Pierwsza wielka przygoda [Diana, Egon i Tib]

[Tib]

Pomimo, że minęło już trochę czasu, to Tib w dalszym ciągu nie potrafił uwierzyć w szczęście jakie go spotkało. Po raz drugi mógł podziwiać swoje pociech od ich pierwszych dni, lecz tym razem był już na to gotowy. Brazowgrzywy nie myślał teraz o wszystkich komplikacjach związanych z władzą, jakie zapewne będą miały miejsce w przyszłości. Po raz pierwszy od bardzo dawna lew czuł się szczęśliwy i chciał się tym szczęściem trochę nacieszyć.

Tib po cichu wszedł do jaskini, która do tej pory była dla jego pociech całym światem. Zastał w niej dwójkę szkrabów oraz puste legowisko. Datura musiał wyjść po zioła. Często ostatnio wychodziła, zupełnie jakby nie miała ochoty spędzać czasu z własnymi dziećmi. Króla trochę to bolało, no ale przynajmniej szkraby miały jeszcze jego.
-Widzę, że mama poszła na spacer. Może my też powinniśmy? Co wy na to? - powiedział, uśmiechając się przy tym do lwiątek.


@Diana
@Egon

[Diana]

Aktualnie właśnie wykonywała wielki skok na swojego brata, w celu powalenia go, niezwykle niezawodnymi łapkami lwiątka! Tak! Co może pójść nie tak! W końcu w jej słodkiej główce wszystko układało się po jej myśli. No i nie mogła pozwolić, o tak dać wygrać bratu w ganianego!

► Pokaż Spoiler

Rzut na Powalenie

Diana wyrzuca 3d100:
25, 22, 98

Oczywiście rzeczywistość była nieco bardziej przyziemna niż mogło się to młodej Dianie wydawać, ale nadal uwielbiała tą zabawę. Ciekawe co zrobi jej brat @Egon na ten niezwykle lwiątkowy ruch!
Nim się jednak zorientowała, ktoś wszedł do groty, nastawiło uszko, po czym spojrzała z dołu na istnego olbrzyma, a na jej pysku zagościł szeroki uśmiech.
- Papa! - Zawołała wesoło, po czym podeszła do niego próbując się wdrapać.
- Tak! Chodźmy gdzieś gdzie jest fajne. I są kwiatki! Tak Kwiatki! - Od razu pochwyciła temat, zgadzając się wyjść z tej groty jak robiła to mama. A tą już zwiedziła na każdy możliwy sposób! @Tib

[Egon]

Egon zaczął ten piękny, przyjemny dzień od wyciągania małych łapek naprzeciw i rozciągania całego ciała. I miał zaraz zwinąć się w kulkę, bo przecież jeszcze chwilę mógł pospać. tym bardziej, że mamy nie ma i mógł robić co chciał. A tutaj na głowę postanowiła mu się zwalić siostra.
- O ty! - Miauknął, odwracając się na tyłku i wywracając ją z siebie na plecki. Nie chciał pozostawać jej dłużny, skoro zaczęła atak, to on skończy. Ale kiedy próbował dziabnąć ją w ucho, to wpadł tata i wtedy tez zapomniał co miał robić.
- Tata! - Krzyknął, zbierając się na równe łapy i podbiegając. Ale kiedy siostra wspomniała o kwiatkach, wykrzywił buzie - Bleee, kwiatki.

[Tib]

Tib zaśmiał się wesoło, widząc jak dzieciaki zrywają się, żeby się z nim przywitać.
-Moje małe kochane skarby- powiedział, po czym położył się, by ułatwić Dianie wdrapanie się na jego grzbiet.
-Kwiatki mówisz...- Król zwrócił łeb ku Dianie, przez chwilę udając, że się zastanawia- na polanie w lesie podobno rosną bardzo ładne kwiatki. Zbierzemy trochę dla waszej mamusi. Na pewno się ucieszy- powiedział, szczerząc przy tym ząbki do córeczki.
Widząc, jak Egon krzywi się na samo wspomnienie kwiatków, brązowogrzywy zaśmiał się cicho, po czym posłał synowi uśmiech.
-To może zamiast zbierać kwiatki, pokażesz tacie, jaki z ciebie dobry łowca. Zapolujemy razem na jakiegoś straszliwego chrząszcza, albo oślizgłą jaszczurkę- powiedział, modulując swój głos tak, jakby opowiadał Egonowi o jakiś strasznych bestiach.

@Diana
@Egon

[Diana]

Oczywiście, że się wdrapała na tatusia. Przycupnęła sobie na jego głowie, między uszami uśmiechając. Uwielbiała być na duże i patrzeć z góry, gdzie wszystko było widać dużo lepiej.
Na słowa @Egona spojrzała na niego z góry, po czym rzekła.
- Mama mówiła, że kwiatki mogą chronić przed obcymi! - Stwierdziła z dumą w głosie, w końcu mama nie mogła się mylić, a ona miała tyle roślin w swojej torbie! Natomiast słowa taty radośnie zawołała.
- Tak kwiatki, najlepiej fioletowe! Mama się na pewno ucieszy! - Dodała do wypowiedzi taty, jednakże gdy padło pytanie o polowanie na jaszczurkę i chrząszcza położyła się na główce @Tiba.
- A jak wyglądają te istoty? - Zapytała się, w końcu przeważnie goniła motylki.

[Egon]

- Niby jak, to tylko kwiatki - Prychnął z pogardą - Głupia - Wystawił do niej język. Jak ona mogła myśleć, że kwiatki kogoś ratują?
- Na obcych to się ryczy! - dodał, a żeby to udowodnić, sam próbował ryknąć. To, że wydał z siebie jedynie wydłużone miauknięcie wcale nie przekreślało jego szans przed obcymi. On to wiedział!
Zakaszlał. Ryczenie było bardzo męczące. Za to tata wpadł na znacznie lepszy pomysł. I młody Egon nie mógł ukryć podekscytowania.
- Tak! Pokonam wszystkie jaszczurki! - Krzyknął radośnie. Zdecydowanie wolał to od kwiatków. Ble. - A ty zbieraj kwiatki, bo kwiatki są dla bab! - dodał, podkreślając bardzo jak zbieranie kwiatków było stratą czasu.

[Tib]

Tib ułożył łeb tak, by ułatwić małej Dianie wspinaczkę. Lew uśmiechną się słysząc jak mała jest podekscytowana.
-Wasza mama zna się na kwiatkach najlepiej na całym świecie- powiedział wesoło, po czym zaczął się zastanawiać nad jak najciekawszym opisem owych "monstrów".
-Chrząszcze mają aż sześć nóg, rogi, a na dodatek ich ciało pokrywa twardy pancerz. Jaszczurki zaś to przebiegłe bestie. Ich ciała poryte są łuskami a na dodatek mają bardzo długie, wijące się języki - Król mówił przejmującym głosem, jakby opowiadał dzieciom o jakiś przedwiecznych potworach z samego dna piekielnej czeluści.
Widząc, jak Egon wystawia język, Tib westchnął tylko po czym wywrócił oczami. W pierwszej chwili brązowogrzywy chciał zganić syna, jednak ostatecznie się powstrzymał. Byli jeszcze małymi dziećmi. Na naukę manier i etykiety przyjdzie jeszcze czas.
-Z tymi ryknięciami, to musisz jeszcze trochę popracować mój synu- powiedział, posyłając Egonowi delikatny uśmiech.
-Doskonale, w takim razie chodźmy- powiedział po czym dźwignął się z ziemi.
-Nie wiem, czy wiecie, ale kwiatki kiedyś uratowały mi życie. Było to po tym jak zostałem ranny podczas bitwy na Złotych Łąkach- stary lew uśmiechnął się na wspomnienie dawnych czasów. Jest to jedna z historii, które kiedyś będzie musiał im opowiedzieć. Zanim na dobre opuścił jaskinię, Tib zwrócił się do syna.
-Jesteś pewien, że nie chcesz się przejechać? - zaproponował- Pozwolisz, żeby siostra przez całą drogę patrzyła na ciebie z góry?- rzucił wesoło, licząc, ze w ten sposób sprowokuje młodego.

@Diana
@Egon

[Diana]

Jak ona śmiał śmieć obrażać jej kwiatki! Diana nie pozwoli się obrażać! Przyczaiła się na grzbiecie ojca, szukając okazji, aby zeskoczyć prosto na niego i powalić do dosłownie na ziemię.
- Duży Brat też lubi kwiatki, a jest lwem! - Odpowiedziała mu pewnym siebie głosem, dumnie wypinając pierś, tak jak robił to Piegus, aby wyglądać potężniej! W końcu była wyżej niż on, jednakże czuwała, aby w razie czego zrealizować swój plan. Jednakże idąc dalej...
- Ale to brzmi niezwykle! A one gryzą, albo potrafią robić jakieś inne niezwykłe rzeczy? - Zapytał się wyraźnie zainteresowana, po części również motywowana tym, aby w końcu udać się na zewnątrz i zobaczyć je na własne ślepia. W momencie kiedy tata wspomniał, że kwiatki go uratowały to oczywiście nie ośmieliła się o to nie zapytać.
- A co ci dolegało? Bolało bardzo? Mama ci wtedy pomogła? - Zalała @Tiba pytaniami, bardzo ją to interesowało. Chciała, aby opowiedział o tym więcej! W momencie, kiedy tata zaproponował jej bratu wspólną przejażdżkę, to ona specjalnie podeszła i usiadła między jego uszami, aby zaklepać sobie najlepsze miejsce.

[Egon]

Egon już widział jaszczurki. Nie potrzebował ich opisu, zdecydowanie wolałby wiedzieć jak je pokonać.
- Duży brat to wcale nie jest brat. Pewnie dlatego lubi kwiatki - Fuknął. Jego teoria była bezbłędna i zdecydowanie wolał, żeby tak pozostało. I jeszcze do tego wypinała mu pierś! Aż się prosiła o kłopoty.
Na szczęście tata zwrócił uwagę młodego wspominając o jakiejś bitwie... i już nie pamiętał gdzie. Ale jak to, tata był ranny? Egon jakoś nie mógł sobie tego wyobrazić, w końcu tata był najsilniejszy na świecie, mógł wszystkich odstraszyć kiedy chciał! Ale nie mógł powiedzieć, że Diana nie zadawała dobrych pytań. Też chciał wiedzieć jak mu mama pomogła.
Chociaż wiedział, że doskonale sobie poradzi idąc samemu, to przecież nie mógł pozwolić by faktycznie Diana patrzyła na niego z góry.
- Nigdy! - Odpowiedział uśmiechając się od ucha do ucha. No, z tym wskakiwaniem kiedy tata już stał był pewien problem, ale ani myślał się teraz poddać.


@Tib @Diana

[Tib]

Tib ucieszył się w duchu słysząc jak Diana mówi o dużym bracie. Co prawda nigdy nie spodziewał się po Piegusie zamiłowania do kwiatków, no ale dobrze, że znaleźli wspólny język.
-Nie ładnie tak mówić o swoim bracie, Egonie. Zwłaszcza, że podobno chciał cię wyszkolić na wojownika- powiedział Król. Chociaż brzmienie jego głosu nie odbiegło zbytnio od jego zwykłego tonu, to jednak dało się w num wyczuć, ze ojciec nie pochwala słów syna.
-Poza tym, dobrze użyte kwiatki potrafią zdziałać tyle samo co siła- poczuł jeszcze syna, jednak tym razem nie dało się usłyszeć, że się na niego gniewa.
-Potrafią szybko biegać, są bardzo zwinne a ich ogon potrafi żyć własnym życiem- odpowiedział Dianie.
-Wielki zły lew zrobił mi niewielką dziurę, o tutaj- powiedział, wskazując na miejsce na klatce piersiowej, gdzie kiedyś znajdował się rana.
-Na szczęście dzięki waszej mamie nie bolało aż taki bardzo. Przyłożyła do rany odpowiednie kwiatki i wszystko w mig się zagoiło- opowiedział zwieńczając historię szerokim uśmiechem. Oczywiście nie była to do końca prawda, bo tego dnia opatrywał go Athastan, ale dzieciaki nawet go nie znały. Poza tym, Datura ratowała go w wielu innych sytuacjach.
Widząc, jak Egon próbuje się dostać na jego grzbiet, Tib zaśmiał się, po czym przykucnął i przechylił się delikatnie na bok, by ułatwić synowi wdrapanie się na grzbiet.

@Diana
@Egon