Zbocze

[Nejlos]

► Pokaż Spoiler

-Wiesz... Lwia Ziemia to specyficzne miejsce i chyba kiedyś tam się znów pojawię.-Stwierdził patrząc w stronę Lwiej Skały z której przyszedł. Już nie było jej tu widać.
-Możliwe, dlatego pójdę ich poszukać. Dzięki.-Rzucił z uśmiechem w jego stronę, skinął mu głową i ruszył dalej przed siebie, w stronę pustyni. Zatrzymał się jeszcze na moment.
-Mam nadzieję, że jeszcze się kiedyś zobaczymy.-Dopowiedział i podreptał w stronę wielkich piasków. Nawet jeśli będzie miał przejść całą krainę, znajdzie ich. Bez nich nie wraca na sawannę.


zt

Słuchał uważnie Davu. Specyficzne miejsce. Interesujące określenie. Dość trafne. Pozwolił sobie na delikatny uśmiech sugerujący wyraźnie, jak ten epitet przypadł mu do gustu. Kiedy tak powie, to ani nie będzie to kłamstwo, ani nie będzie wbrew sobie wychwalać Lwiej Ziemi, ani też nie będzie okazywał pogardy. No idealnie!
- Nie ma za co. Powodzenia w poszukiwaniach. I jakbyś potrzebował pomocy... Pewnie będę się kręcił gdzieś w pobliżu Lwiej Skały - rzucił za nowym znajomym.
Tak. Im bardziej chciał odgryźć pępowinę i zacząć żyć na własny rachunek, tym większa była jego obawa. Był chyba zbytnio zachowawczy żeby ryzykować. Albo zwyczajnie się bał. W każdym razie za każdym razem wracał, co zaczynało go poważnie wkurzać. Mijała złość na ojca i łapy same kierowały w jego stronę. Paskudne uczucie.

Przez chwilę zastanawiał się, co powinien zrobić dalej. Po kilku krokach wyłapał zapach dwójki lwów, która była tu niedawno. Nie zauważył. Jednak świeży ślad wyraźnie przekonywał, że faktycznie znajdował się niedaleko ktoś inny niż on i Davu. Najpierw chciał ruszyć tym śladem, bo może znalazł by w końcu kogoś, kto znalazłby dla niego nieco więcej czasu i pogadał, potem coś sensownego doradził. Ale nie miał pewności, czy te lwy nie mają wrogich zamiarów. Machnął ogonem i postanowił pójść w drugą stronę, na wszelki wypadek.

z/t

[Haki]

Trop Nejlosa zaprowadził ich ostatecznie do Kanionu. Normanie Haki nie miałby nic przeciwko drobnemu spacerowi, jednak wydarzenia na Lwiej Ziemi nieco go zaniepokoiły a poza tym chyba dość jedno wyraził się co myśli o opuszczaniu terenów Lwiej Ziemi. Zwłaszcza, że po krainie grasuje jakiś napadający dzieci psychol. W prawdzie jego syn nie był już małym dzieckiem, jednak ciągle był mniejszy i znacznie słabszy niż przeciętny lew.
Kiedy zbliżali się do zbocza zielonooki dostrzegł dwie sylwetki. Jedna z nich należała do dość dorodnego samca, druga natomiast najprawdopodobniej należała do młodego.
-Rozejrzyj sie za jakimś tropem a ja pójdę zagadać- rzucił do Newta, po czym ruszył w kierunku nieznajomych.
-Nigdy bym nie pomyślał, że Kanion cieszy się taką popularnością wśród ojców z dziećmi- rzucił wesoło, po czym skinął nieznajomym w geście uprzejmości.

@Newton
@Laishia
@Shamar

[Shamar]

Tym razem nie było to nic znacznie większego ale dobre i to. Niech młoda sie uczy a z czasem na pewno zapolujemy an dik dika czy inne nie duże kopytne. Gryzonie są małe ale za to szybkie więc całkiem dobry to trening.
-No świetnie- pochwaliłem siostrę, jeszcze trochę a wyrośnie an świetna łowczynię.
-O witaj- Skierowałem słowa do nadchodzącego lwa. Posłałem mu lekki uśmiech.
-Dziecko może to jest ale ja nie jestem ojcem- zaśmiałem się na słowa Hakiego. W sumie można odnosić takie wrażenie jeśli sie nie zna ich dwoje.
-To jest Laishia, moja siostra, a ja jestem Shamar- Przedstawiłem nas samcowi. Nie znałem go więc wolałem jednak zachowywać czujność.

[Laishia]

Udało się. Gdy wbiła kły, zwierzątko jeszcze sekundę próbowało się szamotać, ale ukróciła jego cierpienie szybkim ruchem. Podniosła się ze zdobyczą w pyszczku i podeszła do brata. No a tam... nagle dwa lwy zamiast jednego. Powinna być bardziej uważna, nie może tracić czujności gdy poluje.
- Dłobły. Ni jessem dziecssskiem. - Wysepleniła oburzona, nadal trzymając gryzonia w kłach. Ej, miała już pół roku, nie była mała. Może przy Shamarze tak wyglądała... no może przy większości lwów, ale to dlatego, że taką miała budowę. No przecież ona i tak więcej już nie urośnie, właściwie teraz uzyskała już prawie maksymalną wielkość... Nie była dzieckiem! Kropka, nie ważne co ten tu uważa.
Spojrzała na oba samce wściekle i odeszła kawałek na bok, by skonsumować zdobycz. Szybko się z nią uporała, właściwie była to taka raczej przekąska na dwa gryzy. Nie podniosła się jednak. Przewróciła się na bok, przysłuchując się rozmowie.

[Haki]

Śmieje się, czyli prawdopodobnie da się z nim normalnie pogadać, ocenił w myślach Haki.
-Czyli jak zgaduję wdaliście się w innych rodziców...miałem tak samo ze swoim bratem- odparł tym samym tonem co poprzednio.
-W takim razie wybacz mi pomyłkę. Ja nazywam się Haki a to jest mój syn Newton- rzekł, całość zwieńczając delikatnym skinieniem łbem w kierunku pozostałej dwójki.
-Żeby nie owijać w bawełnę...moje dzieciaki bawiły się w polowanie i jedno z nich oddaliło się trochę od naszych terenów. Nazywa się Nejlos, ma jasnobrązowe futro, brązowe oczy
i jest mniej więcej wzrostu Newta- powiedział. Z chęcią zagadałby jeszcze do młodej lwicy i pochwalił jej zdobycz, jednak strach powoli zaczynał przejmować nad nim kontrolę. W życiu był już w wielu niebezpiecznych sytuacjach jednak jeszcze nigdy nie bał się tak jak teraz. Korzystając z wolnej chwili, zielonooki rozejrzał się po otoczeniu w poszukiwaniu śladów łap swojego syna.

Haki wyrzuca 3d100:
36, 73, 75

[Newton]

Został nieco z tyłu za ojcem, bo nie mógł jeszcze pochwalić się tak dobrą kondycją jak dorosły lew. Na polecenie ojca zajął się szukaniem tropu, ale nie mógł oderwać wzroku od nieznajomych. Pierwszy raz widział, żeby ktoś miał oczy różnego koloru. I taki ładny nakrapiany kolor futra. Właściwie to chyba dotąd nie spotkał nikogo w podobnym do niego wieku kto by w jakimś stopniu nie należałby do rodziny. Poza tym był nieco zazdrosny, że jej udało się coś upolować a jemu jeszcze nie. Trudno mu było się skupić na śladach.
- Cześć. - przywitał się kiedy tata go przedstawił. Powiedziałby coś jeszcze, ale lwiczka odeszła wkurzona. W takim razie wrócił do poszukiwań. Tutaj na pewno nic nie znajdzie, skoro tę samą trawę deptało już tyle lwów, ale odszedł kawałek dalej by szukać tam.

Test percepcji

Newton wyrzuca 3d100:
6, 13, 73

[Shamar]

Zaśmiałem sie widząc oburzenie siostry.
-No chce być traktowana jak starsza ale foszki jak kociak- Pozwoliłem sobie na taka chwilę rozluźnienia. Brązowa dorastała szybko ale dla mnie zawsze będzie młodszą siostrzyczka i tyle.
-Miło was poznać, nie spotkałem nikogo ale czułem woń jakiś lwów moze to on?- Pewności nie miałem. Miałem cały czas brązowa na oku. Mogła by zapoznać sie z młodym samczykiem. W końcu miała by jakiegoś znajomego czy coś a nie tylko samemu w ciągłej drodze.

[Laishia]

]Może i nadal zachowywała się jak kociak, ale właściwie od kogo miła się uczyć? Miała Shamara, który owszem, był dorosły, mogła brać z niego przykład, starała się, ale co jej po jednym wzorcu, w dodatku tak oddalonym od jej obecnego stanu? Prychnęła tylko, ale w jej wzroku można było dostrzec rozbawienie.
- Ja widziałam jednego, nie przyjrzałam się... - Wskazała łapą na kierunek, wykładając się na plecach by spojrzeć do tyłu. Chwilę szukała wzrokiem jakiegoś punktu orientacyjnego. Niewiele...
- Trochę dalej od tego miejsca, gdzie kanion ostro skręca. Chwile już tu jesteśmy, więc albo nadal tam jest, albo poszedł w przeciwnym kierunku. - Znów wróciła do leżenia na boku i w końcu się podniosła.
Nie czuła potrzeby zapoznawania się. Laika nikomu nie ufała, z nikim nie chciała budować więzi, wyjątkiem był Shamar. Nie przywiązywała się, bo wciąż żyła w przekonaniu, że każdy w końcu ją zostawi, jak jej niby rodzina. Gdy miała ochotę na zabawę, rozmowę, inne lwy były miłym towarzystwem. W innym przypadku nie były interesujące.
- Cześć. - Rzuciła mu krótkie spojrzenie. Zaraz jednak wróciła do niego wzrokiem i zmarszczyła nos.
- A może wam pomożemy? Shamar? - Przy ostatnim słowie zwróciła się do brata. Nie zależało jej na tym kocie, ale samo tropienie nie dość, że będzie dobrą zabawą, to może i nadać się na trening.

[Haki]

-Moje młode mają podobnie. Pamiętam jak ostatnio miały m za złe gdy nazwałem je dzieciakami- powiedział wesoło. Shamar sprawiał wrażenie porządnego osobnika, chociaż nauczony doświadczeniem zielonooki zawsze był trochę nieufny wobec nowo poznanych osób.
-Możliwe- odparł, po czym, spojrzał na Laishę a następnie powędrował wzorkiem za jej łapą.
-Dzięki, zaraz z Newtem to sprawdzimy. A co do wspólnych poszukiwań to byłoby by nam miło. Oczywiście jeżeli macie ważniejsze sprawy na głowie to nie rzucajcie ich dla naszej sprawy. Nie jestem jeszcze aż tak złym ojcem, żebym nie potrafił znaleźć swojego syna- powiedział z pełnym przekonaniem, jednak w głębi duszy nie był tego aż tak pewien.
-Także, jeżeli chcielibyście się przyłączyć, to zapraszamy- podsumował, po czym węsząc i rozglądając się dookoła powoli ruszył w kierunku wskazanym przez Laishę.

Haki wyrzuca 3d100:
97, 68, 95

[Newton]

Zajęty poszukiwaniami, nie słyszał o czym rozmawiają pozostali. Miał ochotę zachować się teraz dorośle i pokazać jak dobrym jest tropicielem. Lwiczka wyglądała nawet na młodszą od niego, a już sama polowała. Nie mógł być gorszy.
- Mam coś! - zawołał dumnie. Trawa w tym miejscu była zadeptana przez łapy, które wielkością przypominały ślady które widział wcześniej. Teraz także porównał je z wielkością własnej łapy.
- Poszedł dalej na wschód. - oznajmił ojcu. Po kilku krokach trawa jednak się przerzedzała i tam już nie widział tropów. Może dalej znajdą jeszcze jakieś.