Jak ojciec z synem [Piegus i Tib]

[Tib]

-Najlepiej jak najprostszymi słowami- odparł Kanclerz. Widać coś grubego musiało być na rzeczy skoro Piegus dalej nie chciał puścić pary z pyska. Czyżby miał zostać młodym ojcem? To rzeczywiście mogłoby go trochę skompromitować a sam Tib przez najbliższy rok zapewne nie uwolniłby się od narzekań Datury...
-Lwioziemcy są dość tolerancyjni i myślę, że nawet jeżeli jest to coś kontrowersyjnego to cię zaakceptują. Zwłaszcza, że ja zawszę stanę po twojej stronie a jakby nie patrzeć wybrali mnie na swojego władcę-

[Piegus]

-Bo tato...- Poskrobałem lekko łapą po ziemi- Bo jest ktoś taki kogo bardzo, bardzo lubie- No i się powtarzam. Tylko tak ciężko było mi o tym mówić.
-Ja... kocham...- Trudno mi to przechodziło przez gardło. Jakoś takie wyznania są tak trudne i ciężkie.
-kocham innego samca- Jakbym mógł to bym zaczerwienił się. Spoglądałem sobie na łapy, obawiając się jego reakcji.

[Tib]

W końcu coś zaczęło z niego wychodzić, więc Tib nie zamierzał przerywać synowi. Chodziło o miłość, co potwierdziło jego pierwsze przypuszczenia. A więc w najbliższym czasie czeka ich rozmowa o pszczółkach i kwiatkach...
I nagle Piegus wytoczył ciężkie działa. Na początku Tib nic nie powiedział. Przez kilka sekund trwali w ciszy, którą przerwał gromki, wesoły śmiech Kanclerza.
- To na prawdę tym się tak przejmowałeś?- zapytał, po czym poklepał go po barku.
-Synu, dla nie najważniejsze jest, żebyś był w życiu szczęśliwy a czy spełnisz się u boku lwicy czy może innego samca, nie ma już dla mniej najmniejszego znaczenia.

[Piegus]

Nie wiedziałem co go tak rozbawiło, w końcu to bardzo trudna dla mnie sprawa. Nie było to takie błahe.
-Nie wiem jak inni by zareagowali na to i w ogóle, to trudne jest i w ogóle...- Spojrzałem na niego z lekkim wyrzutem. Ojciec to tak przyjął i w ogóle. Położyłem łapę na łapę czując się zawstydzony,nie wiem czemu w sumie ale no jakoś tak.

[Tib]

Widząc jak Piegus spogląda na niego z wyrzutem, Tib postanowił nieco się ogarnąć.
-Wybacz...po prostu nie sądziłem, że aż tak się tym przejmujesz- powiedział.
-Nie musisz się wstydzić tego, że jesteś sobą. Nie ma nic złego w miłości do drugiego samca i nawet jeżeli na początku co niektórzy mogą spoglądać na ciebie nieprzychylnym wzrokiem, to szybko się to skończy- rzekł, cały czas trzymając swoją łapę na jego barku w geście pokrzepienia.
-A może chciałbyś mi o nim opowiedzieć?-zaproponował.

[Piegus]

-Mogę z chęcią- Wyszczerzyłem lekko kiłeki.
-Ma bardzo piękną grzywę i pysk oraz oczy!- Powiedziałem z uśmiechem na pysku-Do tego ma dużą wiedzę, jest bystry, inteligentny i potrafi dobrze dedukować- Lekko zastukałem ogonem o ziemię.
-lubie z nim przebywać, czuje tak swobodnie i nie odczuwam, że jestem jakoś gorszy czy coś- Starałem sie przedstawić Haribu jak najlepiej jednocześnie nie mówiąc w prost o kogo chodzi. No starałem sie przynajmniej.

[Tib]

Tib ucieszył się, że w końcu udało mu się znaleźć dobry temat do rozmowy. Ma się ten ojcowski instynkt.
-Cóż, brzmi jak prawdziwy idea-odparł, gdy Piegus opowiedział mu już o swoim wybranku. Dobrze, że młody znalazł sobie kogoś z kim będzie szczęśliwy.
-Jeżeli chcesz to możesz zaprosić go kiedyś na posiłek. W stronach z których pochodzę, mieliśmy taką tradycję-powiedział. Zastanawiało go tylko, dlaczego Piegus nie powiedział jak jego wybranek ma na imię.

[Piegus]

-Znaczy ten no ...- No i znowu zacząłem się lekko jąkać.
-On no tak jakby już jest z nami i ten no...- nie wiedziałem jak mam to poprowadzić dalej, rozmowę znaczy. Chciałem mu powiedzieć więcej ale nadal się to Tib był tym, któremu ufałem najbardziej. W końcu był mi jak do tej pory najbliższą osobą jaka miałem. Bałem się trochę powiedzieć mu kto to jest a chciałem...

@Tib

[Tib]

-Czyli jest z Lwiej Ziemi? Co za szczęśliwy zbieg okoliczności- odparł pełnym entuzjazmu głosem.
-To któryś z nowych?- dopytywał się.
-Może...Ganju?-Kanclerz spróbował zgadnąć. Niby młody lew kręcił z Nilimą ale kto wie czy nie było to tylko przykrywka. Widząc niepewne spojrzenie swojego syna, Tib położył mu łapę na ramieniu, po czym usmiechnąl się delikatnie.

[Piegus]

-No jest- Powiedziałem i lekko trochę jakby spanikowałem.
-Ale ja nie wiem jak to będzie, ten no.. może to tylko takie młodzieńcze albo coś nie wiem- W końcu moze to być takie zauroczenie? Takie pierwsze czy coś.
-Ja po prostu, czuje coś niby ale nie wiem do końca jak to będzie i w ogóle- Zacząłem się tłumaczyć jakbym faktycznie robił coś nieprzyzwoitego czy coś.
-To jest Haribu- Spojrzałem an swe łapy. Bałem sie jego reakcji. Jestem młody i może to tylko takie no... młodzieńcze coś czy co.

@Tib