Siła to nie wszystko (trening zręczności(+2), Tib i Jasir)( zakończone, udane)

[Jasir]

W pierwszym momencie Jasir pomyślał, że Tib pochwyci motylka, więc szybko podjął decyzję o skoku na swojego ucznia. Kiedy owad odlatywał, oddalał się od lwów, oni zaliczyli zderzenie z sobą. Nie do końca było to zgodne z planem czarnogrzywego. Zaskoczył go ten fakt, niemniej jednak, efekt był podobny do zamierzonego, nieco mniej korzystny dla Jasira, ale bardzo ważny dla życia motyla. Dzięki temu leciał sobie dalej po prostej, natomiast Jasir i Tib spadli ze skały, potłuczeni lądując na mniejszych skałach. Gwardzista trochę zminimalizował obrażenia przy upadku opierając się początkowo na niesztywnych łapach, a potem przewracając na bok. Mógł w miarę szybko się podnieść i biec dalej za motylem, który w tym czasie uciekł już na kilka metrów i uciekał dalej. Jasir pobiegł za nim jak najprędzej, skacząc po raz niskich, raz wysokich skałach. Nie było tutaj innej drogi, gdzie nie trzeba było wskakiwać i zeskakiwać.
Tib musiał prześcignąć Jasira w gonitwie za motylem. Wszystko zależy, jak zaliczył upadek, czy umiał upaść jak najmniej boleśnie i czy da radę zręcznie i szybko przejść po tej trudnej trasie.

[Tib]

Przeklinając w myślach swój pomysł Tib upadł na lewy bok, jednak na szczęści wylądował na w miarę miękkim podłożu a nie na którymś z kamulców. To już by było bolesne. Nie tracą czasu Tib dźwignął swoje cielsko z ziemi i zatrzymał wzrok na podskakującym za motylkiem Jasirze. Wyglądało to doprawdy uroczo ale zamiast przyglądać się temu w nieskończoność Kanclerz postanowił działać.
Szybko przeleciał wzorkiem po otoczeniu a chwilę potem miał już gotowy plan. Tib upatrzył sobie skałę na którą był w stanie wskoczyć jednym susem i nad którą motyle jeszcze nie doleciał ale ta znajdowała się na jego trasie. Tib ruszył przed siebie pędem z zamiarem wskoczenia na nią, wybicia się a następnie pochwycenia insekta.

[Jasir]

Jasir widział to wszystko i oceniał, że Tib bardzo dobrze wykorzystywał sytuację, szukał prostszej drogi do osiągnięcia celu. W tym przypadku mimo że upadek Tiba nie był wcale lżejszy od upadku Jasira, to Tib nie poddał się i wybrał się przez krótszą trasę zwiększając swoje szanse na złapanie motylka. Nie wszystko by się udało, gdyby nie starał się biec jak najszybciej. Tego nie zabrakło, więc wszystko poszło bezproblemowo. Właściwie do momentu kiedy doszedł do skały, z której chciał się odbić i skoczyć na owada. Jasir dwie trzecie drogi już przebiegłł, więc Tib musiał szybko, bez większego zastanowienia wybić się z tej skały i jakimś konkretnym sposobem chwycić owada.

[Tib]

Wiedząc, że nie ma zbyt wiele czasu do namysłu a drugiej szansy nie będzie, Tib był zmuszony postawić wszystko na jedną kartę. Brązowogrzywy wybił się ze skały najmocniej jak tylko umiał i w locie wykonał wymach za pomocą prawej łapy by spróbować chwycić nią owada.

[Jasir]

Tib porządnie wybił się że skały a Jasir nie mógł już wtedy nic zrobić. Widząc wyskok generała ostrożnie zatrzymał się i zszedł na ziemie. Jasir i Tib spotkają się na dole. Wydawało się, że Tib bez problemu złapie motyla. Wybicie było całkiem niczego sobie. Niestety generałowi nie udało się złapać owada palcami jednej łapy, jako że łapa lwa nie była do tego przystosowana. Poza tym zamachnięcie było całkiem mocne, więc uderzenie rzuciło motylem, a potem omijając czarnogrzywego poleciał sobie dalej.

[Tib]

Scheiße..-zaklął gdy motylek odbił się od jego łapy. Lądując na ziemi Tib musiał delikatnie ugiąć łapy by nie zrobić sobie krzywdy przy lądowaniu. Następnie jego spojrzenie zatrzymał się na motylku, który teraz latał dość nisko ziemi. Nie zmieniało to faktu, ze zawsze mógł się wzbić w górę. Dlatego też i tym razem Tib postanowił się wybić, tyle tylko, że upatrzony zawczasu kamulec był zdecydowanie mniejszy. No i tym razem spróbuje chwycić insekta obiema łapami.

[Jasir]

Jeśli za pierwszym razem się nie udało, za drugim powinno być łatwiej. Tak też stało się w przypadku Tiba, tyle że tym razem miał przed sobą Jasira, obok którego przeleciał motylek. Także zanim jeszcze wybił się z mniejszego kamienia stanął mu na drodze i nie dał przejść do lecącego sobie powoli nad ziemią owada. Nawet jeśli Tib będzie chciał przejść obok niego, to czujny czarnogrzywy przechylałby się szybko na prawo lub na lewo dając znak, że nie tak łatwo go ominąć.

[Tib]

A kto powiedział, że Tib zamierzał go omijać? Widząc stającego mu na drodze Jasira brązowogrzywy przyśpieszył, licząc, że samiec ostatecznie ustąpi drogi. Poza tym, dodatkowy rozpęd przyda się mu w trakcie wybicia a jeżeli do niego dojdzie, to Kanclerz spróbuje chwycić motyla obiema łapami.

[Jasir]

Kiedy Tib nabrał jeszcze większego rozpędu, obaj ryzykowali. Czarnogrzywy zderzenie z większym samcem, które nie skończyłoby się najlepiej. Tib utratę szansy na złapanie motylka, bo choć generał lepiej przetrwałby zderzenie, to jednak obaj brutalnie wywalą się na glebę, a cel odleciałby daleko.
Jasir szybkim ruchami wychylał się na prawo i lewo. W ostatniej chwili odskoczył na prawo, by ustąpić kanclerzowi z drogi. Żeby nie miał tak łatwo, pędzącego generała walnął łapą w tył głowy.
Uderzenie sprawiło, że Tib stracił równowagę, poplątały mu się nogi i wywinął orła. Miał szansę na złapanie owada, gdyż ten nie odlatywał, a próbował ukryć się gdzieś w trawie. Znalazł się w takiej sytuacji, że tuż za sobą miał Jasira, patrzącego na leżącego generała.

[Tib]

No widok odskakującego Jasira Tib uśmiechnął się pod nosem, jednak jego radość nie trwała długo, bo po chwili otrzymał strzał uderzenie w tył głowy i rozpędzony zarył w glebę. Kiedy otworzył ślepia, zobaczył jak motylek kryje się wśród traw. Tib postarał się dobrze zapamiętać tamto miejsce, po czym dźwignął się z ziemi i szybkim ruchem zwrócił się w kierunku Jasira. Brązowogrzywy posłał mu miły uśmiech, jednocześnie sprawnym ruchem, za pomocą jednej z łap posłał całą masę ziemi prosto w Jasirowy pysk. Nie czekając na reakcję samca, Tib rzucił się w miejsce, gdzie wcześniej znajdował się motylek.