Lekcja życia [Trening Krzepy(+2), Tib i Ventruma] (udane)

[Tib]

Widząc jak Ven odpuszcza, Tib wyraźnie posmutniał. Kiedy młoda spuściła łeb, kanclerz przysiadł tuż przed nią, po czym delikatnie klepnął ją w bark.
-Hej, głowa do góry, to nie twoja wina, że nie potrafisz walczyć. W końcu nikt nie rodzi się wojownikiem, ja? –powiedział, jednocześnie posyłając Ven przyjacielski uśmiech.
-Co nie znaczy, że nie możemy tego zmienić- dodał wesoło, po czym za pomocą łapy zaczął kreślić na piasku schemat przedstawiający układ kości u lwa.
-Dobra, to zacznijmy od podstaw, spójrz na ten rysunek i powiedz mi gdzie w razie walki spróbowałabyś uderzyć?

[Ventruma]

Podniosła głowę i uśmiechnęła się.
-Najpewniej w oczy, by oślepić przeciwnika. Można też w brzuch, bo tam jest cienka skóra.-Mówiła mocno zastanawiając się. Starała się znaleźć jak najlepsze miejsca. Rysunek przedstawiała kości, więc trochę zawahała się z odpowiedzią. Jeśli chodzi o kości, pewnie powiedziałaby, że w nogi.
-Albo nos.-Mówiła drapiąc się po głowie i przytakując. Wtedy pomyślała o tym jak walczyła z krokodylem.
-A co jak moim przeciwnikiem nie będzie lew?-Była zaciekawiona, bo Tib jest lwem i narysował też lwa. Mogłaby też spotkać kogoś innego tak? Na przykład hienę. Ale hieny są słabe! Tak przynajmniej myśli.

[Tib]

-Nieźle kombinujesz mein Lieber- kanclerz pochwalił Ven.
-Jednak pamiętaj, że do brzucha ciężko się dostać a i trafienie w oczy do łatwych nie należy. Oczywiście w tym drugim wypadku dobrze jest być kreatywnym- dodał, po czym zagarnął łapą porcję piasku. Ciekawe, czy młoda podłapie jego sugestię.
-Bardzo często podczas walki dobrze jest unieruchomić przeciwnika, żeby móc mu uciec albo udaremnić jego odwrót. Dobrym sposobem jest w takiej sytuacji przegryzienie jednego ze ścięgien- powiedział, jednocześnie wskazując na punk znajdujący się na tylnej łapie.
-Innym wrażliwym miejscem jest kark, gdyż atakując go można przebić przeciwnikowi tętnicę i spowodować jego szybkie wykrwawienie. Stety lub nie karki samców są osłonięte grzywą co może znacznie utrudniać taki atak, a poza tym krew strasznie ciężko schodzi z futra, więc nie zawsze warto tego próbować- dodał, żartobliwym tonem.
-Cóż, w takim razie celujesz w te same miejsca: oczy, ścięgna kark, a gdy maż okazję to wgryzasz się w brzuch. A wracając do naszego szkolenia, to jeżeli widzisz, że twój przeciwnik kuleje, to powinnaś zaatakować go w taki sposób by wymusić na nim by ten przeniósł cały swój ciężar na niesprawną kończynę. Jeżeli zrobisz to poprawnie, to najprawdopodobniej twój przeciwnik zaliczy wtedy glebę, kapujesz?- zapytał, a na jego pysku odmalowywał się delikatny uśmiech.

[Ventruma]

-Chyba tak.. ale nie wiem w jaki sposób mam to zrobić.-Chodziło jej o to, że w jaki sposób ma sprawić, by przeniósł swój ciężar ciała. Ciągle ją to zastanawiało jak ma to zrobić bez potrzebnych do tego zębów.
-Jak mam użyć tych sposobów jak nie mogę gryźć, ani używać pazurów?-To było trochę dla niej nie pojęte. Do tych rzeczy przydatne są zęby i pazury, a w sytuacji gdzie nie można ich użyć, to jest niemożliwe. Aż jej się zrobiło niedobrze. Wszystkie propozycję jakie mówił Tib były ohydne, aż Ven mdliło. Krew... ehh...

[Tib]

Słysząc słowa Ven, Tib zaśmiał się pod nosem.
-Chyba znowu się rozpędziłem- rzekł wesoło- dobrze, że zwróciłaś mi uwagę, bo mógłbym ci tak nawijać przez cały dzień-dodał, po czym zastanowił się nad tym, o co zapytała go Ven.
-Cóż, w takiej sytuacji, wystarczy, że popchniesz mnie tak, by cała siła twojego uderzenia skierowana była w stronę uszkodzonej kończyny. Na przykład, jeżeli jeżeli widzisz, że utykam na tylną lewą łapę, to najlepiej uderz w mój prawy bark, a jak dokładnie masz to zrobić? Cóż, najlepiej będzie, jak przekonasz się w praktyce- powiedział pełnym entuzjazmu głosem, po czym dźwignął swoje cielsko z ziemi.
-Na razie nie będę się poruszał- rzekł, po czym delikatnie podkulił prawą tylną łapę.

[Ventruma]

Ven, więc ustała i chwilę pomyślała jak to zrobić. Potem rozbiegła się i pchnęła z barku Tiba tak, by przechylił się na tą łapę. Zrobiła to mocno, ale nie tak jakby to zrobiła przy prawdziwej walce, bo to tylko ćwiczenia. Jeśli jej się to nie udało, usiadła i zastanawiała się jak to zrobić inaczej. Jeśli jej się udało uśmiechnęła się i ustała przed Tibem.
-O tak?-Zapytała zastanawiając się czy zrobiła to dobrze. Może bardziej łapami? Albo jeszcze inaczej? Hmm...

[Ventruma]

Ven, więc ustała i chwilę pomyślała jak to zrobić. Potem rozbiegła się i pchnęła z barku Tiba tak, by przechylił się na tą łapę. Zrobiła to mocno, ale nie tak jakby to zrobiła przy prawdziwej walce, bo to tylko ćwiczenia. Jeśli jej się to nie udało, usiadła i zastanawiała się jak to zrobić inaczej. Jeśli jej się udało uśmiechnęła się i ustała przed Tibem.
-O tak?-Zapytała zastanawiając się czy zrobiła to dobrze. Może bardziej łapami? Albo jeszcze inaczej? Hmm...

[Tib]

Normalnie uderzenie Ven nie wytrąciłoby Tiba z równowagi, ale jako że lew miał udawać kulawego, to pu uderzeniu młodej poleciał na bok. Oczywiście nie było to spektakularne lądowanie na glebie, ale w normalnej walce wystarczyłoby, żeby na moment wytrącić przeciwnika z równowagi.
-Bardzo dobrze mein Lieber- rzekł wyraźnie zadowolony, po czym dźwignął się na cztery łapy.
-A teraz spróbujmy nieco trudniejszą wersję. Przejdź do Kriegstanz’u i spróbuj wyprowadzić podobne uderzenie- polecił, po czym delikatnie ugiął łapy.

[Ventruma]

Krieg co?-To było dziwne. Nigdy o czymś takim nie słyszała. Pewnie to kolejne dziwne słowa których używa Tib. Może Tibowi chodzi o ugięte łapy, bo sam tak zrobił. Jednak wolała się nie ośmieszyć i zaczekać na odpowiedź.
-Rozumiem, że to się przyda, ale chyba nie każdy kogo napotkam ma połamane łapy? Jakie jeszcze mogą być słabości?-Zapytała wyraźnie zaciekawiona. W końcu zna dużo lwów, a nawet jeden nie ma nic z łapą. Hmm...

[Tib]

-No Kriegstanz- odparł wesoło, po czym na chwilę się rozluźnił .
-Wspominałem ci o nim wcześniej. Polega na tym, że w bezpiecznej odległości okrążasz swojego przeciwnika i szukasz jego słabych punktów- powiedział, po czym delikatnie pokręcił łbem. Z takim roztargnieniem, może długo nie pożyć na polu walki.
-Cóż, sporo tego jest-odparł uśmiechając się pod nosem.
-Twój przeciwnika może nie mieć kawałka ogona, jednego oka albo świeżą ranę, w którą można bardzo boleśnie uderzyć. Czasami wystarczy, ze jest o prostu głupi lub zbyt narwany, przez co często nie zastanawia się nad tym, co robi. Tacy zwykle nie żyją zbyt długo- dodał.
-My tu sobie gadamy, a tymczasem powinniśmy trenować walkę. No dalej mein Lieber, wracamy do treningu- powiedział pełnym entuzjazmu głosem, po czym ponownie przyjął postawę bojową.