Gorące Piaski [Jojo x Ignis]

[Ignis]

Szedłem za @Jojo nie spowalniając kroku, w postawie dumnej, wyprostowanej. Nie miałem w końcu zamiaru narzekać, że na pustyni jest gorąco! To byłoby nieco uwłaszczające... Kiwnąłem jej głową, gdy powiedziała, że jesteśmy blisko, choć nieco bardziej bym się upewnij gdyby ten chłodny wietrzyk przybrał nieco na sile.
- Leże Lewiatana to twór Opiekuna Wody, który po czasie Wojny Żywiołów, sprowadził na ziemię ulewę, napełniając największe kratery życiodajną wodą, pozwalając odrodzić się ziemi jak i zwierzętom. A te największe połacie wody przeklną sprawiając, że picie z nich bardziej suszyło niż gasiło pragnienie, a sam spoczął na dnie jednego z nich, czuwając, aby nikt nie próbował znowu naruszyć harmonii. Tutejsi nazywają to Wielką Wodą bądź Morzem - Odpowiedziałem w skrócie historię, może jej się spodoba. Następne jej słowa zabrzmiały nieco dziwnie.
- Mówisz? Życie jest zbyt krótkie by się bać... - Stwierdziłem pewny tego co mówię, nawet jeśli ona będzie za chwilę twierdzić inaczej. Aczkolwiek chyba ją nieco zaciekawiłem...
- To nie jest coś, tylko ktoś. Istota która zna i wykorzystuje ogień... A co z tym wspólnego sawanna? W porze suchej przecudownie się pali - Stwierdziłem z niemałym zadowoleniem z siebie, ogień jest cudownym narzędziem, nigdy nie zawodzi, jednak lubi kąsać nieobytych.

[Jojo]

Słuchała z fascynacją Ignisa. W jej wyobraźni ze słów lwa tkały się barwne obrazy bogów i mórz.
- Dawno temu byłam nad Wielką Wodą. Było to niezapomniane przeżycie. Teraz już wiem skąd pochodzi. Wciąż jednak zastanawia mnie, czy Wielka Woda wyznacza kraniec świata? Czy też może coś znajduje się za nią? Lubię myśleć, że gdzieś tam daleko leży kraina pełna magii i łaski bogów. - ach, gdyby tak mogła mieć skrzydła niczym ibis i objąć z góry wzrokiem całą Wielką Wodę.
- Uważam, że strach nie jest zawsze zły lub zawsze dobry. Nie należy bać się gorąca, bo pochodzi od dobrego Ra ani węży, gdyż zsyła je Apofis dla zachowania równowagi w świecie. Nie należy bać się też martwych, gdyż duchy opiekują się nami i prowadzą nas. Należy bać się jednak żywych, gdyż do ich duszy nie sięgają bogowie, a ich czyny bywają skalane złem i bezwzględnością. - wszystko to mogła powiedzieć na podstawie własnych przeżyć.
- Czy jest to ktoś w rodzaju czarodzieja? - w jej pamięci pojawił się teraz obraz czarodzieja, którego spotkała jako dziecko. A może był on tylko snem? Wiele wydarzeń z jej przeszłości wydawało się tak nierealnych, że sama nie była pewna, czy dawać im wiarę.

[Ignis]

Uśmiechnąłem się pod nosem, na jej przypuszczenia, miała trochę w tym racji...
- Ano, fajnie tam było, lepiej niż w tej krainie - Rzekłem jakby to było nic, absolutnie nie wzruszony. A do dzisiaj pamiętam, jak to było być noszonym przez fale i odratowanym przez Ognistego Opiekuna. Na temat strachu to miała jeszcze bardziej filozoficzne przemyślenia niż on pamiętał, te z Klanu Ognia. Nie żeby w młodości tego jakoś bardziej słuchał.
- Ciekawa gadka @Jojo, gdyby nie fakt, że te "dary" nazywasz podarunkami od bogów, to bym się pewnie z tym zgodził. Ja wolę myśleć, że Opiekunowie stawiają przed nami próby i dają wskazówki jak przez nie przejść, abyśmy mogli być z siebie dumni, mogli się rozwijać i spełnić swoje przeznaczenie, które dla siebie wykujemy. A co do ostatniego to się zgodzę, nigdy nie wiesz, co siedzi komuś innemu w głowie - Stwierdziłem, w sumie to nawet pasowało mi to co mówiła Jojo. Może ich idea była mądrzej poprowadzona niż na początku myślałem. Na ostatnie słowa zaśmiałem się niemalże na głos.
- Hahaha... Tak mnie jeszcze nikt nie nazwał. Hmn... czarodziej? - Rzekłem z delikatnym rozbawieniem i uśmiechem. - Nie, jestem rzemieślnikiem, który zna najgorętsze tajemnice ognia. U mnie nazywano takich Tkaczami Ognia, czasem rzemieślnikami Płomieni. Korzystam z niego na co dzień, tak jak moi przodkowie i Ognisty Opiekun - Dodałem nieco w ramach wyjaśnienia, nie przepadałem za szamanizmem... A tak swoją drogą...
- Daleko jeszcze? - Zadałem pytanie, nie żebym się spieszył, gorąc nie był mi problemem... Ale usmażenie się na słońcu już trochę nie pasowało mi jako przyczyna mojej śmierci, dosyć osobliwa, ewidentnie wolałem umrzeć w walce.

[Jojo]

Z jednej strony morze gorącego piasku, z drugiej strony niekończąca się słona woda. Trudno jej było zdecydować, która z tych krain była lepsza lub gorsza. Na pewno obie podobnie wymagające dla swych mieszkańców.
- Podobają mi się twoje słowa. Niesamowite na ile sposobów można widzieć świat, gdy zdaje się, że jej taki sam dla wszystkich. Mój wuj był szamanem. On z kolei wierzył w Przodków, którzy obserwują swych potomnych z gwiazd i służą im wskazówkami. - była ciekawa, kto z nich był najbliżej prawdy.
- Śmiejesz się ze mnie. Ale twoja znajomość ognia jest magią dla każdego, kto nie zna jego tajemnic. Poznałam kiedyś serwala, który potrafił utkać z ognia i iskier żywe motyle. Będę nazywać to magią, dopóki ktoś nie wyjaśni mi, jak to możliwe. - odwróciła wzrok od @Ignisa i spojrzała w stronę Oazy.
- To zależy jak szybko będziemy iść. Chcesz się ścigać? - zapytała z uśmiechem.

[Ignis]

Słuchałem słów @Jojo, trochę dziwiłem się wewnętrznie nad jej podstawą, mało kto się tym interesuje.
- Jeśli ten szaman nazywał się Furaha bądź Athastan to mogę kojarzyć... - Rzekłem z przekonaniem, aczkolwiek nie wierzyłem w to, że przodkowie siedzą w gwiazdach i na nas spoglądają... Gdzie tu prywatność i wolność, oni już przeżyli swoje życie. Co kolejnych słów to rozbawiły mnie jeszcze bardziej do czasu, aż nie powiedziała czegoś co natychmiast zabiło mój uśmiech. Jak to ktoś tworzył z ognia motyle?!?
- Pierwsze słyszę o czymś takim, a znam się na ogniu jak mało kto. To raczej brzmi jak sztuczka szamanów do omamiania innych. Dobrze wiedzieć, że takie coś istnieje, chętnie pogadałbym po swojemu z osobnikami to stosujący - Stwierdziłem całkiem poważnie, nie wierzyłem w taką magię. A ogień nie tworzył życia poświęcając się, będę musiał uważać na to... Na ostanie słowa, pomimo gorącego słońca uśmiechnąłem się. Najwyżej padnę z przegrzania...
- Dajesz, przyjmuje wyzwanie - Rzekłem pewny siebie, nawet jeśli Jojo jest smuklejsza niż ja, to nie mam zamiaru poddać się walkowerem!

[Jojo]

- Tak, nazywał się Athastan. - lew zaskoczył ją, wymieniając imię, którego nie słyszała od tak dawna. - Wiesz coś o nim? dopytywała.
- Jeśli służy do omamiania, i tak jest niesamowita. Niestety, nie wiem gdzie można znów spotkać tego szamana. - chciałaby znów go spotkać i podziękować. Gdyby nie on, tkwiłaby dalej przykuta w lochach okrutnego lwa albo już nie żyła.
- Kto ostatni ten hipopotam! - zawołała i wystrzeliła do przodu. Zręcznie wybierała wgłębienia pomiędzy wydmami, gdzie piasek bardziej zwarty i nie przeszkadzał tak bardzo w biegu. Ta trasa była jej dobrze znana, gdyż często wybierała się tu na spacery.

/@Ignis decyduj kto wygra/

[Ignis]

U... Czyli jednak?
- Coś na pewno, pomógł mi kiedyś przy pomniku ziemi, ale nie widziałem się z nim od tego czasu - Rzekłem bez większego entuzjazmu. Trochę się naczekałem...
- Hm. Mam dać znać jak spotkam jakiegoś, że pewna lwica czeka na niego na pustyni? - Zadałem pytanie, nieco uśmiechając się pod nosem. Mówiła, że lubi to miejsce, ja z kolei nie uważałem, żeby ci których znałem uważali podobnie. Natomiast, nie ja on zostane Hipopotamem! Czymkolwiek to jest!
Ruszyłem za nią biegnąc na tyle ile byłem wstanie, nie dość że gorąc rosła, to jeszcze piasek nie ułatwiał szybkiego przemieszczania się! Jednakże nie dawałem za wygraną, będąc tuż tuż za nią. I w momencie, w którym mogłaby się już zatrzymać i rzec, że wygrała, miałem zamiar wpaść w nią i zabrać @Jojo ze sobą prosto do wody Oazy! Niech się tego spodziewa!

[Jojo]

Miała nadzieję, że dowie się czegoś więcej o wuju. Dotąd nie spotkała nikogo, kto by go znał. Chciała dopytać, czym jest pomnik ziemi. Wyobraziła sobie coś w rodzaju rzeźby usypanej z piasku. W tej chwili skupiła się jednak na wyścigu. Wyprzedziła lwa, którego zapewne spowalniał upał i ciężki ubiór. Roześmiała się i już miała zawołać do Ignisa, że wygrała, kiedy nagle straciła grunt pod nogami. Zdążyła tylko krzyknąć z zaskoczenia, zanim całym ciałem wpadła do chłodnej wody. Odbijając się łapami od dna wybiła się na powierzchnię.
- Tak nie wolno! I tak wygrałam. - była nieco oburzona zachowaniem lwa, ale i rozbawiona tą zabawą. Pozostała w wodzie, by schłodzić się po biegu w upale i zmyć z futra wszędobylski piasek.
- Nie wiem jak dajesz radę w tym biegać - skinęła na pancerz, pokrywający lwa. - Czy tam skąd pochodzisz jest zimno i musisz się tak ubierać?

[Ignis]

Ja z kolei doskonale wiedziałem, jak nawet z przegranej konkurencji wyciągnąć coś dla siebie! W momencie kiedy na nią wpadłem, widziałem jej zdziwioną minę, po czym było charakterystyczne plusk. Wynurzyłem się śmiejąc na głos.
- Hahaha. Mów co chcesz, teraz wcale nie czuję się przegrany - Stwierdziłem z uśmiechem, chociaż byłem cały mokry.
- Nigdy nie sądziłem, że własnej nieprzymuszonej woli wejdę kiedyś do wody... Ten upał jednak dalej popalić - Dodałem, woda nie była moim ulubionym środowiskiem, nie była zła, ale ewidentnie do moich ulubionych niezależała. Następnie spojrzałem na Jojo po tym jak zadała mi pytanie.
- Tak długo go noszę, że już nie widzę różnicy... - Zacząłem, po czym kontynuowałem. - Ależ skąd! Hahaha. Jestem wojownikiem i rzemieślnikiem Jojo, to część mojego zawodu, a ciepło mi nie przeszkadza... - Wytłumaczyłem, przy okazji starając się wynurzyć z tej wody i kierując się na brzeg. Może była chłodna, przyjemna i w ogóle cudowna, ale ogień był lepszy!

[Jojo]

Pluskanie w chłodnej wodzie było przyjemne, ale kusiło ją by wrócić do przerwanego tematu.
- Możesz mi powiedzieć coś więcej o Athstanie? Albo o pomniku ziemi? - miała nadzieję, że wreszcie pozna jakieś wieści z miejsca, które kiedyś było jej domem.
- Czy byłeś kiedyś na Lwiej Ziemi? - dopytywała dalej. Wiedziała, że niegrzecznie tak zasypywać przybysza pytaniami. Nieczęsto jednak miała okazję spotkać kogoś, kto mógł opowiedzieć jej o świecie poza pustynią.