Gorące Piaski [Jojo x Ignis]

[Ignis]

O dziwo wychodzenie dla mnie z tej wody na razie mijało się z celem. Nawet jeśli miałem na sobie pancerz... Na szczęście skórzany wyschnie na tym upale szybko.
- Hmn...? Coś koło twojego wzrostu. Ma skromną grzywę, a raczej jej brak... Więcej myśli niż inni, ale jego ciało jest kruche. Jak go ostatnio spotkałem na Lwiej Ziemi to pomógł mi odzyskać pamięć. Jednakże od czasów H'urnów nie widziałem go, ani nie słyszałem o nim - Zacząłem w sumie, nie do końca wiedząc jak opisać lepiej szamana, którego nie kojarzyłem za dobrze.
- Co do pomniku, to jest wielki i kamienny monument. Dla tutejszych znak władzy i pewnie rekompensata za braki w naturze, ale dla mnie osobiście to jest przestroga. Ostrzeżenie od Opiekuna Ziemi. Mówiące, że ci którzy za bardzo skupiają się na tym, aby uczynić go znakiem swojej władzy, zapominają o innych dużo ważniejszych rzeczach przez co spotyka ich nieszczęście za nieszczęściem, kataklizm za kataklizmem, zdrada za zdradą... - Odpowiedziałem na drugie pytanie, teraz zostało z kolei ostanie.
- Ano byłem. Rozmawiałem, pozwiedzałem, polowałem, potopiłem, pospalałem, pomordowałem, po broniłem. Sporo tego było... - Stwierdziłem dosyć ogólnikowo, jednak teraz niech ona się nagada.
- A ty dlaczego jesteś tutaj skoro masz rodzinę na południu? - Zadałem pierwsze pytanie.
- W sumie opowiedz coś o sobie, na przykład: jakie jest twoje ulubione zajęcie? - Zadałem drugie pytanie

[Jojo]

Pamiętała wuja podobnie jak w opisie Ignisa. Nie wiedziała jednak, że był aż tak drobny. W jej dziecięcych oczach wydawał się całkiem wysoki. Westchnęła ze smutkiem na myśl, że może już nigdy go nie zobaczyć.
- A może... słyszałeś o Shani lub Jasirze? - wspomniała nieśmiało imiona rodziców. Wuj Athastan był ważną postacią w stadzie, więc nic dziwnego, że był znany. Z mamą i tatą pewnie już nie będzie tak łatwo. Przez długi czas była zła na rodziców, że pozwolili jej się błąkać i jej nie szukali. Teraz jednak wiedziała, że było to głupie, dziecinne myślenie. Na pewno bardzo się martwili kiedy zniknęła, ale jak mieli ją odnaleźć w tak wielkiej krainie?
- To że ktoś jest niski nie znaczy, że ma braki w naturze. - oburzyła się, sądząc że Ignis naśmiewa się ze wzrostu Athastana. Pomimo oburzenia pomyślała, że chciałaby kiedyś zobaczyć taki pomnik. Ciekawe, czy jest większy niż wydmy?
- W takim razie musiałeś tam być bardzo długo. - odpowiedziała krótko, nie będąc typem gaduły. - Zaraz, topiłeś kogoś? - ostrożnie odsunęła się od lwa, upewniając się, że ma w wodzie grunt pod łapami.
- Trafiłam tu kiedy byłam jeszcze dzieckiem. Przyprowadził mnie tutaj opiekun, który uratował mnie, kiedy błąkałam się sama po sawannie. - nie pamiętała dlaczego Ukatili przyprowadził ją właśnie tutaj. Możliwe, że nigdy jej tego nie powiedział. Czasem robił rzeczy, które nie miały większego sensu.
- Moje? - to pytanie całkiem zbiło ją z tropu. Myślała, że porozmawiają o czymś ciekawym, a nie o niej.
- Lubię spacerować. Lubię obserwować zwierzęta na pustyni. Jest ich dużo więcej niż się wydaje, ale większość kryje się w piasku i ukazuje się tylko wieczorami. Na przykład jest taka żaba... Ale nie będę cię tym zanudzać. - urwała zmieszana. Przecież nie będzie wojownikowi zawracać głowy żabami.

[Ignis]

Shani i Jasir... Nie kojarzyłem ich zupełnie, dlatego pokiwałem przy pytaniu o nich łbem na boki. Wymowna cisza była najlepszą odpowiedzią. Na jej kolejne słowa nieco się zawiesiłem, nie łączyłem tego więc skąd ta dedukcja... Do głowy przyszła mi tylko jedna myśl.
- Jak trochę dorośniesz @Jojo i zwiedzisz świat, poznasz mieszkańców spod tej skały oraz może znajdziesz sobie lwa z którym połączy cię wyjątkowa więź, to zrozumiesz lepiej moje słowa - Odpowiedziałem wyjątkowo bardziej jako mentor, w sumie nie pomyślałem o tym, że Jojo może być zbyt niewinna na jego słowa. Kiedyś zrozumie... Na pewno.
- Długo czy krótko to nie ma znaczenia... I tak zmarnowałem tam za dużo czasu -Stwierdziłem nieco zniesmaczony, nie koniecznie uważał pobyt tam za rozwijający... Na jej pytanie o topienie roześmiałem się głośno.
- Czyli słuchasz dokładnie tego co mówię, to dobra cecha - Dodałem obracając temat w inną stronę, a to że jeden był topielcem i nie potrafił pływać to już nie moja wina, że nie uczą tego na tej lwiej skale. Na historię Jojo trochę zmrużyłem oczy, skoro była tutaj z opiekunem...
- A teraz jesteś sama? - zapytałem się jej, nie zważając na to czy wchodzę zbyt głęboko, ale to była moja pierwsza myśl. Z kolei na jej odpowiedź dodałem...
- Ano, zainteresowałaś mnie. Pierwszy raz spotykam kogoś kto żyje na pustyni i ma się dobrze - Odpowiedziałem, a widziałem już wiele dziwnych ograniczeń jakie ktoś na siebie nakładał. Dla mnie życie na pustyni to już była nieco skrajność.
- Serio? Tutaj coś żyje? - Zapytałem z lekkim niedowierzaniem, spoglądając na piasek. Dosyć abstrakcyjne, chociaż w nocy jest chłodniej... Nie miałem jak widać szczęścia, do spotkania ich.
- A próbowałaś kiedyś walczyć, albo polować bądź zająć się czymś bardziej zaawansowanym? - Dopytałem się, był mimo wszystko młoda, a co więcej to idealny czas na naukę nowych rzeczy. Później tylko trudniej się innym przełamuje go tego, a mnie to oczywiście nie dotyczy.

[Jojo]

No tak. Spodziewała się, że nie usłyszy nic o rodzicach. Mogła mieć tylko nadzieję, że oni i jej rodzeństwo są zdrowi, a lwioziemscy bogowie byli dla nich łaskawi przez ostatnie miesiące.
- Jestem dorosła. A ty powinieneś wiedzieć, że niegrzecznie się wymądrzać. - nastroszyła się gdy lew zaczął ją pouczać. Nie odpowiedział na pytanie dotyczące topienia, a teraz próbował ją dopytywać, czy jest sama. Głupia Jojo! Powinna pamiętać, że nie wolno ufać obcym. A szczególnie takim, którzy wypytują i obiecują zwiedzanie pięknych krain. Teraz w pobliżu nie było żadnego czarodzieja, który mógłby ją uratować.
- Nie jestem sama. - starała się brzmieć pewnie, na ile pewnie może brzmieć drobna lwica po uszy zanurzona w wodzie.
- Żyje tu wiele zwierząt, które z woli Ra są niewrażliwe na słońce i brak wody. Trzeba tylko poznać ich tryb życia i wiedzieć jak je złapać. To wymaga umiejętności Umiem polować, nie głoduję. - odpowiedziała. Przemknęło jej przez myśl, że Ignis wypytuje ją o walkę, żeby wybadać czy potrafi się bronić przed atakiem. Może sobie to wszystko uroiła, ale lepiej być przygotowaną niż znów dać się zaskoczyć.

[Ignis]

Mógłbym przysiąc, że kiedyś i gdzieś to już słyszałem... To oburzenie się i mówienie, że jest się już dorosłym. Pojawił się mu obraz siebie, jednakże nie potrafił patrzeć na @Jojo i się nie uśmiechnąć... A pomyśleć, że kiedyś też taki był, teraz to zlewał.
- No już... Będziesz się przejmować słowami obcego lwa? - Zapytałem ją nie ukrywając rozbawienia, skoro była dorosła i uznała, że to co mówiłem było wymądrzaniem się, to po co była ta gatka o strachu, bogach i nieufaniu żyjącym? Wetchnąłem...
- Słuszna odpowiedź i jedyna prawidłowa - Odpowiedziałem jej, widząc że nieco zaczęła się w końcu mnie obawiać. Za późno jak dla mnie, już dawno ktoś niekoniecznie dobrych intencjach wykorzystałby to. Z kolei słowa o adaptacji do tutejszych zwierzyn podobała mi się, może nie trafiłem byle kogo. Jednakże po jej słowach zauważyłem, że już zaczęła odpowiadać bardzo dyplomatycznie, a już myślałem, że czegoś ciekawego się dowiem o życiu na pustyni.
- Czyli jednak zajmujesz się czymś ciekawym, chociaż osobiście preferuje bardziej żyzne tereny, większe zdobycze są mają więcej materiałów do wykorzystania - Stwierdziłem wynurzając się z wody i wychodząc na plaże. Teraz było nawet znośnie, chociaż będę musiał się upewnić, że pancerz wyschnie nim woda go uszkodzi. Dlatego użyłem "Zerwanie Czystego", zdejmując ją jedną łapą odsłaniając przy okazji swoje umięśnione ciało pełne blizn od walk. Rozejrzałem się i rozłożyłem ją na pobliskim w miarę płaskim głazie, aby wyschła. Przy tym upale nie potrwa to długo. Sam się rozciągnąłem przy okazji prezentując swój wyryty znak ognia.

[Jojo]

Naprawdę nie wiedziała co myśleć o tym lwie. Raz był sympatyczny, potem ją wyśmiewał, a innym razem wspominał, że kogoś utopił. Z każdą chwilą coraz bardziej przekonywała się, że woli nie zostawać z nim sam na sam.
- No tak, polowanie jest ciekawe. - powiedziała, spuszczając wzrok. Tak jak podejrzewała, nie ma w niej nic ciekawego. Polowała tylko żeby jeść, nie znała się na tym szczególnie dobrze. A głupie żaby przecież nie są ciekawe. To pewnie dlatego uznał ją za dziecinną. Następnym razem będzie pamiętać, żeby trzymać język za zębami i nie opowiadać głupot. Tylko zawraca innym głowę.
Zobaczyła jak Ignis wychodzi na plażę. Gdy zdjął pancerz zauważyła, że cały jest pokryty bliznami, a na dodatek był oznaczony jakimś symbolem. To pewnie oznaczało, że należy do jakiegoś stada. Blizny z kolei potwierdzały jej przypuszczenia, że musi być kimś niebezpiecznym. Zaczęła wycofywać się w przeciwnym kierunku i wynurzyła się z wody po przeciwnej stronie sadzawki.
- Ja... Ja muszę już iść. Przepraszam. - kroczek za kroczkiem starała się oddalić od Ignisa, na tyle wolno by nie być niegrzeczną, ale na tyle szybko by zaraz uciec do bezpiecznego miejsca.

ZT?

[Ignis]

Gdybym tylko potrafił czytać w myślach, pewnie ta rozmowa potoczyła by się inaczej, ale nie potrafiłem i bardzo dobrze. Co za niespodzianka, że młoda lwica jakoś szybko wycofała się z rozmowy, ja z kolei wiedziałem już, że poczuła zagrożenie. Tak, strach czuć. W momencie kiedy postanowiła udać się w swoją stronę, nie miałem zamiaru jej zatrzymywać. Rzekłem tyko
- Do następnego Ogniska Jojo - Po czym, wyłożyłem się na skale. Nie musiałem nawet zbyt długo, czekać, aż ja i mój pancerz z torbą wyschną. Nim się obejrzałem zastał mnie wieczór, i przy towarzystwie gwiazd udałem się prosto na północ.

/ZT

Dzięki za wątek Jojo