Zderzenie z brutalną rzeczywistością [Trening Krzepy(+2), Tib i Alexandra]

[Tib]

Tib z uwagą obserwował, jak Alex zakłada pancerz i przez chwilę żywił cichą nadzieję, że ta również zaliczy glebę. Może nie byłby to zbyt miłe, ale przynajmniej zrehabilitowałby to nieco generała. Tak się jednak nie stało a po dłuższej chwili pancerz znajdował się już na ciele lwicy.
-Wygląda gut- rzucił wyraźnie zadowolony- jednak zanim przejdziemy do dalszej części treningu musimy się upewnić, czy aby na pewno wszystko jest na swoim miejscu. Zrób kilka okrążeni wokół placu. Krótka przebieżka to najlepszy sposób, żeby sprawdzić, czy pancerz przylega gdzie trzeba i nie spada w trakcie ruchu. Kiedy już skończysz podejdź do mnie.
Następnie Tib ruszył w kierunku narysowanego na ziemi okręgu, by ostatecznie zatrzymać się tuż przy samym środku. O ile wszystko pójdzie dobrze, to wkrótce dołączy do niego Alex.

[Alexandra]

Usłyszawszy pochwałę Tiba, Alex skinęła mu głową, jakby w geście podziękowania. Poczuła ogromną dumę i wyższość nad nim, gdy udało jej się założyć pancerz bez żadnych komplikacji. Postanowiła jednak nie afiszować się z tym zbytnio - podobno wyjątkowo łatwo jest urazić męską dumę.
Polecenie Generała wykonała bez większych problemów. W trakcie biegu poczuła tylko raz, jak jeden z pasków zaczyna się luzować, ale na szczęście był to pasek w zasięgu jej pyska. Dała więc radę ściągnąć go zębami tak, by pozostał na swoim miejscu i zbroja się nie zsuwała.
W końcu, po wykonaniu zadania, dotarła do lwa.
- Już. Co czeka mnie dalej? - rzuciła krótko, po czym zadała pytanie. Powoli też zaczynała się stresować. Wiedziała, że szkolenie nie może przebiegać tak łatwo i gładko i w końcu będzie musiała się zmierzyć z o wiele trudniejszym zadaniem. Sapnęła dosyć głośno, by wyrównać oddech po biegu.

[Tib]

Ze swojej pozycji Tib obserwował jak radzi sobie Alex. W pewnym momencie chciał jej zwrócić uwagę, że jeden z pasków się poluzował jednak lwica sama to dostrzegł i w porę uporała się ze swoim problemem. Jeśli do końca treningu Alex nie zaliczy żadnej wtopy, to tego dnia duma generała zostanie dość mocno nadszarpnięta. No nic pozostawało tylko mieć cichą nadzieję, ze zdarzy się jeszcze coś śmiesznego.
Kiedy czerwonooka zatrzymała się tuż przed nim, Tib nie szczędził jej szerokiego uśmiechu.
-Całkiem nieźle sobie poradziłaś mein Lieber, ale teraz czeka ciebie nieco trudniejsze zadanie. Jak zapewne widzisz znajdujemy się wewnątrz kręgu. Twoim zadaniem będzie wypchnąć mnie za jego granice jednocześnie przez cały czas pozostając w środku. Dodatkowo co jakiś czas będę próbował uderzyć ciebie łapą i jeżeli uda mi się trafić w miejsce nieosłonięte pancerzem, to przegrywasz. Mam nadzieję, że wszystko jasne- dodał po czym wycofał się kilka kroków w tył.
-Chyba nie musze wspominać, ze walczymy bez użycia zębów i pazurów, ja? – powiedział, po czym wyprostował się wykonał ukłon w kierunku swojej przeciwniczki. Ot taka stara tradycja gwardii. Jednocześnie nie spuszczał wzroku z Alex, która mogła spróbować wykorzystać tą drobną uprzejmość na swoją korzyść.

[Alexandra]

Pochlebne słowa Tiba wywołały na jej pysku lekki uśmiech samozadowolenia. Była świadoma faktu, że na pierwszym etapie szkolenia niemal wszystko poszło jej bardzo dobrze. Cieszyło ją to, że w niektórych rzeczach dorównuje Generałowi...a może nawet jest lepsza?
Mina jednak nieco jej zrzedła, gdy usłyszała plan na dalszą część treningu. Że co? Że jak? Na szybko ułożyła sobie w głowie to, jak wygląda jej zadanie, skinęła mu łbem i...przeszła do realizacji. Odwzajemniła mu ukłon z grzeczności i oddaliła się od lwa na bezpieczną odległość. Nigdy nie była biegła w obmyślaniu strategii, zazwyczaj leciała na żywioł, co nie zawsze okazywało się dobrym pomysłem. W walkach często odnosiła obrażenia, a to szkolenie miało na celu raczej wyeliminowanie prawdopodobieństwa zostania uderzonym. W końcu, gdy tylko zostanie trafiona - przegrywa.
Po krótkiej chwili zaczęła okrążać lwa, wzdłuż granic wyznaczonego kręgu, przy czym starała się nie spuszczać go z oczu. Cały czas jednak zawężała krąg, po którym się poruszała. Chciała w miarę niezauważalnie zbliżyć się do niego. Nie miała jednak w planach robić pierwszego kroku.

[Tib]

No proszę, kolejny uprzejmy rekrut który odwzajemnił jego pokłon i nie wykorzystał nadarzającej się okazji do przeprowadzenia zdradzieckiego ataku. Takich to aż miło szkolić.
Pomimo dobrego wrażenia jakie wywarła na nim Alex, Tib nie zamierzał dawać jej taryfy ulgowej. Na początku pozwolił lwicy się okrążać jednak kiedy uznał, że jest ona w odpowiednim miejscu, wystrzelił przed siebie podążając w kierunku jakby zamierzał przeciąć jej drogę. Dopiero w ostatniej chwili odbił się w kierunku Alex i wycelował łapą prosto w nieosłonięty pancerzem policzek. Generał uważał, że jego cios był dość łatwy do przewidzenia i Alex nie będzie miała problemów z uniknięciem go.