z.t.x2?